ความเดิมตอนที่แล้ว : นิชิเบะ ตัดสินใจลาออกจากวง เพราะรู้ถึงขีดจำกัดความสามารถของตัวเอง เขาได้ฝากกีตาร์ของเขาเอาไว้กับ นิโกะ และออกเดินทาง


ตอนที่ 158 - White Falcon
-ตำนานการกำเนิด เฮดจ์ฮ็อค ได้จบลงตรงที่ นิชิเบะ เดินจากไป
-ฮิซาชิ บอกว่า เรื่องราวก็ประมาณนี้แหละ ที่เหลือก็ตามที่พวกเธอรู้
-ซึ่งพวกยู ก็ประหลาดใจอยู่เหมือนกัน
-ฮิซาชิ บอกอีกว่า นิโกะ โดน ทามะ โมโหมากเลยล่ะ ที่ปล่อยให้นิชิเบะ ไป


-นิโกะ ก็บอกว่า เออ ตอนนั้นฉันโดนยัยนั่นเลาะฟันฉันออกไปตั้ง 2ซี่ ทำเอา ทามะ ถึงกับหัวเราะออกมา
-อาโออิ ถามต่อถึงเรื่องที่ว่า แล้ว นิชิเบะซัง ไม่ได้กลับมาเลยหรอ
-ฮิซาชิ บอกว่า ใช่แล้วละ แต่ตัวตนของเขา ยังอยู่กับพวกเราเสมอ


-ก่อนที่จะยื่น CD Single [Climber's High !]* ให้พวกยู
-ซึ่งมีรายละเอียดว่า


เนื้อร้อง : nico
ทำนอง : WEST GROUND
เรียบเรียง : HEDGEHOGS

-ซึ่งชื่อ WEST GROUND** ก็มาจากชื่อของ "นิชิเบะ" นั่นเอง
-อาโอ ถึงกับอ๋อขึ้นมา ก็ว่าอยู่ว่าเพลงนี้ทำนองไม่ได้แต่งโดย นิโกะซัง
-ฮิซาชิ พูดต่อว่า ตอนที่จะเริ่มเดบิวท์เป็นโปร ก็รู้สึกกังวลอยู่เหมือนกัน แต่ก็เพราะได้เพลงนี้ช่วยเอาไว้นั่นแหละ พวกเราทั้ง5 ถึงผ่านมาได้ ก่อนจะถามยูว่า เป็นไง? ถือเป็นข้อมูลในการแต่งเพลงได้ไหม


-ซึ่ง ยู ก็บอกว่า [ครับ คล้ายๆกับพวกผมเลย ถึงแม้เธอจะไม่ได้อยู่กับพวกเราแล้ว พวกเราก็อยากจะส่งความรู้สึกไปให้ถึง คนที่สร้างวงนี้ขึ้นมา]
-ยูพูดต่อ [ถึงแม้ชื่อวงจะเปลี่ยนไป แต่ความรู้สึกนั้นยังคงไม่เปลี่ยนแปลง]
-ฮิซาชิ เลยพูดแซวต่อว่า แต่ไอ้เพลงที่ออกมาล่าสุดน่ะ เป็นคนละคนกันเลยไม่ใช่หรอ(หมายถึงผู้หญิงในเพลง)
-ยู เลยบอกว่า คือตอนนี้พวกเรา(ยู & อาโอ) กำลังคบกันอยู่ครับ
-นิโกะ ก็บอกว่า "ไม่ได้ถาม" ด้วยสีหน้านิ่งเฉย ส่วน อาโอ ก็เขินจนโวยวาย


-จากนั้นทามะ(ตอนนี้พูดไม่ได้แล้ว) ก็ส่งสมุดที่เขียนเอาไว้ว่า [ไม่รู้เรื่องเมื่อตอนนั้นสินะ] นิโกะก็นิ่ง ทามะเลยเขียนต่อว่า [ถ้าอย่างนั้น . . .]
-แต่ทามะ ยังไม่ทันจะเขียนต่อ อาโอ ก็พูดขึ้นมาว่า งั้นพวกเราจะกลับแล้ว
-แต่ นิโกะ ก็บอกให้หยุดก่อน แล้วบอกให้ ฮิซาชิ ไปเอาของมา


-ซึ่งนั่นก็คือ กีตาร์ "ไวท์ฟัลคอน" ของ นิชิเบะ นั่นเเอง !!!
-ตอนแรก อาโอ ไม่กล้ารับไว้ เพราะเป็นของสำคัญของเฮดจ์ฮ็อค แต่นิโกะ ก็บอกให้รับไป ยังไงซะ เฮดจ์ฮ็อค ก็ไม่มีอีกแล้ว


-ฮิซาชิ เลยบอกว่า [ขอฝากไว้กับเธอละกันนะ กีตาร์ กับ จิตวิญญาณ ของ เฮดจ์ฮ็อค]
-อาโออิ ก็สัญญาว่า จะทำให้ได้ จะส่งไปให้ถึง ให้ไกลไปจนสุดขอบโลกเลย
-หลังจากนั้นภาพก็ตัดไปที่ ยู & อาโอ กำลังกลับ

หลังจากพวกยูกลับไปแล้ว
-ฮิซาชิ บอกว่า [คำพูดที่ฟูกะจัง(อาโออิ) พูดในตอนก่อนกลับ ทำเอาตกใจเลยนะ เพราะไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับ นิโกะ&ทามะจัง มาก่อนเลยอะ]

ความคิด


-ซึ่งก่อนกลับ อาโออิ ได้พูดขึ้นมาว่า [หรือว่า ทามะซัง แต่แอบชอบ นิชิเบะซัง อยู่ใช่ไหมคะ?]


-ทามะ ก็เขียนตอบว่า [นั่นสินะ อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ] โดยมี นิโกะ ที่เหลือบมองแต่ทำเป็นไม่สนใจ


-อาโอ เลยพูดต่อว่า [ถ้างั้น นิโกะซัง รีบๆขอทามะซังแต่งงานเร็วๆนะคะ !! เพราะถ้า นิชิเบะซัง กลับมาละก็ ระวังจะโดนแย่งไปนะ !?]
-จากนั้น นิโกะ ก็ไล่ให้ อาโอ รีบๆกลับไป

ตัดมาปัจจุบัน


-ทามะ เขียนใส่กระดาษแล้วส่งให้นิโกะ ซึ่งข้อความนั้นเขียนว่า [แล้ว ? เมื่อไหร่นายจะขอฉันแต่งงานละ ?]
-นิโกะ หน้าแดง แล้วโวยวายออกมา
-ฮิซาชิ เลยแซวต่อว่า [งั้นต้องเรียก นิชิเบะซัง ผู้เดินทางไปทางตะวันตกกลับมาร่วมงานแต่งด้วยสิเนี่ย] ทำเอา นิโกะ โมโหเข้าไปใหญ่ 55555

ตัดไปที่ประเทศอังกฤษ


-ซาระ ผู้ที่มาถึงประเทศอังกฤษ ตามคำแนะนำของพี่ชาย(ฮิซาชิ) ว่าให้มาเรียนรู้กับคนรู้จักของเขาที่นี่
-ซาระ เครียด เพราะแผนที่ที่ฮิซาชิเขียนให้ มันดูไม่รู้เรื่องเอาซะเลย


-แต่ ซาระ ก็เดินทางมาถึง ไลฟ์เฮาส์ ของคนรู้จักของพี่ชายจนได้
-ในตอนนั้นเองก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า [โอ้ ! หรือว่า เธอก็คือน้องสาวของ ฮิซาชิ ใช่ไหม?]
-ซาระ ตกใจ และหันไปพบกับผู้ชายคนหนึ่ง ไว้เคราแบบ ทอม รูม39


-ชายคนนั้นแนะนำตัว [ยินดีต้อนรับสู่ประเทศอังกฤษ ฉัน นิชิเบะ มาโคโตะ]

เป็นอันจบตอน

*ปก Single [Climber's High !] ที่ปรากฎในตอนนี้ เป็นปกเดียวกับ Single [Climber's High !] ที่ขับร้องโดย [นูมาคุระ มานามิ] นักพากษ์ผู้ให้เสียง ทามะ ในฉบับอนิเมด้วยครับ

**WEST GROUND เป็นนามแฝงของ นักแต่งทำนองเพลง,เรียบเรียงทำนองเพลง และโปรดิวเซอร์ ของ บริษัท Victor Music Arts เขาเป็นผู้ดูแลเรื่องทำนองเพลงในอนิเม "ฟูกะ" ครับ ชื่อจริงของเขาก็คือ "นิชิเบะ มาโคโตะ" เลยครับ อาจารย์เซโอะ ชอบเพลงของแก และนับถือแกมาก เลยนำชื่อมาใช้ในเนื้อเรื่อง