เช่นมีเรื่องกระทบกระทั่งบางอย่างเกี่ยวกับ  ข้างบ้าน  หรือคนในซอย คนส่วนใหญ่เลือกที่จะเห็นแก่ตัว  โยนความรับผิดชอบไปที่คนอื่นปัดกันไปกันมา แทนที่จะแบ่งๆกันรับผิดชอบตามส่วน  แฟร์ๆก

บุรุษไปรษณีย์นำส่งใบหุ้นกู้ของเราไปให้คนข้างบ้าน ซึ่งคนข้างบ้านก็ไร้มารยาทมาก ๆ  อยากรู้อยากเห็นมาเปิดซองใบหุ้นกู้  เดาว่าแม่เป็นคนเปิด แล้วให้ลูกสาวเอามาคืน ปกติก็ไม่เคยคุยกัน แค่รู้ว่าเป็

ส่วนใหญ่คนแบบนี้ พื้นฐานมักมาจากต่างจังหวัดและมีฐานะยากจน พอเข้าเมืองกรุงเก็บเงินได้หน่อยพอซื้อบ้านได้ ก็แสดงตัวตนว่า ร่ำรวยอย่างนั้นอย่างงี้ ต้อง ต่อเติมบ้านจนเต็มพื้นที่ แล้วเอาต้นไม้มาปลูกหน้าบ้าน

เมื่อก่อน สักเมื่อประมาณ 5-6 ปีกว่าขึ้นไป   ผมรู้สึกว่าการที่คนเราจะมีหรือครอบครองสินค้าแบรนด์เนมสักชิ้น ไม่ว่าจะเป็นกระเป๋า , เสื้อผ้า , หรือ รถยนต์ Premium Brands รวมไปถึงไลฟ์สไตล์การใช้ชี

ส่วนตัว จกขท เราจะเลือกคนที่นิสัยเข้ากันได้ไม่เรื่องมากจนเกินไป ไม่จำเป็นต้องหน้าตาดีหรือฐานะร่ำรวยอะไร ขอแค่เข้าใจกันไม่จำเป็นต้องเข้าใจเราทุกเรื่อง แล้วเพื่อนๆมีวิธีเลือกคบเพื่อนกันยังไงคะ

ผมเป็นคนที่ชอบโดนเพื่อนรวมงานเอาเปรียบอยู่ตลอดแต่ผมกับไม่พูดอะไรสักคำแม้แต่เรื่องบางเรื่องที่ผมไม่ไดด้ทำกับโดนเอาเปรียบอยู่ตลอด ผมอยากเป็นคนที่เด็ดขาดกับเรื่องแบบนี้ตอนนี้ผมอายุ24แล้วแต่ยังกลัวการที่จ

ความรวยมีผลไหมครับ ? A : กำลังเรียน ป.ตรีอยู่ นิสัยดี ฐานะปานกลาง = โดนญาติๆ มองแบบไร้ตัวตน ประมาณว่าจะได้ดี ได้หรอ เหมือนไม่ให้คุณค่าอะไร ? B : เรียนไม่จบ นิสัยไม่ดี ฐานะร่ำรวย = แต่ญาติๆ กลับไม่ว

เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเพื่อนบ้าน เป็นเพื่อนบ้านกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย สังคมบ้านเราเป็นสังคมที่ค่อนข้างแบ่งแยกชนชั้นกันอย่างชัดเจน เช่น คนรวยจะคบแค่กับคนรวย จะเกรงอกเกรงใจ ทำดีให้กันแค่กับคนที่ฐาน

ยุคไทยรักไทย vs ประชาธิปัตย์ เป็นการสู้กันของรากหญ้า vs พรรคของ elite  เป็นตัวแทนของคนมีความรู้ มีฐานะ หัวหน้าพรรค กรีเทพ จบโทอ๊อกฟอร์ด ในพรรคมีแต่ elite ดีกรีเทพๆ เป็นตัวแทน  ของคนมีความรู