อาจจะมีระบายบ้างนะคะ เราเป็นคนที่เซนซิทีฟมากๆ เวลามีอะไรมากระทบจิตใจหน่อย จะร้องไห้ (ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงสำหรับเรา) บวกด้วยเราเป็นคนคิดมาก เราจะเครียดง่าย เพื่อนๆ บางคนเอาเราไปนินทา เรารับรู้ว่าเขานินทาเรา เรารู้ตัวและยอมรับค่ะ ว่าเป็นคนแบบนั้นจริง เราเลยพยายามนิ่งๆ หลายๆ เรื่อง พยายามอดกลั้นในหลายเรื่องเพราะไม่อยากให้เพื่อนรำคาญ เวลาเครียดๆ คิดมาก มีปัญหา มักตีตัวออกห่างไปอยู่คนเดียวเพราะคิดว่าเพื่อนคงจะเบื่อเราร้องไห้เวลาเจอเรื่องเครียด เราชอบร้องไห้ค่ะ บางทีมันรู้สึกเหมือนได้ระบายความรู้สึกแย่ๆ เวลาเจอปัญหาหนักมากๆ มักร้องไห้ไปด้วยแก้ปัญหาไปด้วยและก็ผ่านมาได้ด้วยดีตลอด (หลังหมดปัญหากลายเป็นคนร่าเริงเลยค่ะ ฮ่าๆๆ) ไม่เคยว่าอะไรเพื่อน แต่เพื่อนกลับตีตัวออกห่าง ทั้งๆ ที่เราก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีให้ ไม่เคยว่า ช่วยเหลือกันมาตลอด เป็นเพื่อนกันมานานด้วยเลยรู้สึกเสียความรู้สึกค่ะ เคยทบทวนตัวเองดูค่ะ คนอย่างเราคงน่ารำคาญอยู่ในสังคมไม่ได้หรือเปล่า เราอาจจะเหมาะกับการอยู่คนเดียวก็ได้