ถ้าพูดถึงโรงพยาบาล ก็ต้องนึกถึงหมอ พยาบาล ผู้ป่วย เป็นหลัก ถ้าไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคลากรในนี้ ก็ไม่แปลก ที่จะไม่มีความจำเป็นต้องเข้าไป จนมีเหตุให้เจ็บให้ป่วย ถึงจะต้องเข้าโรงพยาล
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า เราไปโรงพยาบาลเพราะน้ำเข้าหู มีอาการเจ็บข้างในรูหู หูชั้นนอกอักเสบ จึงเป็นเหตุให้ต้องไปหาหมอ ใช้ชีวิต 1 วันเต็มๆ อยู่ในโรงพยาบาล
พอถึง รพ ได้เดินเข้าไปลงทะเบียน บังเอิญเป็นวันที่คณะแพทย์จัดกิจกรรม เชิญชวนร่วมประดิษฐ์ดอกดารารัตน์ 8,900 ดอก เพื่อถวายในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ กลุ่มพยาบาล แม่บ้าน ข้าราชการที่เกษียณอายุ ร่วมกันนั่งทำดอกไม้ดารารัตน์จำนวนมาก
แล้วก็ได้ขึ้นไปยื่นบัตรคิวห้อง หู คอ จมูก
เรา : ได้คิวที่ 75
พยาบาล : เป็นคิวแทรกนะคะ อาจจะต้องมาตอนบ่าย
เรา : งั้นขอกลับบ้านก่อนนะคะ พอดีบ้านอยู่หน้า รพ เดี๋ยวบ่ายจะเข้ามาค่ะ
พยาบาล : 13:00 น. ต้องมารอหมอแล้วนะคะ
เรา : ได้ค่ะ
แต่จริงๆเราไม่ได้กลับบ้านหรอก เราลงไปนั่งทำดอกไม้ดารารัตน์ข้างล่าง โดยส่วนตัวเป็นคนชอบทำงานประดิษฐ์งานฝีมืออยู่แล้ว เลยอยู่ตรงนั้นได้หลาย ชม. อย่างสบายใจ โดยมีป้าๆพยาบาลใจดีสอนทำดอกแรก ดอกต่อไปเราก็ทำไปแบบชิลๆ นั่งฟังป้าเม้ามอยกันไป... เราก็ได้แต่นั่งยิ้ม🙂
มีประโยคหนึ่งที่ป้าพยาบาลพูดขึ้นมา
ป้าพยาบาล : เดี๋ยวถึงเวลาต้องชื้อข้าวไปให้หมอแล้ว
เรา : ทำไมต้องชื้อให้หมอด้วยคะ
ป้าพยาบาล : หมอตรวจคนไข้ แทบไม่มีเวลากินข้าว เวลาพักแค่ 5 นาที ป้าเลยต้องชื้อไปให้
เรา : อ่อ! เป็นหมอนี่ก็แทบไม่มีเวลาเหมือนกันน้อ
โดยส่วนตัวจะมีทัศนะคติที่ดีต่อคนที่เรียนหมอ ชอบวิชาชีพคนที่เป็นหมออยู่แล้ว ยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่ เสียสละจนไม่มีเวลาส่วนตัว
พอเที่ยงนิดๆ เราก็ขอตัวป้าๆไปกินข้าวก่อนนะคะ เดี๋ยวได้เวลาหมอนัดตอนบ่ายแล้ว พอขึ้นไปกินข้าวในโรงอาหารของโรงพยาบาล ก็จะมีแต่หมอ พยาบาล ส่วนใหญ่ มีผู้ป่วย ญาติผู้ป่วยบ้างเล็กน้อย โดยส่วนตัวเป็นคนชอบสังเกตุ เราก็จะนั่งนิ่งกวาดสายตามองไปทั่ว แม้แต่กินข้าวถ้าร้านไหนเจ้าถิ่น คนในพื้นที่กินเยอะๆ แสดงว่าร้านนั้นอร่อย
เราก็นั่งกินข้าวคนเดียว มีป้าคนหนึ่งเดินเข้ามา
ป้า : ป้าขอนั่งด้วยนะ
เรา : ได้คะ หนูมาคนเดียว
ป้า : หนูเปิดน้ำให้ป้าหน่อย ป้าไม่มีแรง พึ่งผ่าตัดมือมา
เรา : คะ
ป้า : หนูมาทำอะไร
เรา : หนูไปเล่นน้ำทะเลมา น้ำเข้าหู เลยมาหาหมอคะ
ป้า : ป้าก็มาหาหมอ เบิกตรง แต่เจอพยาบาลปากไม่ดี ป้าด่าพยาบาลเลย พยาบาลที่พูดดีๆก็มีนะ แต่พยาบาลที่ป้าด่า มันพูดไม่ดี ใส่อารมณ์กับป้า หาว่าป้าลัดคิว ไปบอกคนอื่นรีบๆมาระวังโดนลัดคิว ป้าเลยถาม ใครจะลัดคิว แค่นั่งพักตรงนี้ บอกดีๆก็ได้ ป้าเลยด่ามัน
เรา : ก็นั่งฟังเฉยๆ แล้วก็ยิ้ม บอกป้า ไม่เป็นไรนะป้า เค้าคงเหนื่อย วันๆต้องเจอคนไข้เยอะ อาจมีบ้างอารมณ์ร้อน หงุดหงิด เค้าก็คนเหมือนเราเนี่ยแหละ
ปิดประโยคด้วย งั้นหนูขอตัวไปหาหมอนัดก่อนนะป้า หมอนัดหนูบ่าย ใกล้เวลาแล้ว
พอเดินเข้าไปในห้องตรวจ พยาบาลก็เรียกชื่อ แล้วบอกให้นั่งรอ .... เราก็นั่งรอระหว่างห้องเบอร์6 กับเบอร์9
เราก็นั่งนิ่งๆสังเกตุบริเวณรอบๆไปทั่ว แต่ที่ๆเรานั่ง จะเห็นหมอห้องเบอร์6 กับห้องเบอร์9 ตรวจคนไข้พอดี
สิ่งที่เราสังเกตุเห็น ....
หมอห้องเบอร์6 ดุมาก คนไข้เข้าไปเป็นต้องโดนหมอดุทุกคน หมอใช้เครื่องอะไรไม่รู้ส่องเข้าไปในรูหูคนไข้ แล้วจับหูคนไข้ไว้ เครื่องเสียงดังมาก คนไข้ก็พยายาลหลบ หมอก็ตะหวาดจะหนีทำไม? คนไข้ตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆ ผมเจ็บ! (อารมณ์ตอนนั้นเห็นแล้วคิดเลยว่า ตั้งแต่เกิดมาหมอหูน่ากลัวที่สุด+เครื่องที่ส่องเข้าหูเสียงดังๆไปอีก)
มาที่หมอห้องเบอร์9 สิ่งที่เราสังเกตุเห็น หมออะไรหล่อมาก เหมือน นศ จบใหม่ หน้าตาดี ผิวขาว คิ้วเข้ม มีหนวดไรๆใส่แว่น สูง180 และแล้วก็เป็น นศ จบใหม่จริงๆ สอบถามประวัติคนไข้ละเอียดจดบันทึกไปด้วย อารมณ์เหมือนหมอฝึกหัด คนไข้ที่เข้ามาตรวจกับหมอทุกเคส หมอจะต้องเดินไปถาม ปรึกษาหมอรุ่นพี่ห้องข้างๆทุกเคส โดยที่ไม่กล้าวินิจฉัยโรค หรือตัดสินใจด้วยตัวเอง
กับมาที่หมอห้องเบอร์6 หยิบกระดาษในมือคนไข้อีกคนมา พูดขึ้นว่า OPD แล้วตะโกนข้ามไปคุยกับพยาบาลด้วยอารมณ์ร้อนแต่หน้านิ่ง ทำไมไม่ให้(ยิ้ม)ทำ เห็นนั่งกินกาแฟอยู่ข้างล่างนุ่น (พูดแล้วใส่อารมณ์) เราก็มองเวลา 14:40 น. พอดี
แล้วพอหมอเข้าห้องตรวจคนไข้ พยาบาลเกาะกลุ่มเม้าส์มอยหมอทันที เม้าส์ข้ามไปข้ามมาให้ห้องข้างๆฟังอีก อารมณ์เหมือนไม่ค่อยมีใครชอบหมอคนนี้ แต่เรากลับมองอีกมุมนะ ถึงหมอจะอารมณ์ฉุนเฉียว แต่หมอเป็นคนตรงๆดีแหะ คงไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ ทั้งที่นี่ก็เกือบบ่าย3ล่ะ เพื่อนร่วมงาน หมออีกคน(หมอยิ้ม)ยังไม่ขึ้นมาตรวจคนไข้เลย (คิดในใจ คนกินแรงเพื่อนกับไม่โดนนินทา) แต่เราก็นั่งนิ่งๆสังเกตุสถานกราณ์ไป
อีกสักพักหมอยิ้มเดินขึ้นมาแบบชิลๆ รู้ชื่อได้ไงน่ะหรอ? ได้ยินเพื่อนเรียก เราก็มองเวลา โห!บ่าย3นิดๆแล้ว หมอพึ่งขึ้นมาตรวจคนไข้ แต่ไม่มีใครกล้าว่าให้หมอเลยนะ หมอเข้าเรทมาก พยาบาลก็คงบอกให้หมอยิ้ม ว่าหมอห้องเบอร์6 บอกให้ไปOPD แอดมิดคนไข้ หมอยิ้มก็มาถึงดันไปนั่งที่ห้องเบอร์6อีก โดนหมอห้องเบอร์6ด่าอีก ใครให้มานั่งตรงนี้ ไปแอดมิดคนไข้นุ่น หมอยิ้มเดินออกมาแบบหวือๆ
จากตอนแรกที่เราภาวนา ขอให้ตรวจห้องเบอร์9 กับหมอหล่อๆเถอะ สาธุ🙏🙏🙏 อย่าได้ตรวจกับหมอห้องเบอร์6เลย โคตรดุ กลัวโดนหมอด่า นั่งดูหมอตรวจคนไข้ไปมา หมอห้องเบอร์6 เค้าก็เก่งแหะ ถ้าจะมีประสบการณ์ตรวจคนไข้มาเยอะ เห็นประวัติคนไข้แล้ววินิจฉัยโรค รักษา สั่งยาได้ทันที
พอดูเวลา 16:00 น. แล้ว เรายังไม่ได้ตรวจ นี่ขนาดมาตั้งแต่เช้า เลยเดินเข้าไปถามพยาบาล
เรา : คิวหนูอีกนานมั้ยคะ
พยาบาล : ตอบไม่ได้ ถ้ารีบก็ขึ้นไปชั้นบนได้นะ ได้ตรวจเลย แต่แพงหน่อย
คิดในใจ
การรักษาที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องแพงที่สุดก็ได้ แต่อาจต้องใช้เวลาหน่อย เมื่อวานพี่ชายใช้ให้ไปคลินิกเรายังไม่ไปเลย ในเมื่อเราก็ไม่ได้รีบ รอมาทั้งวันแล้ว คนอื่นเค้ายังรอได้ บางคนนั้งรถข้ามจังหวัดมาตั้งไกล แล้วทำไมเราจะรอไม่ได้ นั่งอยู่ตรงนี้ยังได้เห็นมุมมอง ทัศนะคติคนอีกตั้งมากมาก
รอมาทั้งวัน ได้ตรวจตอนห้าโมงกว่า ตรวจเพียง 5 นาที 😆
ทำให้รู้ว่า เรื่องวุ่นวายมันเกิดได้ทุกที่ทุกอาชีพ
บุคคลที่ชอบนินทาก็มีทุกที่ทุกอาชีพเช่นกัน
ชีวิตหนึ่งวันในโรงพยาบาล กับสิ่งที่สังเกตุเห็น...
ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า เราไปโรงพยาบาลเพราะน้ำเข้าหู มีอาการเจ็บข้างในรูหู หูชั้นนอกอักเสบ จึงเป็นเหตุให้ต้องไปหาหมอ ใช้ชีวิต 1 วันเต็มๆ อยู่ในโรงพยาบาล
พอถึง รพ ได้เดินเข้าไปลงทะเบียน บังเอิญเป็นวันที่คณะแพทย์จัดกิจกรรม เชิญชวนร่วมประดิษฐ์ดอกดารารัตน์ 8,900 ดอก เพื่อถวายในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ กลุ่มพยาบาล แม่บ้าน ข้าราชการที่เกษียณอายุ ร่วมกันนั่งทำดอกไม้ดารารัตน์จำนวนมาก
แล้วก็ได้ขึ้นไปยื่นบัตรคิวห้อง หู คอ จมูก
เรา : ได้คิวที่ 75
พยาบาล : เป็นคิวแทรกนะคะ อาจจะต้องมาตอนบ่าย
เรา : งั้นขอกลับบ้านก่อนนะคะ พอดีบ้านอยู่หน้า รพ เดี๋ยวบ่ายจะเข้ามาค่ะ
พยาบาล : 13:00 น. ต้องมารอหมอแล้วนะคะ
เรา : ได้ค่ะ
แต่จริงๆเราไม่ได้กลับบ้านหรอก เราลงไปนั่งทำดอกไม้ดารารัตน์ข้างล่าง โดยส่วนตัวเป็นคนชอบทำงานประดิษฐ์งานฝีมืออยู่แล้ว เลยอยู่ตรงนั้นได้หลาย ชม. อย่างสบายใจ โดยมีป้าๆพยาบาลใจดีสอนทำดอกแรก ดอกต่อไปเราก็ทำไปแบบชิลๆ นั่งฟังป้าเม้ามอยกันไป... เราก็ได้แต่นั่งยิ้ม🙂
มีประโยคหนึ่งที่ป้าพยาบาลพูดขึ้นมา
ป้าพยาบาล : เดี๋ยวถึงเวลาต้องชื้อข้าวไปให้หมอแล้ว
เรา : ทำไมต้องชื้อให้หมอด้วยคะ
ป้าพยาบาล : หมอตรวจคนไข้ แทบไม่มีเวลากินข้าว เวลาพักแค่ 5 นาที ป้าเลยต้องชื้อไปให้
เรา : อ่อ! เป็นหมอนี่ก็แทบไม่มีเวลาเหมือนกันน้อ
โดยส่วนตัวจะมีทัศนะคติที่ดีต่อคนที่เรียนหมอ ชอบวิชาชีพคนที่เป็นหมออยู่แล้ว ยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่ เสียสละจนไม่มีเวลาส่วนตัว
พอเที่ยงนิดๆ เราก็ขอตัวป้าๆไปกินข้าวก่อนนะคะ เดี๋ยวได้เวลาหมอนัดตอนบ่ายแล้ว พอขึ้นไปกินข้าวในโรงอาหารของโรงพยาบาล ก็จะมีแต่หมอ พยาบาล ส่วนใหญ่ มีผู้ป่วย ญาติผู้ป่วยบ้างเล็กน้อย โดยส่วนตัวเป็นคนชอบสังเกตุ เราก็จะนั่งนิ่งกวาดสายตามองไปทั่ว แม้แต่กินข้าวถ้าร้านไหนเจ้าถิ่น คนในพื้นที่กินเยอะๆ แสดงว่าร้านนั้นอร่อย
เราก็นั่งกินข้าวคนเดียว มีป้าคนหนึ่งเดินเข้ามา
ป้า : ป้าขอนั่งด้วยนะ
เรา : ได้คะ หนูมาคนเดียว
ป้า : หนูเปิดน้ำให้ป้าหน่อย ป้าไม่มีแรง พึ่งผ่าตัดมือมา
เรา : คะ
ป้า : หนูมาทำอะไร
เรา : หนูไปเล่นน้ำทะเลมา น้ำเข้าหู เลยมาหาหมอคะ
ป้า : ป้าก็มาหาหมอ เบิกตรง แต่เจอพยาบาลปากไม่ดี ป้าด่าพยาบาลเลย พยาบาลที่พูดดีๆก็มีนะ แต่พยาบาลที่ป้าด่า มันพูดไม่ดี ใส่อารมณ์กับป้า หาว่าป้าลัดคิว ไปบอกคนอื่นรีบๆมาระวังโดนลัดคิว ป้าเลยถาม ใครจะลัดคิว แค่นั่งพักตรงนี้ บอกดีๆก็ได้ ป้าเลยด่ามัน
เรา : ก็นั่งฟังเฉยๆ แล้วก็ยิ้ม บอกป้า ไม่เป็นไรนะป้า เค้าคงเหนื่อย วันๆต้องเจอคนไข้เยอะ อาจมีบ้างอารมณ์ร้อน หงุดหงิด เค้าก็คนเหมือนเราเนี่ยแหละ
ปิดประโยคด้วย งั้นหนูขอตัวไปหาหมอนัดก่อนนะป้า หมอนัดหนูบ่าย ใกล้เวลาแล้ว
พอเดินเข้าไปในห้องตรวจ พยาบาลก็เรียกชื่อ แล้วบอกให้นั่งรอ .... เราก็นั่งรอระหว่างห้องเบอร์6 กับเบอร์9
เราก็นั่งนิ่งๆสังเกตุบริเวณรอบๆไปทั่ว แต่ที่ๆเรานั่ง จะเห็นหมอห้องเบอร์6 กับห้องเบอร์9 ตรวจคนไข้พอดี
สิ่งที่เราสังเกตุเห็น ....
หมอห้องเบอร์6 ดุมาก คนไข้เข้าไปเป็นต้องโดนหมอดุทุกคน หมอใช้เครื่องอะไรไม่รู้ส่องเข้าไปในรูหูคนไข้ แล้วจับหูคนไข้ไว้ เครื่องเสียงดังมาก คนไข้ก็พยายาลหลบ หมอก็ตะหวาดจะหนีทำไม? คนไข้ตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆ ผมเจ็บ! (อารมณ์ตอนนั้นเห็นแล้วคิดเลยว่า ตั้งแต่เกิดมาหมอหูน่ากลัวที่สุด+เครื่องที่ส่องเข้าหูเสียงดังๆไปอีก)
มาที่หมอห้องเบอร์9 สิ่งที่เราสังเกตุเห็น หมออะไรหล่อมาก เหมือน นศ จบใหม่ หน้าตาดี ผิวขาว คิ้วเข้ม มีหนวดไรๆใส่แว่น สูง180 และแล้วก็เป็น นศ จบใหม่จริงๆ สอบถามประวัติคนไข้ละเอียดจดบันทึกไปด้วย อารมณ์เหมือนหมอฝึกหัด คนไข้ที่เข้ามาตรวจกับหมอทุกเคส หมอจะต้องเดินไปถาม ปรึกษาหมอรุ่นพี่ห้องข้างๆทุกเคส โดยที่ไม่กล้าวินิจฉัยโรค หรือตัดสินใจด้วยตัวเอง
กับมาที่หมอห้องเบอร์6 หยิบกระดาษในมือคนไข้อีกคนมา พูดขึ้นว่า OPD แล้วตะโกนข้ามไปคุยกับพยาบาลด้วยอารมณ์ร้อนแต่หน้านิ่ง ทำไมไม่ให้(ยิ้ม)ทำ เห็นนั่งกินกาแฟอยู่ข้างล่างนุ่น (พูดแล้วใส่อารมณ์) เราก็มองเวลา 14:40 น. พอดี
