หัวใจดวงนี้ ไม่มีเยื่อ
ไว้สานเพื่อเป็นใย โยงใครต่อ
ที่ผ่านมาก็ทำ ช้ำมากพอ
จากนี้ขอท่านไป อย่าได้เยอะ
กลับบ้านไปเลี้ยงหลาน รดต้นไม้
ทำงานที่ง่ายๆก็พอเถอะ
งานบ้านงานเรือน มีปะเลอะ
ขออย่าเจอะอย่าเจอ อย่าพบพา
ความทรงจำไม่ประทับ ใดทั้งสิ้น
มันขาดวิ่นตั้งแต่ หอปิซ่า
ใครไม้หลักปักเลน เอนไปมา
ความจริงน่าจะโละ ไปตั้งนาน
อย่ามาเก่งสำนวน ชวนสีหน้า
คนเป็นปลามีสองมาตรฐาน
ประชาชนอยากเห็นกับผลงาน
อย่าทำการอ้างเป็น ไปรษณีย์
จะหัวเราะหรือว่านอนร้องไห้
คงสบายไม่ต้องคิดปกปิดสี
ไม่ต้องรับผิดชอบและชั่วดี
ไม่ต้องมีหัวโขน และหน้ากาก
หัวใจดวงนี้ ไม่มีเยื่อ
ไว้สานเพื่อเป็นใย ยามใครจาก
แม้มีพบก็ต้องมีพลัดพราก
แต่สมชัยขออยาก บอกลาก่อน....
.... ............ ....
กวีในดงดาบ : ลาก่อน...สมชัย
ไว้สานเพื่อเป็นใย โยงใครต่อ
ที่ผ่านมาก็ทำ ช้ำมากพอ
จากนี้ขอท่านไป อย่าได้เยอะ
กลับบ้านไปเลี้ยงหลาน รดต้นไม้
ทำงานที่ง่ายๆก็พอเถอะ
งานบ้านงานเรือน มีปะเลอะ
ขออย่าเจอะอย่าเจอ อย่าพบพา
ความทรงจำไม่ประทับ ใดทั้งสิ้น
มันขาดวิ่นตั้งแต่ หอปิซ่า
ใครไม้หลักปักเลน เอนไปมา
ความจริงน่าจะโละ ไปตั้งนาน
อย่ามาเก่งสำนวน ชวนสีหน้า
คนเป็นปลามีสองมาตรฐาน
ประชาชนอยากเห็นกับผลงาน
อย่าทำการอ้างเป็น ไปรษณีย์
จะหัวเราะหรือว่านอนร้องไห้
คงสบายไม่ต้องคิดปกปิดสี
ไม่ต้องรับผิดชอบและชั่วดี
ไม่ต้องมีหัวโขน และหน้ากาก
หัวใจดวงนี้ ไม่มีเยื่อ
ไว้สานเพื่อเป็นใย ยามใครจาก
แม้มีพบก็ต้องมีพลัดพราก
แต่สมชัยขออยาก บอกลาก่อน....
.... ............ ....