เด็กผู้ชาย วัย 8-9 ขวบ
เรื่องเรียน มีดังนี้
เด็ก อ่านเขียนไม่คล่อง แต่เขียนเป็นตัว มีฟอร์มคล้ายผู้ใหญ่ แต่ๆๆๆ มีข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่ง คือ
1. เขียนผิดคำง่าย ห้องสะหมุด ความลู้ ฯลฯ (เฮ้ย.. แกล้งเขียนผิด อ่ะป่าวเนี่ย)
2. อ่านผิดคำง่าย แน่ใจ อ่านเป็น แน่นอน ขี้ตู่คำ
ถามว่ามาจากโรงเรียนอะไร ...
แม่ตอบ "ครูไม่ให้การบ้าน น้องไม่ค่อยได้ฝึกอ่าน ฝึกเขียน การบ้านไม่เคยมีมาทำ"
จากประสบการณ์ของเรา...
โรงเรียน กทม. ครูกับผปค. ไม่ค่อยปฏิสัมพันธ์กัน พูดง่ายๆ คือ ถ้าลูกกลับเอง ผปค.กับครู สามารถไม่รู้จักกันเลย ตลอด 6 ปี ก็ได้ ถ้าไม่เคยมาประชุม ผปค. ปีละ 2 ครั้ง ก็ไม่มีวันเห็นหน้า
ถามแม่ว่าอ่านหนังสือมั่งไหมที่บ้านน่ะ ...
แม่ตอบ "น้องอ่านได้ค่ะ แต่เป็นเด็กไม่มั่นใจในการอ่าน ต่อให้อ่านได้ ก้อจะไม่อ่านเพราะกลัวผิด"
เราถามพันทิป...
เคยมีกรณีศึกษาแบบนี้ไหมคะ ?
เราก็ต้องปล่อยให้เค้าอ่านในใจไปรึ ?
พฤติกรรมของลูก ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเรียน เขียน หรือ อ่าน มีดังนี้
1. เด็กคนนี้ ไม่ฟังคำสั่งใดใด (ไม่ต้องพูดถึงเวลาครูสอน ไม่ฟังอยู่แล้ว)
คุณเคยเห็นสุนัขเลี้ยง ที่เจ้าของไปเที่ยว แล้วทิ้งเค้าไว้ไหม
อย่างนั้นแหละ สวนพัง มอมแมม บ้านเละทุกอณู ประตูบ้านยังโดนตะกุย เป็นรู จนเข้าไปในบ้านได้ อ่ะค่ะ
หน้าตาร่าเริงตลอดเวลา...
เด็กคนนี้ เป็นแบบนั้น บอกระเบียงมีไว้เดิน วิ่งไม่ได้เพราะจะเกิดอุบัติเหตุ เชื่อไหม สิ้นเสียงที่พูด คือไม่ฟัง วิ่งทันที (หลายครั้ง)
(เราก็อึ้งกิมกี่.. เอร้ยยย... เด็กคนนี้ ไม่ฟังคำสั่ง แฮะ.... ขนาดน้องหมาเลี้ยงไว้ มานยังเชื่อฟัง)
2. ถ้าลุกจากที่ไปไหนเมื่อใด ข้าวของไม่กระจายแยกกัน ก็หาย
ข้าวของกระจัดกระจาย ไม่รู้จักการเก็บ วางของทิ้งเกลื่อนห้อง รองเท้า กระเป๋าสะพาย ชุดว่ายน้ำ
เพื่อนต้องคอยเก็บ คอยเตือน (หลังจากที่เรารู้แล้ว ว่า... ทำไมลูกถึงเป็นขนาดนี้ แม่โกรธจ้า...)
เราก็เลย.. ปฏิบัติตัวเหมือน ครู สังกัด กทม. คือ ไม่หือ ไม่อือ เลี้ยงเด็กไปวันๆ (ซึ่งแม่คงจะชอบ ประมาณว่า อย่ามายุ่งกับช้านนน)
ให้เพื่อนช่วยกันดูแลหน่อย นึกเสียว่าสงสาร...
(คิดเอาเอง ไม่กล้าถามแม่เด็กแล้ว ลูกกลับบ้านมา ทำการบ้านเอง รำคาญ! กินข้าว อาบน้ำ นอน วันๆ มีแค่นี้รึป่าวจ๊ะ แม่จ๋า?)
3. พูดเพราะ พูดเก่ง แต่ถามคำถามเดียวกันคนละเวลา ตอบไม่เหมือนกัน เช่น แม่สอนการบ้านบ้างไหม "สอนครับ" อีกที "ไม่เคยสอนครับ" อีกที "สอนครับ แล้วผมก็ทำเองครับ ผมถามแม่เฉพาะข้อที่ผมไม่เข้าใจครับ บลาๆๆๆๆ" ยาวเลย
พูดประมาณว่า กลัวครูจะว่าแม่ แล้วแม่ก็เหวี่ยงตรู... เวงกำ...
ด้านแม่ มีดังนี้
แม่ รับราชการครู มีแฟนใหม่ อาชีพรับจ้าง เจอกันครั้งแรก บอกว่าจะให้ลูกไปอยู่โรงเรียนกินนอนแระ
(พูดประมาณว่า ไม่รู้จะทำยังงัยกับคุณลูกของเธอเช่นกัน ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่า คุณลูกเธอเบอร์นี้)
แม่ไม่ให้ความร่วมมือใดใดกับโรงเรียนทั้งสิ้น คอยหาเรื่องฟ้องร้องตลอดๆ
ให้ซื้ออะไร ไม่ บอกว่าจะซื้อเอง เครื่องแบบลูกใส่มั่ววัน ใส่อะไรวันไหน ไม่ค่อยทำตาม independent
หากทำก็ทำแบบเสียไม่ได้ (ตัวเองก็อย่าใส่เครื่องแบบวันจันทร์สิ -_-)
หากใครอ่านมาจนถึงตรงนี้...
อยากทราบว่า ที่เราคิดว่า เด็กซนๆ กะล่อนๆ เป็นไปอย่างนี้เพราะเหตุใด เป็นไปเพื่อวัตถุประสงค์ใด
ใช่ที่เราคิดไหมว่า เด็กเป็นงี้ เพราะขาดความเอาใจใส่
กรณี เด็กซน กะล่อน แบบไหน ที่เป็นเพราะขาดความเอาใจใส่ ?
เรื่องเรียน มีดังนี้
เด็ก อ่านเขียนไม่คล่อง แต่เขียนเป็นตัว มีฟอร์มคล้ายผู้ใหญ่ แต่ๆๆๆ มีข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่ง คือ
1. เขียนผิดคำง่าย ห้องสะหมุด ความลู้ ฯลฯ (เฮ้ย.. แกล้งเขียนผิด อ่ะป่าวเนี่ย)
2. อ่านผิดคำง่าย แน่ใจ อ่านเป็น แน่นอน ขี้ตู่คำ
ถามว่ามาจากโรงเรียนอะไร ...
แม่ตอบ "ครูไม่ให้การบ้าน น้องไม่ค่อยได้ฝึกอ่าน ฝึกเขียน การบ้านไม่เคยมีมาทำ"
จากประสบการณ์ของเรา...
โรงเรียน กทม. ครูกับผปค. ไม่ค่อยปฏิสัมพันธ์กัน พูดง่ายๆ คือ ถ้าลูกกลับเอง ผปค.กับครู สามารถไม่รู้จักกันเลย ตลอด 6 ปี ก็ได้ ถ้าไม่เคยมาประชุม ผปค. ปีละ 2 ครั้ง ก็ไม่มีวันเห็นหน้า
ถามแม่ว่าอ่านหนังสือมั่งไหมที่บ้านน่ะ ...
แม่ตอบ "น้องอ่านได้ค่ะ แต่เป็นเด็กไม่มั่นใจในการอ่าน ต่อให้อ่านได้ ก้อจะไม่อ่านเพราะกลัวผิด"
เราถามพันทิป...
เคยมีกรณีศึกษาแบบนี้ไหมคะ ?
เราก็ต้องปล่อยให้เค้าอ่านในใจไปรึ ?
พฤติกรรมของลูก ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเรียน เขียน หรือ อ่าน มีดังนี้
1. เด็กคนนี้ ไม่ฟังคำสั่งใดใด (ไม่ต้องพูดถึงเวลาครูสอน ไม่ฟังอยู่แล้ว)
คุณเคยเห็นสุนัขเลี้ยง ที่เจ้าของไปเที่ยว แล้วทิ้งเค้าไว้ไหม
อย่างนั้นแหละ สวนพัง มอมแมม บ้านเละทุกอณู ประตูบ้านยังโดนตะกุย เป็นรู จนเข้าไปในบ้านได้ อ่ะค่ะ
หน้าตาร่าเริงตลอดเวลา...
เด็กคนนี้ เป็นแบบนั้น บอกระเบียงมีไว้เดิน วิ่งไม่ได้เพราะจะเกิดอุบัติเหตุ เชื่อไหม สิ้นเสียงที่พูด คือไม่ฟัง วิ่งทันที (หลายครั้ง)
(เราก็อึ้งกิมกี่.. เอร้ยยย... เด็กคนนี้ ไม่ฟังคำสั่ง แฮะ.... ขนาดน้องหมาเลี้ยงไว้ มานยังเชื่อฟัง)
2. ถ้าลุกจากที่ไปไหนเมื่อใด ข้าวของไม่กระจายแยกกัน ก็หาย
ข้าวของกระจัดกระจาย ไม่รู้จักการเก็บ วางของทิ้งเกลื่อนห้อง รองเท้า กระเป๋าสะพาย ชุดว่ายน้ำ
เพื่อนต้องคอยเก็บ คอยเตือน (หลังจากที่เรารู้แล้ว ว่า... ทำไมลูกถึงเป็นขนาดนี้ แม่โกรธจ้า...)
เราก็เลย.. ปฏิบัติตัวเหมือน ครู สังกัด กทม. คือ ไม่หือ ไม่อือ เลี้ยงเด็กไปวันๆ (ซึ่งแม่คงจะชอบ ประมาณว่า อย่ามายุ่งกับช้านนน)
ให้เพื่อนช่วยกันดูแลหน่อย นึกเสียว่าสงสาร...
(คิดเอาเอง ไม่กล้าถามแม่เด็กแล้ว ลูกกลับบ้านมา ทำการบ้านเอง รำคาญ! กินข้าว อาบน้ำ นอน วันๆ มีแค่นี้รึป่าวจ๊ะ แม่จ๋า?)
3. พูดเพราะ พูดเก่ง แต่ถามคำถามเดียวกันคนละเวลา ตอบไม่เหมือนกัน เช่น แม่สอนการบ้านบ้างไหม "สอนครับ" อีกที "ไม่เคยสอนครับ" อีกที "สอนครับ แล้วผมก็ทำเองครับ ผมถามแม่เฉพาะข้อที่ผมไม่เข้าใจครับ บลาๆๆๆๆ" ยาวเลย
พูดประมาณว่า กลัวครูจะว่าแม่ แล้วแม่ก็เหวี่ยงตรู... เวงกำ...
ด้านแม่ มีดังนี้
แม่ รับราชการครู มีแฟนใหม่ อาชีพรับจ้าง เจอกันครั้งแรก บอกว่าจะให้ลูกไปอยู่โรงเรียนกินนอนแระ
(พูดประมาณว่า ไม่รู้จะทำยังงัยกับคุณลูกของเธอเช่นกัน ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่า คุณลูกเธอเบอร์นี้)
แม่ไม่ให้ความร่วมมือใดใดกับโรงเรียนทั้งสิ้น คอยหาเรื่องฟ้องร้องตลอดๆ
ให้ซื้ออะไร ไม่ บอกว่าจะซื้อเอง เครื่องแบบลูกใส่มั่ววัน ใส่อะไรวันไหน ไม่ค่อยทำตาม independent
หากทำก็ทำแบบเสียไม่ได้ (ตัวเองก็อย่าใส่เครื่องแบบวันจันทร์สิ -_-)
หากใครอ่านมาจนถึงตรงนี้...
อยากทราบว่า ที่เราคิดว่า เด็กซนๆ กะล่อนๆ เป็นไปอย่างนี้เพราะเหตุใด เป็นไปเพื่อวัตถุประสงค์ใด
ใช่ที่เราคิดไหมว่า เด็กเป็นงี้ เพราะขาดความเอาใจใส่