เราทำอายุ 33 แล้วค่ะ
เราทำงานด้านวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆในองค์กรค่ะ จะต้องเสนองานต่อบอร์ดบริหารเป็นประจำ
ยังมีความกลัวเวลานำเสนองานต่อหน้าผู้ใหญ่อยู่เลย
เหงื่อออก ตัวสั่น กลัวอะไรก็ไม่รู้ ทั้งที่ตัวเองเตรียมตัวมาดีมาก
ตอบคำถามได้ตลอด แต่ก็ยังกลัว
สมัยเรียนที่ต้องพรีเซนต์งานเยอะๆ สอบ defend เจอกรรมการสอบ เราก็เป็นค่ะ แต่ก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง
แต่เวลาเจอลูก user เราไม่เป็นนะคะ คุยได้ อธิบายได้ ถกได้ปกติ
เจอเจ้านายก็ไม่เป็นค่ะ เจ้านายมาตามงาน เราก็อธิบายความก้าวหน้าให้ฟังได้ ไม่ติดอะไร
คุยกับน้องๆ ในทีมก็ไม่มีปัญหา แถมน้องๆ ชอบมาคุยกับเราด้วยซ้ำ
แต่เวลาเจอบอร์ดบริหารทีไร เรากลัวทุกที ไม่รู้เป็นอะไร
หลายวันก่อน หลังเรานำเสนองาน มีบอร์ดท่านนึง มาถามเราว่า
"พี่แค่เป็นห่วง น้องโดนคุณแม่ตีเยอะหรือเปล่า ถึงทำให้น้องกลัวแบบนี้"
อันนี้เราสงสัยค่ะ มันมีผลมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ
ตอนเด็กๆ เราโดนแม่ตีบ่อยมากค่ะ เพราะเราชอบทำการบ้านให้เสร็จก่อน ค่อยไปทำงานบ้าน
แต่ถ้าวันไหน แม่เรากลับบ้านมาเห็นบ้านยังไม่ถู จานยังไม่ล้าง เราจะโดนตีค่ะ
หรือล้างจานไม่สะอาด ก็จะโดน
เด็กๆเราไม่ได้เป็นเด็กดื้อค่ะ เราชอบเรียนหนังสือ แต่ไม่ได้เก่งนะคะ แค่ขยันเรียน
แม่เราค่อนข้างเป็นคนเครียดค่ะ อารมณ์ร้ายมาก เพราะพ่อเสียตั้งแต่เด็กๆ
พี่ชายดันมาติดยาอีก แม่ก็ทำงานหนักค่ะ ต้องดูแลลูกอีก เราเลยต้องรับผิดชอบงานบ้านบางส่วน
ตอนป.1-3 เราจะโดนตีเยอะหน่อย เพราะเราทำอะไรไม่ค่อยถูกใจแม่ค่ะ
ป.4-6 เราก็โดนน้อยลง พอมัธยมเราไปอยู่หอแล้วค่ะ เพราะเรียนไกลบ้าน
แต่วันหยุดกลับบ้าน ถ้าไม่ยอมทำงานบ้านหรือทำไม่เรียบร้อยก็โดนตีค่ะ
จนเราบอกแม่ว่า "หนูจะเรียนจบไวไว หาเงินเยอะๆ มาจ้างคนทำงานบ้านให้แม่"
ตอนนี้เราจ้างแม่บ้านให้แม่ได้แล้วค่ะ
แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ ว่าทำไม เรายังกลัวการนำเสนองานอยู่
ถ้าตอนเด็กๆเราโดนตี โดนดุบ่อยๆ โตขึ้นมาเราจะกลายเเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเหรอคะ
เราทำงานด้านวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆในองค์กรค่ะ จะต้องเสนองานต่อบอร์ดบริหารเป็นประจำ
ยังมีความกลัวเวลานำเสนองานต่อหน้าผู้ใหญ่อยู่เลย
เหงื่อออก ตัวสั่น กลัวอะไรก็ไม่รู้ ทั้งที่ตัวเองเตรียมตัวมาดีมาก
ตอบคำถามได้ตลอด แต่ก็ยังกลัว
สมัยเรียนที่ต้องพรีเซนต์งานเยอะๆ สอบ defend เจอกรรมการสอบ เราก็เป็นค่ะ แต่ก็ผ่านมาได้ทุกครั้ง
แต่เวลาเจอลูก user เราไม่เป็นนะคะ คุยได้ อธิบายได้ ถกได้ปกติ
เจอเจ้านายก็ไม่เป็นค่ะ เจ้านายมาตามงาน เราก็อธิบายความก้าวหน้าให้ฟังได้ ไม่ติดอะไร
คุยกับน้องๆ ในทีมก็ไม่มีปัญหา แถมน้องๆ ชอบมาคุยกับเราด้วยซ้ำ
แต่เวลาเจอบอร์ดบริหารทีไร เรากลัวทุกที ไม่รู้เป็นอะไร
หลายวันก่อน หลังเรานำเสนองาน มีบอร์ดท่านนึง มาถามเราว่า
"พี่แค่เป็นห่วง น้องโดนคุณแม่ตีเยอะหรือเปล่า ถึงทำให้น้องกลัวแบบนี้"
อันนี้เราสงสัยค่ะ มันมีผลมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ
ตอนเด็กๆ เราโดนแม่ตีบ่อยมากค่ะ เพราะเราชอบทำการบ้านให้เสร็จก่อน ค่อยไปทำงานบ้าน
แต่ถ้าวันไหน แม่เรากลับบ้านมาเห็นบ้านยังไม่ถู จานยังไม่ล้าง เราจะโดนตีค่ะ
หรือล้างจานไม่สะอาด ก็จะโดน
เด็กๆเราไม่ได้เป็นเด็กดื้อค่ะ เราชอบเรียนหนังสือ แต่ไม่ได้เก่งนะคะ แค่ขยันเรียน
แม่เราค่อนข้างเป็นคนเครียดค่ะ อารมณ์ร้ายมาก เพราะพ่อเสียตั้งแต่เด็กๆ
พี่ชายดันมาติดยาอีก แม่ก็ทำงานหนักค่ะ ต้องดูแลลูกอีก เราเลยต้องรับผิดชอบงานบ้านบางส่วน
ตอนป.1-3 เราจะโดนตีเยอะหน่อย เพราะเราทำอะไรไม่ค่อยถูกใจแม่ค่ะ
ป.4-6 เราก็โดนน้อยลง พอมัธยมเราไปอยู่หอแล้วค่ะ เพราะเรียนไกลบ้าน
แต่วันหยุดกลับบ้าน ถ้าไม่ยอมทำงานบ้านหรือทำไม่เรียบร้อยก็โดนตีค่ะ
จนเราบอกแม่ว่า "หนูจะเรียนจบไวไว หาเงินเยอะๆ มาจ้างคนทำงานบ้านให้แม่"
ตอนนี้เราจ้างแม่บ้านให้แม่ได้แล้วค่ะ
แต่เราก็ยังไม่เข้าใจ ว่าทำไม เรายังกลัวการนำเสนองานอยู่