ธงและเพลงชาติอิตาลีได้โบกสะบัดและดังกู่ก้องถึง 3 ครั้งที่มูเจลโล่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ด้วยชัยชนะของอังเดร โดวิซิโอโซ่, แมทเธีย แพซินี่และเจ้าหนูอังเดรีย มิกโน่ ถือเป็นบรรยากาศที่แฟนโมโตจีพีเจ้าถิ่นรอคอยค่อนข้างยาวนาน โดยครั้งล่าสุดนั้นเกิดขึ้นในปี 2008 ที่ซิมิโน่ คอร์ซี่, มาร์โก ซิมอนเชลลีและวาเลนติโน่ รอสซี่พาเหรดกันเข้าวินอันดับ 1 ในรุ่น 125, 250 และ MotoGP ตามลำดับ



มูเจลโล่ถือเป็นหนึ่งในไม่กี่สนามที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น ทั้งด้วยตัวสนามเองที่มีผังสนามที่ยอดเยี่ยม เป็นสนามแบบยูโรเปี้ยนสไตล์ของแท้ มีโค้งที่เข้ากับการแข่งขันมอเตอร์ไซค์ ที่เป็นลักษณะของโค้งต่อเนื่องให้นักแข่งได้มีโอกาสสวนคืนหลังจากโดนแซง แม้ว่าจะมีบางจุดที่ค่อนข้างอันตรายอยู่บ้าง เนื่องจากเป็นสนามที่สร้างมานานแล้ว มาตรฐานความปลอดภัยสมัยก่อนก็คนละระดับกับทุกวันนี้ แต่ก็นะ เหมือนทาง FIM ยอมปิดตาตัวเอง ทำเป็นมองไม่เห็นมันไปก่อน



นอกจากนี้ยังมีสแตนด์ที่นั่งบนเนินที่โดดเด่นและเต็มไปด้วยเหล่าแฟนๆโมโตจีพีชาวอิตาเลี่ยนที่หลังไหลเข้ามาชมมาเชียร์นักแข่งที่ตนเองชื่นชอบกันอย่างล้นหลาม ด้วยจำนวนเฉียดๆแสนคนแทบทุกปี บรรยากาศที่อื้ออึง อาจจะมีความดิบเถื่อนนิดๆ เป็นสไตล์ สีสันที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน รวมไปถึงบรรยากาศที่สวยงามในช่วงต้นของฤดูร้อนของเมืองฟลอเรนซ์ ที่มีร้านสเต๊กรสชาติเยี่ยมกระจายไปทุกหนแห่ง ทำให้สุดสัปดาห์ของโมโตจีพีที่นี่เป็นอะไรที่พิเศษเสมอมา



ก่อนแข่งขันมีการยืนสงบนิ่ง 69 วินาทีเพื่อเป็นการไว้อาลัยต่อการจากไปของ Nicky Hayden ซึ่งเป็นเพื่อนของนักแข่งหลายต่อหลายคน สัปดาห์นี้เลยมีการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์หลายต่อหลายอย่างจากบรรดานักแข่งและจากทาง Dorna เพื่อนิคกี้ ทั้งการนำรถที่นิคกี้เคยแข่งใน GP และ WSBK มาจัดแสดง นักแข่งหลายคนนำเบอร์ 69 ที่เป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของ NH มาติดหรือออกแบบให้เข้ากับสัญลักษณ์ของตัวเอง