สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป คือเรามีเรื่องอยากจะปรึกษาเรื่องระหว่างเรากับแฟนค่ะ  เรากับแฟนคบกันมาได้6เดือนแล้ว เรารู้จักกันตั้งแต่ขึ้นปี1 .ใหม่ๆค่ะ ด้วยความที่เพื่อนของเราเป็นเพื่อนกับเขา แต่เราเพิ่งจะได้คุยกันแบบคนคุยจริงๆและคบกันคือปลายปีที่แล้ว ปกติเรามีคนเข้ามาจีบเยอะมาก เราก็ยอมรับว่าเจ้าชู้เวลาไม่มีแฟน แต่ถ้ามีแฟนแล้วคือรักมากรักเดียว ก่อนที่เราจะคบพัด เราก็คุยกับผู้ชายไปเรื่อย แต่ไม่ได้เริ่มกับใครก่อนนะคะ คือเขาเข้ามาเราก็คุย แต่เราก็มาคบกับพัด พัดเป็นคนไม่หล่อผมยาวตัวดำ แต่งตัวเซอร์ๆ เราไม่เคยอายที่คบกับพัดหรือเดินจับมือกับพัดเวลาไปไหน สิ่งที่ทำให้เราชอบพัดคือพัดเป็นคนมีน้ำใจ รักเพื่อน รักครอบครัว เป็นผู้ใหญ่ เวลาที่เรารู้สึกเคว้งหรือต้องการใครสักคน พัดคือคนที่ดีมากที่คอยอยู่ข้างเรา พัดเป็นคนมีฐานะ เลี้ยงเพื่อนบ่อยเวลาเพื่อนลำบาก แต่เวลาเราไปไหนด้วยกันเราไม่เคยให้พัดเลี้ยง ถ้ามื้อนี้พัดเลี้ยง มื้อต่อไปเราจะรีบออกเงินเลี้ยงแทน แต่แรกๆอะไรมันก็ดีค่ะจนบางครั้งเราเลือกจะมองข้ามข้อเสียไปทุกอย่าง


           แต่พอนานๆเข้า อะไรๆก็เริ่มเห็น พัดไม่เคยเจ้าชู้นะคะ แต่พัดเป็นคนไม่เรียบร้อยมากๆ เราอยู่คนล้ะหอกับพัด แต่ก็คอยไปกวาดห้องถูห้อง ล้างห้องน้ำ ทิ้งขยะ เก็บขยะในห้องไปทิ้ง จัดของ หนังสือที่วางเกลื่อนห้อง ซักผ้า ผ้ารีดผ้าที่หอพัดให้ล้ะกลับ แต่เวลาที่เราไม่สบาย เข้าโรงพยาบาลเราก็ได้พัดพาไป ซื้อยาให้ตอนตีสามตีสี่ หาข้าวหาน้ำให้ เวลาไม่สบายใจก็ปรึกษาพัดได้ทุกเรื่อง เวลาไปร้านเหล้ากับเพื่อน พัดก็คอยไปรับกลับ รับไปกินข้าวเย็นด้วยกัน แต่เวลาไปเรียน พัดเองไม่ได้คอยรับส่งเรา เขามักให้เหตุผลว่าเหนื่อยอยากนอนพัก เราก็เข้าใจ แต่หลังๆมาเราเริ่มรู้สึกไม่โอเคขึ้นเรื่อยๆ เวลาที่พัดนัดกับเราและมีนัดเพื่อนมาแทรก พัดเลือกที่จะขอเลิกนัดเราเพื่อไปเที่ยวกับเพื่อน โดยให้เหตุผลว่านานๆไปครบทีม พัดก็ชวนเรานะ แต่มันมีแต่เพื่อนพัดเราก็ไม่อยากกวน และมันก็เริ่มกลายเป็นพัดลืมนัดเราเรื่อยๆ ปล่อยเรารอเก้อ3-4ชม และเลือกที่จะทิ้งนัดเราก่อนทุกครั้งที่มีนัดกับใคร กับเพื่อนกับพี่กับทุกคน โดยให้เหตุผลว่านัดเราไปเมื่อไหร่ก็ได้ เวลาเขาไม่มีใครเขาอยู่กับเราเสมอ แต่เวลาเขาไปไหนกับเพื่อนคือวันนั้นจะไม่มีเราในชีวิตเขาเลย เราเข้าใจนะคะ ผู้ชายก็ต้องเข้าสังคมแต่การทิ้งเราไว้ทั้งที่นัดเราก่อน มันทำให้เรารู้สึกว่าเราคือลำดับสุดท้ายของเขาเสมอ และพักหลังมาแน่นอนค่ะเรากินข้าวคนเดียวไปไหนคนเดียวทุกวัน เพราะเขาอยู่กับเพื่อนตลอดหรือไม่เขาก็นอนอยู่ที่หอ เรามีเพื่อนนะคะ แต่เพื่อนเราหออยู่ไกลจากเรา เลยไม่ค่อยสะดวกเจอกันว่างๆกินข้าวด้วยกัน บางครั้งเรากินข้าวคนเดียวเขาบอกจะกลับหอ แต่พอรู้เพื่อนเขามากินกับเรา เขาก็มา บางทีนัดกับเราไว้จะไปไหนด้วยกัน เขาก็เอาเพื่อนมาด้วย แน่นอนค่ะมันเคว้งมาก เราเริ่มสนิทกับเพื่อนเขานะคะ แต่หลายอย่างมันทำให้ไม่แน่ใจว่าทุกวันนี้เขาต้องการเราจริงๆมั้ย หลายครั้งที่เขาคุยกัน เรารู้สึกเป็นส่วนเกิน เพราะเราคนละคณะ ไม่ได้รู้อะไรที่เขาคุยกันเลยได้แต่นั่งเงียบๆและยิ้มให้


            หลายครั้งที่เราเอามือเราไปจับมือแฟน พัดก็ปล่อยมือพัดไปทำอย่างอื่น จับดูดบุหรี่บ้าง เล่นโทสับบ้าง เวลาเรากินข้าวด้วยกัน พัดก็เอาแต่ก้มหน้าเล่นโทสับ พอเราพูดพัดก็บอกว่าจะให้ทำไงให้จ้องหน้าตลอดหรอ เวลาไปกินอะไรที่ไหนกันก็รีบกินรับกลับไปนอน ทั้งที่เราอยากอยู่กับเขานานๆเพราะกว่าเขาจะว่างมีเวลาให้เรา ยอมรับนะคะว่าพัดดูแลเราดี แต่เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันเป็นไปด้วยหน้าที่ที่ต้องทำ แต่เราเหงามากเหงาทั้งที่มีเขาอยู่ข้างๆ น้ำตาไหลทุกครั้งกับสิ่งที่เป็นไป และถ้าเวลาไกลกันถ้าไม่โทไปเขาก็ไม่โทมา สำหรับเขาแค่ไลน์คงพอแล้ว เราเคยพูดกับพัดนะคะ พูดดีๆแบบช่วยกันคิดว่าที่เป็นอยู่มันเป็นยังไง เราบกพร่องตรงไหน แต่คำตอบที่ได้คือ.. พัดบอกว่าเขาผิดเองและให้โอกาสเราได้ไปเจอคนดีๆ แต่เขาบอกเขาไม่ได้ทิ้งนะ เรารู้สึกชามาก เราไม่เคยคบใครที่หน้าตา ฐานะ ทำหน้าที่แฟนให้ดีที่สุด เราขอแค่ใครสักคนที่รักเรา เห็นเรามีค่า ไม่ปล่อยเราไปง่ายๆมันหายากมากเลยหรอคะ ที่เป็นอยู่เหมือนมีก็ได้ไม่มีก็ได้แบบนี้ เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้คะ เราเคว้งมาก อยู่ด้วยกันแต่เหงามากอย่างบอกไม่ถูก