สวัสดีครับ ผมขอเล่าเรื่องราวความรักของผมที่เกิดขึ้นจริงๆในชีวิตช่วงปลายปี2559 ตอนนั้นผมพึ่งสอบผ่านได้เข้าทำงานในองค์กรใหญ่องค์กรนึงครับ แล้วทีนี้ก่อนจะเข้าทำงานพนักงานทุกคนก็จะต้องเข้าไปอบรมปรับพื้นฐาน7วันก่อนเข้าทำงาน ซึ่งรุ่นที่ผมเข้าไปนั้นมีประมาณเกือบ30คน ทีนี่เข้ามาปีไหนเขาก็จะนับเป็นรุ่นๆไปครับให้รู้จักกันให้ทำกิจกรรมเหมือนเข้ามหาลัยใหม่ๆยังไงอย่างงั้นเลย วันแรกที่ผมเข้าไปอบรม ผมมาค่อนข้างสายเข้าไปก็เหลือที่ว่างแค่2 3 ที่ แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมเลือกนั่งข้างๆผู้หญิงคนนึงครับซึ่งที่นั่งก็ต้องนั่งประจำจนจบการอบรม แรกๆก็ยังไม่ค่อยสนใจอะไรผู้หญิงคนนี้มากประมาณอบรมวันที่ 2 วันที่3 ผมก็แอบมองเธอมากขึ้นคุยนิดๆหน่อยๆตามมารยาทตามภาษาเพื่อนใหม่ที่นั่งข้างๆกันรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูกแต่ผมเป้นคนนิ่งๆเก๊กๆไว้ไม่ค่อยกล้าคุยกับคนที่ถูกใจ ตอนนั้นก็รู้สึกปลื้มๆเธอแล้วล่ะครับอยากรู้จักเธอมากขึ้น อาจจะด้วยบุคลิกซนๆขี้เล่นของเธอ เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ นิสัยเฟรนลี่ หน้าตาจัดว่าค่อนข้างสวย อายุมากกว่าผม3ปี ผม27 เธอ30 จนจบการอบรมเราก็เข้ามาทำงานด้วยกันแต่ว่าอยู่คนล่ะแผนก แต่ถึงอยู่คนล่ะแผนกมันก็มีเหตุบังเอิญให้เราต้องเดินสวนกันประจำทั้งๆที่คือเพื่อนๆคนอื่นรุ่นเดียวกันผมแทบไม่เจอหน้าเขาเลยมีแต่ผู้หญิงคนนี้แหละครับที่เจอกัน ทักทายยิ้มให้กันประจำจนผมชอบเธอเข้าแล้ว ทีนี้เข้าทำงานได้เดือนนึงพนักงานใหม่ทุกคนก็ต้องไปสัมนารับน้อง ที่ต่างจังหวัดกันครับไปทั้งรุ่นเกือบ30คน ไปทำกิจกรรมละลายพฤติกรรมเล่นเกม งานเลี้ยงแสดงละครทำกิจกรรมร่วมกัน3วันสองคืน  แล้วก่อนจะทำกิจกรรมทุกคนก็ต้องแบ่งกลุ่มกันซึ่งใช้วิธีการสุ่ม แบ่งเป็น4กลุ่มซึ่งผมก็ได้มาอยู่กลุ่มเดียวกับผู้หญิงคนที่นั่งข้างๆกันตอนวันอบรมปรับพื้นฐาน พอถึงให้คิดกิจกรรมร่วมกันว่าจะทำอะไรทุกคนก็ลงความเห็นว่าจะแสดงละครตลกๆ คนในกลุ่มก็โหวตให้พี่ผู้หญิงคนนั้นเป้นนางเอกแล้วอยู่ดีๆก็หันมาที่ผมให้ผมไปเป็นพระเอกคู่กับเธอ วินาทีนั้นงง อึ้ง+ดีใจมากๆเลยครับ แต่แล้วก่อนจะแสดงละครด้วยความเฮาฮาสนุกของผมก็จัดการซัดเบียร์ไป3ขวด ไอเราก็ยิ่งเมาง่ายๆอยู่กรึ่มๆเลยครับ เมา!!แต่ยังพอมีสติ ขึ้นเวทีแสดงสมบทบาทสุดๆแบบว่าแนวๆตามจีบนางเอกอะไรอย่างนี้ เพื่อนๆทุกคนก็หัวเราะชอบใจกันใหญ่ว่าทำไมแสดงสมจริงจังเลย ทีนี้ด้วยความเมาผมก็จัดการพูดความในใจ ตรงเข้าไปคุยไปจีบเธอต่อหน้าทุกคน ประมาณว่าเล็งมานานแล้วอยากรู้จัก ผมบอกเธอไปตรงๆอีกว่า "ขอจีบนะ" แรกๆเธอก็นึกว่าผมเล่นๆ คือผมเอาจริงมากๆเลยครับจนเพื่อนๆทุกคนในรุ่นรู้หมดว่าผมชอบเธอ ตื่นเช้ามารีบไลไปขอโทษเธอเป็นการใหญ่ กลับมาที่กรุงเทพก็มาทำงานปกติ คุยไลบ้างแต่ก็ไม่บ่อย มันก็ยังเป็นเหมือนเดิมที่ผม ไปไหนมาไหน ตึกไหน ห้องไหน ไม่ว่าจะเดินไปเข้าห้องน้ำ กินข้าว ทำอะไรก็ตามแต่ มันจะมีเรื่องบังเเอิญให้ผมเจอแต่ผู้หญิงคนนี้ เวลาไปอบรมกิจกรรมของหน่วยงานผมก็ได้สุ่มไปอยู่กลุ่มเดียวกับเธออีกทั้งๆที่มีตั้งหลายกลุ่ม วันไหนผมกลับบ้านเร็ว ก็เจอเธอกลับเร็ว วันไหนผมกลับช้า ก็เจอเธอกลับช้า คือแบบว่าผมไม่รู้จะบรรยายยังไงจริงๆครับ คือเจอจนกลัวว่าเธอจะคิดว่าผมเป้นโรคจิตคอยตามเธอหรือป่าว มันบังเอิญจนไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ หลายครั้งจนนับไม่ถ้วนบ่อยมากๆ ทั้งๆที่เพื่อนร่วมรุ่นก็เข้ามาด้วยกันตั้งเยอะ แต่แทบจะไม่เจอใครเลย ถึงเจอก็นานๆครั้ง จนถึงตอนนี้ผมก็ยังชอบเธออยู่ยังอยากสานสัมพันธ์ แต่ก็มีเรื่องทำให้เรามีปากเสียงกันแต่ไม่แรง ตอนนี้ไม่ได้คุยกับเธอมา4เดือน กำลังรวบรวมความกล้าจะไปจีบเธออีกครั้ง

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอเป็นเนื้อคู่ผมหรือป่าว อย่างนี้เขาเรียกพรหมลิขิตหรืออะไร หรือเราเป็นอะไรกันในชาติปางก่อน ทำไมมันถึงมีเรื่องบังเอิญที่ทำให้เราเจอกัน ได้แสดงละครด้วยกัน ได้นั่งข้างๆกัน ได้เดินสวน ได้เจอกันบ่อยมากๆ ได้ใกล้ชิดกันได้มากขนาดนี้
เพื่อนๆคนไหนเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กับคนที่ชอบ แล้วได้เป็นแฟนกันมั้ยครับ หรือเคยเจอในลักษณะนี้แล้วลงเอยยังไงบ้างครับ