เมื่อวาน (วันที่ 10 มิ.ย. 2560) ฉันพานักเรียนไปแข่งขันเขียนตามคำบอก ระดับชั้น ป.1-3 ตามโครงการรักษ์ภาษาไทย ระดับเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาxx ผลการแข่งขัน คือ นักเรียนของฉันได้ที่ 2 ทำได้ 18 คำ (ทั้งหมดมี 20 คำ) แสดงว่า ผิด 2 คำ ส่วนโรงเรียนที่ได้ที่ 1 ได้ 19 คำ จากตรงนี้ฉันก็ให้กำลังใจนักเรียนของฉันว่า "หนูทำดีแล้วลูก ครูภูมิใจในตัวหนูนะ" แต่ด้วยความอยากรู้ว่านักเรียนผิดคำอะไร จึงไปขอดูกระดาษเขียนตอบของนักเรียนจากกรรมการคุมสอบ ทำให้ได้รู้ว่า เจอคำปัญหาเข้าแล้ว.. จากคำที่สอบทั้งหมด 20 คำ หักออก 1 คำที่มีปัญหา จะเหลือ 19 คำ

หากคิด เฉพาะ 19 คำที่เหลือ นักเรียนของทั้งสองโรงเรียนต่างผิด 1 คำ เท่ากัน ทำให้ได้ 18 คะแนนเท่ากัน ทำให้คำที่จะตัดสินชี้ว่าใครแพ้หรือชนะ คือ 1 คำที่มีปัญหานั้น คำนั้นคือคำว่า

นักเรียนคนที่ 1 เขียนว่า ก๋วยจั๊บ
นักเรียนคนที่ 2 (นักเรียนของฉัน) เขียนว่า กวยจั๊บ
คำตอบที่ถูกตามหลักพจนานุกรม คือ กวยจั๊บ (ไม่มีวรรณยุกต์ จัตวา)

ปัญหาน่าจะจบลงที่แก้ผลการแข่งขันให้นักเรียนของฉันได้คะแนนในคำคำนี้ไป จะทำให้มีคะแนน 19 คะแนน ส่วนอีกโรงเรียนนึงคะแนนจะลดเหลือ 18 คะแนน แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น

คุณครูของนักเรียนคนที่ 1 แย้งว่า เป็นเพราะกรรมการอ่านผิด นักเรียนของเขาจึงเขียนผิด

เขาขอให้ตัดข้อที่มีปัญหาออก และให้มีการแข่งขันใหม่ มันเหมือนให้ความยุติธรรมกับนักเรียนของเขา

แล้วนักเรียนที่เขียนถูกหละ
ผลของการเขียน "กวยจั๊บ" ได้ถูกต้อง คือ ตัดคำนั้นออก แล้วสอบใหม่หรอ???
ผลของการเขียน "กวยจั๊บ" ได้ถูกต้อง คือ มีค่าเท่ากับศูนย์หรอ???

ไม่ว่ากรรมการจะอ่านวรรณยุกต์ของคำว่า "กวยจั๊บ" ผิดหรือไม่ แต่นักเรียนของฉันก็สามารถเขียนได้อย่างถูกต้อง อย่างนี้ไม่เรียกว่าเหนือกว่าแล้วหรอ???

วอนทุกคนช่วยตอบที ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ???