สวัสดีค่ะ เราเป็นกะเทยนะคะ วันนี้เรามาตั้งกระทู้เพราะเรามีความทุกข์บางอย่าง ที่อยากให้ชาวพันทิพ ช่วยแก้ปัญหาให้เราหน่อยอ่ะค่ะ

เราเชื่อว่า กะเทยหลายๆคน รวมถึงตัวเรา มีความสุขทุกครั้งที่ได้ใส่รองเท้าส้นสูง หรือได้ใส่วิกผม ได้ไว้ผมยาว อะไรทำนองนี้ ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ

ประเด็นหลักที่เรามาตั้งกระทู้คือว่า
พอเราเริ่มเรียน รด. มาได้สักพักประมาณ 1 ปีแล้วค่ะ เราก็รู้สึกได้ว่า นี่ไม่ใช่ทางของเราเลย นี่มันคือวิถีของผู้ชาย เราไม่ชอบการต้องโดนบังคับให้ถอดเสื้อต่อหน้าคนอื่น การตะโกนเสียงดัง การถูกบังคับ แรงกดดันต่างๆ ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย
ที่โชคร้ายกว่านั้นคือ เราเป็นกะเทยเพียงคนเดียวในค่ายเลยค่ะ อย่างที่รู้ๆกัน ว่า "กะเทย ก็ต้องอยู่กับกะเทย" แน่นอน ว่าเราก็เหมือนผู้ชาย ผู้หญิง เราต้องการเพื่อนเพศเดียวกัน ถึงจะเข้าใจกันได้สุดๆ คือว่า เพื่อนๆของเราที่เป็นกะเทย นางไม่เรียน รด. กันค่ะ พวกนางมีเงินมากพอที่จะผ่าตัดแปลงเพศ ซึ่งเรา เป็นกะเทยที่ฐานะไม่ดีนัก ทางบ้านไม่สามารถส่งเสียได้ ไม่มีต้นทุนใดๆเลย แม้แต่เงินจะเทคฮอร์โมน เราก็ไม่มี เราจึงจำใจมาเรียน รด. ด้วยความไม่เต็มใจ เพราะแน่นอนว่า เราไม่อยากเป็นทหารเลย ขนาดชายแท้หลายๆคน ยังไม่อยากเป็นเลย นับประสาอะไรกับกะเทย

แต่ทีนี้ พอมันไม่มีเพื่อนให้คุย หรือปรับทุกข์สุขใดๆระหว่างการฝึกเลย เราก็อึดอัดมาก ผู้ชายมาล้อเลียนมาเหยียดหยามเรา ครูฝึกก็ชอบแกล้งเรา (แกล้งในที่นี้คือ แกล้งทำโทษ ให้เราอาย ยั่วให้เราโมโห)
แค่เราแทนตัวเองว่า "หนู" หรือใช้คำลงท้ายว่า "ค่ะ" เราก็โดนทำโทษเลยนะคะ เหลือเชื่อจริงๆ ไม่เข้าใจค่ะ ว่าผิดตรงไหน ถ้ามีครูฝึกมาอ่าน ช่วยตอบให้เรารู้ด้วยค่ะ ว่าทำไมมันถึงผิด

สิ่งที่น่าเศร้าคือ
ในขณะที่เรากำลังยืนตากแดด เหงื่อไหลจนชุ่ม เพื่อนเรากำลังเม้าท์มอยเรื่องอะไรกันอยู่
ในขณะที่เราหมอบกลิ้ง หรือ คลาน เพื่อนเรากำลังซ้อมเต้นเพลงอะไรกันอยู่

บ่อยครั้ง ที่เราแอบไปร้องไห้คนเดียวในค่าย คือเรากำลังน้อยใจมากๆอ่ะค่ะ
ทำไมเราต้องมาเผชิญอะไรแบบนี้คนเดียว
ทำไมเราถึงโดนเหยียดหยาม โดนล้อเลียนจากผู้ชาย
นี่ปี 2560 แล้ว ทำไมการเหยียดเพศยังคงมีให้เห็นอยู่อ่ะคะ (นึกถึงเพลงแม่เจินเจินเลยค่ะ "ฉันมีชีวิตจิตใจ ทำไมไม่เข้าใจกันบ้าง")

หนูทนกับการฝึกไม่ไหวแล้วค่ะ ณ ตอนนี้ หนูควรจะทำยังไงดีคะ

ควรกัดฟันสู้ต่อ หรือควรหยุดดีคะ

พี่ๆกะเทยคะ ช่วยชี้ทางที่ดีให้หนูด้วยค่ะ ว่าหนูจะทำยังไงดีคะ ถึงจะผ่านจุดนี้ไปได้
หนูทรมาณมากเลย มันเริ่มกลายเป็นปมในใจแล้วด้วย พอไปถึงศูนย์ฝึก ใจมันก็ห่อเหี่ยวเลยค่ะ ใจมันก็คิดไปว่า อีกแล้วหรอ วันนี้จะโดนทำโทษกี่ครั้ง เพื่อนๆจะล้อเลียนมั้ย

อยากจะบอกผู้ชายหลายๆคน ที่ยังคงเหยียดกะเทยนะคะ คุณไม่ควรทำท่าทีรังเกียจ หรือ ทำหน้าสะอิดสะเอียนเมื่อเห็นกะเทย พวกเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนกัน แม้ว่าพวกเราอาจจะแทนที่ ผู้หญิงแท้ๆไม่ได้ทุกอย่าง แต่จิตใจของพวกเราเทียบเท่ากับผู้หญิงแท้แน่นอนค่ะ ขออย่ารังเกียจพวกเราเลยค่ะ(ขอยืมเนื้อเพลงแม่เจินเจิน "ถึงฉันจะเป็นอย่างนี้ ก็มีศักดิ์ศรีความเป็นคน")

หนูเข้าใจดีค่ะว่า โลกนี้ยังมีคนมากมายที่ยังลำบากกว่าเรา แต่เราก็ยังทุกข์ใจอยู่เลยค่ะ พยายามคิดว่าเรื่องเรามันเล็กน้อยมาก แต่มันไม่ทำให้เราสบายใจขึ้นเลยอ่ะค่ะ อยากให้ชาวพันทิพช่วยเราหน่อยค่ะ เราคุยกับคนรอบข้างแล้วไม่มีใครเข้าใจเราเลย

ช่วยหนูด้วยนะคะ หนูท้อแท้กับการฝึกมากเลย