เป็นคนน้ำตาไหล(ร้องไห้)ง่ายมาก ตอนเด็กร้องบ่อยเพราะถูกแม่ตีแทบทุกวัน(เพราะเราชอบทำประชด😂)
ต่อมาก็ตอนน้องไม่ยอมไปรร.หยุดโดยไม่มีสาเหตุหลายวัน เราโกรธน้องมากโกรธจนร้องหนักมาก(ไม่รู้ร้องทำไม แต่ตอนนั้นคือโมโหมาก ทำไมไม่รับผิดชอบชีวิตตัวเองไรงี้)
อีกเรื่องก็ตอนแม่ยื่นแคปหมูให้กิน ทั้งๆที่แม่ชอบบอกว่าเราอ้วน หุ่นไม่ดีเหมือนน้อง(อยู่ดีๆก็น้ำตาไหลพลากเลยจาา ไม่รู้ร้องทำไม😂)
ล่าสุดพ่อหย่ากับแม่แล้ว (แต่แยกกันอยู่มานานละ) เราคิดว่าเราไม่ได้เสียใจอะไรนะ อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะตลอด แต่รู้สึกหลังๆนี่เซ้นซิทีฟมากขึ้น แค่แม่ไม่กินข้าวพร้อมกันเรายังแอบร้องเลย
รู้สึกตัวเองงี่เง่า มีอีกหลายเรื่องมากไม่ว่าจะเรื่องใหญ่เรื่องเล็กน้ำตาแอบไหลตลอด ทุกครั้งเวลาร้องนี่เราไม่เคยร้องต่อหน้านะไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าขี้ร้อง แต่มันห้ามไม่ได้จริงๆ ร้องหนักสุดเคยแบบหายใจไม่ทันสะอื้นหนักเกิน ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ อยากรู้ว่ามันปกติมั้ยเราอาจจะเศร้าไปเอง แต่ถ้าบ่อน้ำตาตื้น พอจะมีทางที่มันจะเป็นน้อยลงมั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ
บ่อน้ำตาตื้น มีวิธีแก้มั้ยคะ
ต่อมาก็ตอนน้องไม่ยอมไปรร.หยุดโดยไม่มีสาเหตุหลายวัน เราโกรธน้องมากโกรธจนร้องหนักมาก(ไม่รู้ร้องทำไม แต่ตอนนั้นคือโมโหมาก ทำไมไม่รับผิดชอบชีวิตตัวเองไรงี้)
อีกเรื่องก็ตอนแม่ยื่นแคปหมูให้กิน ทั้งๆที่แม่ชอบบอกว่าเราอ้วน หุ่นไม่ดีเหมือนน้อง(อยู่ดีๆก็น้ำตาไหลพลากเลยจาา ไม่รู้ร้องทำไม😂)
ล่าสุดพ่อหย่ากับแม่แล้ว (แต่แยกกันอยู่มานานละ) เราคิดว่าเราไม่ได้เสียใจอะไรนะ อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะตลอด แต่รู้สึกหลังๆนี่เซ้นซิทีฟมากขึ้น แค่แม่ไม่กินข้าวพร้อมกันเรายังแอบร้องเลย
รู้สึกตัวเองงี่เง่า มีอีกหลายเรื่องมากไม่ว่าจะเรื่องใหญ่เรื่องเล็กน้ำตาแอบไหลตลอด ทุกครั้งเวลาร้องนี่เราไม่เคยร้องต่อหน้านะไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าขี้ร้อง แต่มันห้ามไม่ได้จริงๆ ร้องหนักสุดเคยแบบหายใจไม่ทันสะอื้นหนักเกิน ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ อยากรู้ว่ามันปกติมั้ยเราอาจจะเศร้าไปเอง แต่ถ้าบ่อน้ำตาตื้น พอจะมีทางที่มันจะเป็นน้อยลงมั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