แล้วพอหมอเข้าห้องตรวจคนไข้ พยาบาลเกาะกลุ่มเม้าส์มอยหมอทันที เม้าส์ข้ามไปข้ามมาให้ห้องข้างๆฟังอีก อารมณ์เหมือนไม่ค่อยมีใครชอบหมอคนนี้ แต่เรากลับมองอีกมุมนะ ถึงหมอจะอารมณ์ฉุนเฉียว แต่หมอเป็นคนตรงๆดีแหะ คงไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบ ทั้งที่นี่ก็เกือบบ่าย3ล่ะ เพื่อนร่วมงาน หมออีกคน(หมอยิ้ม)ยังไม่ขึ้นมาตรวจคนไข้เลย (คิดในใจ คนกินแรงเพื่อนกับไม่โดนนินทา) แต่เราก็นั่งนิ่งๆสังเกตุสถานกราณ์ไป
อีกสักพักหมอยิ้มเดินขึ้นมาแบบชิลๆ รู้ชื่อได้ไงน่ะหรอ? ได้ยินเพื่อนเรียก เราก็มองเวลา โห!บ่าย3นิดๆแล้ว หมอพึ่งขึ้นมาตรวจคนไข้ แต่ไม่มีใครกล้าว่าให้หมอเลยนะ หมอเข้าเรทมาก พยาบาลก็คงบอกให้หมอยิ้ม ว่าหมอห้องเบอร์6 บอกให้ไปOPD แอดมิดคนไข้ หมอยิ้มก็มาถึงดันไปนั่งที่ห้องเบอร์6อีก โดนหมอห้องเบอร์6ด่าอีก ใครให้มานั่งตรงนี้ ไปแอดมิดคนไข้นุ่น หมอยิ้มเดินออกมาแบบหวือๆ
จากตอนแรกที่เราภาวนา ขอให้ตรวจห้องเบอร์9 กับหมอหล่อๆเถอะ สาธุ🙏🙏🙏 อย่าได้ตรวจกับหมอห้องเบอร์6เลย โคตรดุ กลัวโดนหมอด่า นั่งดูหมอตรวจคนไข้ไปมา หมอห้องเบอร์6 เค้าก็เก่งแหะ ถ้าจะมีประสบการณ์ตรวจคนไข้มาเยอะ เห็นประวัติคนไข้แล้ววินิจฉัยโรค รักษา สั่งยาได้ทันที
พอดูเวลา 16:00 น. แล้ว เรายังไม่ได้ตรวจ นี่ขนาดมาตั้งแต่เช้า เลยเดินเข้าไปถามพยาบาล
เรา : คิวหนูอีกนานมั้ยคะ
พยาบาล : ตอบไม่ได้ ถ้ารีบก็ขึ้นไปชั้นบนได้นะ ได้ตรวจเลย แต่แพงหน่อย
คิดในใจ
การรักษาที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องแพงที่สุดก็ได้ แต่อาจต้องใช้เวลาหน่อย เมื่อวานพี่ชายใช้ให้ไปคลินิกเรายังไม่ไปเลย ในเมื่อเราก็ไม่ได้รีบ รอมาทั้งวันแล้ว คนอื่นเค้ายังรอได้ บางคนนั้งรถข้ามจังหวัดมาตั้งไกล แล้วทำไมเราจะรอไม่ได้ นั่งอยู่ตรงนี้ยังได้เห็นมุมมอง ทัศนะคติคนอีกตั้งมากมาก
รอมาทั้งวัน ได้ตรวจตอนห้าโมงกว่า ตรวจเพียง 5 นาที 😆
ทำให้รู้ว่า เรื่องวุ่นวายมันเกิดได้ทุกที่ทุกอาชีพ
บุคคลที่ชอบนินทาก็มีทุกที่ทุกอาชีพเช่นกัน