เรื่องราวของผมเริ่มตั้งแต่ตอนสมัยมัธยมต้นครับ ผมมารู้อีกทีตอนมัธยมปลายว่าคนที่ผมเคยอยู่ด้วยกันมาตลอดแอบชอบผม ซึ่งผมรู้มาจากเพื่อนของเธอ และผมก็แอบชอบเธอด้วย แต่ตอนนี้เราอยู่ห่างกัน เรียนคนละโรงเรียนต่างคนต่างไปกันแล้ว

ผมขอเล่าประวัตินิสัยของผมก่อนนะครับ ผมเป็นคนที่สนิทกับเพื่อนผู้หญิงมาก เวลาคุยก็จะคุยได้ทุกเรื่อง แต่ผมไม่สาวนะครับ คุยด้วยแล้วสนุก คุยแล้วเฮฮา ต่างจากการคุยกับผู้ชายซึ่งผมไลฟ์สไตล์แตกต่างกัน เพื่อนๆมักจะชอบคุยเรื่องเกมกัน แต่ผมไม่ค่อยได้เล่นเกมสักเท่าไร แต่โดยรวมแล้วผมก็คุยได้ทุกคน อาจจะไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่

ผมคิดว่าการที่ผมสนิทกับกลุ่มผู้หญิงมากไป จนรู้นิสัยลึกๆของพวกเธอแล้ว อาจเป็นเหตุทำให้ผมไม่รู้ความแตกต่างของคำว่า "เพื่อน" หรือ "แฟน" ก็ได้ จนบางทีผมก็คิดนะครับ ว่าเขาได้รู้อะไรเกี่ยวกับผมหมดแล้ว จนคิดแค่ว่ามันธรรมดาเกินไป จึงอาจจะไปเจอคนที่ดีกว่าผมก็เป็นได้

อีกประเด็นหนึ่งอาจเป็นเพราะผมเป็นคนที่โลกส่วนตัวมากเกินไป จนบางทีเราก็ตามโลกไม่ทันเหมือนกัน ดูภายนอกแล้วผมเป็นคนเงียบๆ คุยกับใครไม่ค่อยเก่ง ไม่ค่อยเป็นคนเปิดประเด็น แต่ถ้าสนิทดูแล้วผมก็พูดมากพอสมควร แต่อาจต้องใช้เวลาสักพัก

ถ้าเกิดมีใครสักคนเข้ามาในชีวิตผมจริงๆ ผมคงทำตัวไม่ถูกว่าควรเริ่มต้นอย่างไรก่อนดี มีใครพอจะให้คำปรึกษาได้บ้างครับ ว่าควรทำอย่างไรดี? ขอบคุณมากครับ.