นักบวชใดยังเสพติดใน ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ยังปรารถนาในถาวรวัตถุ ตัดไม้ทำลายป่า (สร้างป่าคอนกรีต)อันเป็นแดนสงัดร่มเย็นของสัตว์โลก นักบวชนั้นมิอาจเข้าใจในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ไม่ พระพุทธองค์ทรงละทิ้งราชสมบัติ ราชบัลลังก์ โกนหัว สวมเสื้อผ้าห่อศพ ย้อมสีฝาด เข้าสู่ความเรียบง่ายแสวงหาโมกขธรรม (ป่าใหญ่) กลับคืนสู่ธรรมชาติในป่าใหญ่ จึงสามารถค้นหาและค้นพบ หนทางแห่งความหลุดพ้นได้ (อาณาปานสติ) จึงเอาประสบการณ์จริงที่พบมาเล่าให้สัตว์โลกฟัง มิได้พูดจากตำราเหมือนกแก้วนกขุนทองพูดในทุกวันนี้ไม่ จึงสามารถพาสาวกให้พ้นทุกข์ได้ เพราะไม่มีอะไรบิดเบือนพระทัยได้อีก ทรงตัดแล้วซึ่ง กิเลส ตัณหา ความอยากเด่น อยากดัง อยากได้ อยากมี จงรู้ตื่น เป็นอิสระ (ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน)