เหตุการณ์มันเกิดขึ้นวันนี้ที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า คือเราพาลูกเราไปเข้าห้องน้ำเพราะลูกบอกทนไม่ไหวแล้ว เราเลยไปขอแซงคิว กับผู้หญิงรูปร่างอ้วนหน้าตาเฉยเมยมากเมื่อเราขอน้องเข้าก่อนมั้ยเพราะน้องทนไม่ไหว แต่เค้ากลับตอบกลับมาว่า " ให้น้องไปต่อคิวเถอะค่ะ น้องเค้าจะได้ฝึก" เราก็อึ้งเพราะกลัวน้องจะปัสสาวะราด เราเลยถามลูกอีกครั้งว่าทนไหวมั้ยจะได้ต่อคิว แต่ลูกเรากลับตอบมาว่าไม่ไหวแล้ว เราเลยขอกับป้าที่ต่อแถวถัดจากผู้หญิงที่ไม่ให้เข้าก่อนเธอ ป้าบอกว่า "เข้าก่อนเลยจ้า เด็กเค้ากลั้นไม่ไหว แต่ผู้ใหญ่ทนได้" เราเลยให้ลูกไหว้ป้าสวยๆ แล้วกล่าวขอบคุณ แต่ผู้หญิงคนหน้าที่ไม่ให้เข้าทำท่าไม่พอใจอย่างมากแล้วบ่นๆ ไปเรื่อยแล้วก็เข้าห้องน้ำไป หลังจากนั้นลูกเราก็ได้เข้าห้องน้ำ ลูกเราเมื่อเข้าห้องน้ำอยู่ก็มีคำถามขึ้นมาว่าผู้หญิงอ้วนๆ ทำไมใจร้ายจังไม่ยอมให้เค้าเข้าห้องน้ำ เราเลยบอกไปว่าพี่เค้าไม่ใช่แม่ของลูกแล้วคนเราก็มีหลายแบบ มีคนมีน้ำใจ และไม่มีน้ำใจก็มี แต่ที่พี่เค้าที่ไม่ให้หนูเข้าก่อนคงเพราะอยากฝึกให้หนูเป็นคนมีระเบียบต้องเข้าคิว  พอเสร็จธุระ เราก็พาลูกออกมาล้างมือก็เจอผู้หญิงคนนี้ยืนรอใครอยู่ เราคิดว่าคงรอเพื่อน เราก็อุ้มลูกขึ้นมายืนล้างมือ เรายังคิดในใจว่าเค้าจะว่าอะไรมั้ยที่เราอุ้มลูกยืนล้างมือเพราะน้องสูงแค่ 100 ซม. ยืนไม่ถึงก๊อกน้ำ พอเราล้างมือเสร็จก็พาลูกเดินออกจากห้องน้ำ แต่เรากับลูกแปลกใจมากว่าเธอคนนั้นรีบเดินตามหลังเรามาทันทีจนลูกเรายังเหลี่ยวหลังกลับไปมอง เราเห็นแววตาลูกเราว่าตกใจ เราเลยบอกให้ลูกหยุดเดิน สักพักเธอคนนั้นก็เดินแซงหน้าเราไป เราก็นึกว่าไม่มีอะไรแล้วเรายังบอกลูกเราว่าผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว พวกเราเลยเดินออกมาตรงช่วงร้านค้าก็เห็นผู้หญิงคนนั้นคุยกับผู้ชายที่มาด้วยกันแบบเล่าเรื่องแบบว่าพวกเราอย่างโน้นอย่างนี้ แล้วหันมามองพวกเราเล่าไปด้วย มองแบบดุๆ จะเอาเรื่อง ผู้ชายคนนั้นฟังแล้วทำหน้าเจื่อนๆ แบบประมาณเรื่องแบบนี้ยังจะหาเรื่องเด็กอีก ผู้ชายที่ยืนอยู่กับผู้หญิงคนนั้นเชิงไม่อยากให้มีเรื่องกัน แล้วเรากับลูกก็ยืนดูว่าจริงมั้ยที่เธอคนนั้นว่าพวกเราแล้วก็จริงเพราะเธอหันมาคำรามใส่พวกเรา แต่เราไม่ได้ยินว่าเธอพูดว่าอะไร แต่หน้าเธอเอาเรื่องและดุมากๆ ประมาณอยากมาทำร้ายพวกเราตลอดเวลา เราไม่อยากอยู่ใกล้เพราะกลัวอันตรายยด้วย แต่ด้วยความที่งงว่าแค่เรื่องห้องน้ำที่เราไม่ได้ไปเข้าก่อนเธอคนนั้นยังขนาดนี้ เราเลยรีบไปหาสามีแล้วเล่าเรื่องให้เค้าฟังแต่ผู้หญิงคนนั้นยังทำตัวเอาเรื่องพวกเราแบบเดิม จนเราก็แทบจะทนไม่ไหวเราก็เริ่มชักสีหน้าว่าทำไมต้องทำไรแบบนี้ สุดท้ายก็แยกย้ายกลับบ้านผู้หญิงคนนี้มองหน้าหาเราอ้าปากว่าตลอดแต่มันไกลเกินที่จะได้ยินว่าเค้าพูดอะไร เราก็รีบพาลูกกลับบ้านตอนนั้นลูกเราอึ้งเศร้า เราถามลูกเป็นอะไรลูกเราพูดเสียงสั่นเครือว่า กลัว พอลูกเรากลับถึงบ้านบอกอยากวาดรูปสามีเลยบอกให้วาดรูปว่าหนูรู้สึกยังไง ลูกเราวาดรูปตัวเองร้องไห้ เราเห็นแบบนี้เลยรู้สึกสลดใจกับการกระทำของผู้หญิงคนนั้นว่าแค่เด็ก 4 ขวบขอเข้าห้องน้ำนี่นะต้องทำกันแบบนี้ (เราบอกลูกเสมอว่าอย่ารอจนทนไม่ไหวจึงบอกจะเข้าห้องน้ำเพราะจะไม่ทัน แต่เด็กก็ห่วงเล่นนะคะเลยมักจะกลั้นไว้) อยากจะถามผู้หญิงคนนั้นถ้าเป็นลูกของคุณเจอแบบนี้คุณคิดว่าดีมั้ยคะที่ทำแบบนี้???  ที่ทำให้เด็กรู้สึกไม่ดีเลยจนเช้าอีกวันน้องยังพูดถึงอยู่เลยค่ะ

ปล. เราไม่ได้ดูถูกคนอ้วนหรืออะไรนะคะ แต่เด็กเค้าพูดถึงตามที่เค้าเห็น เราเลยต้องเล่าถึงรูปร่าง