ค่ะ เรากับแฟนคบมาเกือบ 3 ปี คบตั้งแต่ที่เค้าไม่มีอะไรเลย จนเค้าปลดจากทหาร เราก็สนับสนุนเค้าให้สอบนายสิบ เค้าก็สอบจนติด และไปทำงานที่ค่ายในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เอาจริงๆตอนนั้นเราต่างจริงจังกับชีวิตมากขึ้น แต่พอเค้าไปทำงานได้ 3 เดือน เค้าก็เริ่มเงียบหาย โทรคุย คอลวีดิโอ แชทคุยกันปกติ แต่น้อยลง เราไว้ใจ เชื่อใจเค้าค่ะ เพราะเราก็ห่างกันมากพอแล้ว ไม่อยากทำให้ความรู้สึกต้องห่างกันไปอีก แต่สักพัก ก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาในเฟสเรา แล้วเราก็เห็นว่าเป็นเพื่อนในเฟสกับแฟนเรา แถมยังอยู่ที่เดียวกันด้วย เราเลยถามแฟนว่าใคร เค้าพยายามปิดบังเราหลายวัน จนเราต้องบังคับให้ตอบ ถึงได้รู้ว่า เค้าไปทำผู้หญิงคนนี้ท้อง และพ่อแม่ฝ่ายหญิงเรียกร้องให้รับผิดชอบ เราเสียใจมากค่ะ เค้าก็พร่ำแต่ขอโทษเราและบอกว่าสำนึกผิดแล้ว เค้สบอกไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น แต่ความจริงในตอนหลังเรากลับมารู้ว่า แฟนเราไปหาผู้หญิงคนนี้เกือบทุกคืน และผู้หญิงก็รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ก็ยังอยู่ให้แฟนไปเอาเกือบทุกคืน จนสุดท้ายตัวเองก็ท้อง เราเสียใจมากอีกครั้งค่ะ แต่แฟนเราก็พยายามขอโทษ บอกจะแก้ปัญหาให้สำเร็จแล้วกลับมาหาเรา เราก็อภัยค่ะ เพราะตอนนั้นบอกเลยว่ารักมาก แต่พอหลังจากที่คุยกับแฟนเสร็จไม่กี่วัน ก็เป็นวันเกิดเรา เราโทรไปหาแฟนตอนประมาณสี่ทุ่มเพื่อจะถามว่าเป็นไงบ้างและตอนนั้นก็เตรียมใจไว้แล้วว่า ถ้าปัญหาของเค้าแก้ไม่ได้ เราจะบอกเลิกเค้าและถอยห่างออกมา แต่พอโทรไป กลับกลายเป็นว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรับ เราสะอึกไปพักนึง ตั้งสติแล้วถามเค้า แฟนเราอยู่ไหม เค้าก็บอกว่าแฟนเราหลับอยู่ ตอนนั้นเราเริ่มปรี๊ดขึ้น และเริ่มร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ในคืนนั้น เราพยายามขอคุยกับแฟนเรา เค้าก็ปลุกแฟนเรานะ แต่แฟนเราก็พยายามตัดสายเราทิ้ง และสุดท้ายก็ปิดเครื่องเราใส่เรา เราร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังหนักมาก ถ้าถามว่าทำไมเราไม่ไปหาถึงที่ ตอนนั้นเราอยู่ห่างกันมากค่ะ สุราษกับนราธิวาส ก็ไกลกันมากอยู่ค่ะ และสุดท้ายเราก็บอกเลิกเค้า และเค้าก็พร่ำแต่ขอโทษ เราไม่รับคำขอโทษค่ะ และไม่ให้อภัยด้วย หลังจากวันนั้นที่เลิกกันไป เค้าสองคนใช้ชีวิตกันปกติ ไปกินอะไรกันก็ถ่ายรูปเช็คอินลงเฟสบุ๊ค เราไม่ได้รู้สึกอิจฉานะคะ แต่รู้สึกเกลียดและรังเกียจค่ะ นี่หรอคนที่บอกสำนึกผิด บอกเลยโกหกทั้งนั้น ... ส่วนตัวตอนนี้ขาดการติดต่อประมาณหนึ่งเดือนแล้วค่ะ แต่ยังคงคิดถึงเค้าอยู่ บวกกับยังรู้สึกรังเกียจอยู่ มันเป็นความรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ เลยอยากจะถามว่า เราจะทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ดีค่ะ ปล่อยวางก็แล้ว แต่ก็ยังคงรู้สึก ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ ...