อัดอั้นมานานเหมือนกัน ที่ทำงานคือที่ของส่วนรวม บางคนทำงานต้องใช้สมาธิมากๆ เพราะบางอย่างมันคือตัวเลขที่ผิดพลาดไม่ได้ แต่มาเจอเพื่อนร่วมงานที่แบบว่าชอบโชว์รสนิยมตัวเองอยู่ตลอดเวลา คิดแทนคนอื่นว่าเค้าคงชอบ ไม่ได้คิดว่าเป็นการรบกวน คิดว่าตัวเองเปิดเพลงเพราะ คนอื่นคงชอบด้วย เพราะบางคนเค้าก็มีมารยาทเกินกว่าจะบอกให้ปิดเพลงเลยต้องทนฟังเงียบๆ

อยากจะบอกว่า ลูกคุณไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนฉันท์ใด เคสนี้ก็เหมือนกัน เห็นทีไรนึกถึงพวกชาวไร่ชาวนาสมัยก่อนที่ทำงานทีต้องเปิดเพลงลั่นทุ่ง อยากบอกว่าฟังได้ค่ะแต่ใส่หูฟังเถอะ ใส่ข้างนึงแล้วถอดข้างนึง เวลาใครเรียกจะได้ได้ยิน เพราะประเด็นคือคุณต้องมาทำงานไม่ใช่มานั่งฟังเพลง อยากฟังดังๆ กลับไปฟังที่บ้านเถอะ คนอื่นเค้าไม่ได้ฟังเพลงเหมือนคุณทุกคน ถึงจะฟังเหมือนคุณแต่มันผิดกาละเทศะ คุณต้องลองพิจารณาดูเอาเอง เพราะถ้าคุณบอกว่าไม่ผิด ไม่เป็นไร ก็คงไม่มีใครไปว่าคุณได้ พูดแล้วน้ำตาจะไหล เรื่องสำนึกต่อส่วนรวมง่ายๆ แต่เป็นแบบนี้กันเยอะมาก กับอีกพวกนึงคือไม่เปิดเพลงแต่เปิดข่าว เปิดลั่นเลยเปิดตลอดเวลา คิดว่าเป็นข่าวมีสาระ มีการอัพเดทคนอื่นคงอยากรู้ด้วย เลยเปิดเผื่อแผ่คนอื่นเช่นกัน เฮ้อ.. นี่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน เพราะมันคือเรื่องกาละเทศะล้วนๆ เราไม่เคยไปรบกวนใครและไม่อยากให้ใครมารบกวนเวลาทำงานเช่นกัน ใจเค้าใจเรา อยากฟังอะไรฟังได้ ถ้าที่ทำงานไม่ว่า แต่ใส่หูฟังเถอะ มันเป็นมารยาทที่ควรจะเคารพคนอื่น ไม่ควรต้องให้มีใครไปบอก