เรื่องมีอยู่ว่า จริงๆเราก้มีแฟนอยู่แล้ว แต่..แฟนเราเป็นทอมน่ะ พูดง่ายๆเราเป็นดี้ คบกับแฟนมา2ปีเราอยุ่บ้านแฟนเราที่เป็นทอม เรามาอยุ่นี้มาเลี้ยงหลานให้พี่สาวแฟนเรา และก็เรียนไปด้วย บอกเลยว่าตอนแรกพ่อแม่ แฟนเราไม่โอเครน่ะ แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ใจร้ายขนาดนั้น เราเข้าใจว่าเรื่องเพศที่สามต้องแอนตี้เป็นธรรมดา แต่เราก็ทำทุกอย่างน่ะ จนพ่อ แม่ พี่น้อง รวมำปถึงย่า เค้ารักเรา ทุกคนรักเรา อาจเป็นเพราะเราชอบไปไหนกับครอบครัวเค้าน่ะ ส่วนแฟนเราเป็นคนขี้อาย ถึงขั้นแบบว่าไม่ออกไปไหนเลย พ่อแม่ชวนไปไหนก็ไม่ไป เราชวนมัน มันยังไม่ไปกับเราเลย คบกันมานี่ก็คือ ปัญหาที่เราไม่เครล่ะ แต่เป็นเพราะเรารักเค้าเราทน บางครั้งทะเลาะกัน เราร้องไห้แฟนเรามันก็ไม่สนใจน่ะ บางครั้งเคยแบบท้ามันว่าเราจฆ่าตัวตาย เราล็อกห้องเงียบเป็บวัน มันก็ไม่เคยมาเคาะประตู ถ้าคิดทำจริงๆนี่ตายห่าไปล่ะ เอาเป้นคนที่ค้อนข้างเอาแต่ใจน่ะ ขีงอล มันไม่ใช่ว่าเอาแต่ใจมากขนาดนั้น มันก็เป็นเรื่องทั่วไปที่ผู้หญิงเค้าเป็นกัน วันสำคัญเราชอบเซอไพชอบซื้อดอกไม้มาให้ แต่กลับแบบว่าเหมือนเรื่องธรรมดา จนแบบชินร้องไห้ทุกวัน จนวันหนึ่งบอกว่า ถ้าวันไหนเค้าไม่มีน้ำตาอย่ามาว่าเราใจร้ายไม่ได้น่ะ แล้ววันนั้นก็มาถึงจริงๆ มันก็เนื่องมาด้วยเราเริ่มฝึกงาน เราก็ต้องหาที่ฝึกงาน ตอนแรกเราไปหากับเพื่อนที่หน่อยงานราชกานหน่วยงานหนึ่งตกลงทำเรื่องขอใบแล้วแต่ไกลไปหน่อย แม่แฟนเราก้เลยบอกว่าให้ลองไปที่หน่อยงานนี้ ไปแบบงงๆ ตอนนั้นที่หน่อยงานนี้เค้าเปิดรับสมัครงานพอดี จริงๆเราพาพี่เราไปสมัครงานที่นั้น เราก้เลยว่าไหนๆเราก็มาแล้วก็เลยถามพี่เค้าไปว่า รับเด็กฝึกงานมั้ย พี่เค้าก็ดีมากอ่ะ เชิญๆน้องเข้าไปคุยกับหัวหน้า ได้ที่นี่เฉย ตอนแรกก็รังเลน่ะว่าจะไปที่ไหน สองจิตสองใจ แต่เราก็เลือกที่หน่วยงานนี้ วันแรกที่เค้าไปทำงานรู้สึกเก็งๆมากกลัวเพราะพี่ๆที่นั้นจะแบบน่าเข้มๆหน่อย ส่วนมากเป็น ผู้หญิง และก็มีผู้ชายแค่สองคน และช่วงนี้แหละที่เราทะเลาะกับแฟนถึงขั้นจะเลิกกันแต่เราต้องอยุ่ที่นี่เพราะเรายังฝึกงานไม่จบ ก็คุยกันน่ะว่าถ้าฝึกงานจบเราจะไปจากที่นี่ ช่วงนี้เราเฮิทมากอ่ะ ไหนจะฝึกงาน ทะเลาะกับแฟนร้องไห้ตาบวม ไม่มีกะจิตกะใจไปฝึกงาน ไปฝึกงานก็อึนๆ เราจะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่แบบไปไหนไปด้วยกันตลอด แล้วเพื่อนเรามันก็ผมสั้น จนแฟนเราและคนอื่นๆมันคิดว่าเรากับเพื่อนเป็นแฟนกัน555 แต่เพื่อนเรามีลูกมีผัวแล้วน่ะ55 ช่วงนี้เราเอิทใช่ม่ะ วิธีแก้ของเราก็คือการตัดผมสั้นสะใจสุดๆอ่ะ จากผมยาวถึงกลางหลังเราตัดสะเลยติ่งหนุมาหน่อย ก็มีแต่คนถามน่ะว่าตัดผมทำไม อกหักหรอ กุนี่อยากตอบมากลยค่ะ ว่าเออ 55 แล้วก็ไปฝึกงานสภาพนั้น ช่วงนี้โทรมมากอ่ะ อะไรหลายๆอย่าง มันเศร้าทุกเรื่อง เพื่อนชวนไปทำงานรับจ๊อบพิเศษ กลับบ้านดึก เช้าไปฝึกงานก็เอาน่ะเพราะเราไม่อยากเจอแฟนเราไม่อยากทะเลาะกับแฟนเรา เราพยายามหาไรทำเพื่อไม่ให้ว่าง และมันก็ยุ่งจริงๆ เราเรียนสมทบเสาร์ - อาทิตย์ จันทร์-ศุกร์ ไปฝึกงาน ยอมรับ ว่าใน7 วันนนี้เหนื่อยสุดๆ แต่ก็ต้องทนเพราะจะจบแล้ว และที่ๆเราฝึกงานนี่แหละที่ทำให้เราชอบ ผช คนหนึ่ง พี่เค้าจะเป็นคนค้อนข้างเป็นคนของประชาชน ก็คือ ถ้าเอาง่ายๆที่ฝึกงานมีแต่ ผญ ช่ะป่ะ แต่พี่ๆ ผญ เค้าแต่งงานมีลูกกันหมดแล้ว แต่ก็แบบว่า พี่คนนี้ มาเป็นอาหารตาอาหารใจ เอ๊อ่ะ เอ๊ะอ่ะ ก็พี่คนนี้ อื้อหื้อ ซึ่งตอนนั้นเราก็เฉยๆ เพราะเราไม่ได้อะไร ตรงๆเลยน่ะ เราไม่เคยคบ ผช เลย ตั้งแต่มีแฟนมา ก้มี ผช มาชอบน่ะ เราก็ไม่เคยแบบว่าอยากชอบ ผช เลย เพื่อนเรานี่บอกคนนี้หล่อแต่เรานี่เฉยๆมากกะ ผช เพื่อนจะรู้ว่าเราไม่ชอบ ผช เพื่อนจะชอบคิดว่าเรา เด็ก ง๊องแง๊ง อาจรู้เท่าไม่ถึงการเท่าไร เพื่อนชอบคิดว่าเราอ่อนต่อโลก เวลาไปเท่าผับ เวลามีคนมาจีบ เพื่อนๆก็จะประมาณมากั้น มาหวง ไม่ให้มายุ่ง รักเพื่อนก็ตรงนี้แหละ เพื่อนทุกคนจะรูว่าเราชอบ ทอม ก็จนวันหนึงนั้นแหละไปฝึกงาน ที่ฝึกงานเค้าก็จะมีออกพื้นที่บ้าง ก็ได้ไปกับ พี่ ผช คนนั้นแหละ พึ่งรู้สึกว่า เวลาอยู้ใกล้พี่เค้าแล้วเรารู้สึกอาย และเขิน ก็ถามตัวเองน่ะว่าเป็นไรหว่า ก็บอกกับตัวเองน่ะว่าเราไม่ได้ชอบ ผช นิ และอีกอย่างพี่แก จะมาณ ผช เกย์ สะอาด สำอาง สลิดๆหน่อย แต่พี่แกเป็นสุภาพบุรุษอยู่น่ะ ไม่แปลกใจทำไมถึงมีแต่คนมาชอบ พี่แกจะเป็นคนมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือตลอด ตั้งแต่เรารู้สึกแบบนี้กับพี่เค้า พอเจอพี่เค้าทีไรเราจะตืนเต้นทุกทีเลย แล้วก็จะโดนแซวตลอดเวลาที่พี่แกสอนงานเรา คือพวกพี่ๆ ผญ ในนั้นเค้าจะออกหวงมากอ่ะ คนนี้ของเค้า คนนี้พ่อของลูกบ้าง เราก็เลยไม่ค่อยกล้าคุยกลับพี่เค้าเท่าไรเพราะจะเขิน เวลาพี่เค้าคุยเราไม่ค่อยสบตาเท่าไร ดีที่มีพี่เค้าเราเลยอยากไปฝึกงานทุกวัน แต่... แต่ช้าเต่ พี่เค้ามีแฟนแล้วนี้ ยิ่งรู้ว่าเค้ากับแฟนเค้าคบกันมานานมากอ่ะ 7 ปี ได้ที่ได้ยินมา แต่ตอนนั้นแค่รุ้สึกชอบเฉยๆน่ะ เราก็คิดว่าให้ที่นี่มันเป็นความรุ้สึกดีๆ เพราะ3 เดือนเราฝึกงานจบ เดียวเราก็ไป
แล้ว มันก็เหลือประมาณอีก 1 เดือน ที่เราจะฝึกจบ เราก็ชอบเข้าไปดูเฟสะี่เค้าประจำน่ะ ก็เลยตัดสินใจ แอ้ดไปพี่เค้าก็รับ และเราก็ทักไป ช่วงนั้นแม่พี่เค้าไม่สบาย พี่เค้าก็เหมือนแบบไม่สบายใจ ก็บอกกับเราเรื่องแม่ เราแค่ทักไปไม่คิดว่าพี่เค้าจะคุยกะเรายาว และก็พอได้ยินพี่เค้าชอบแซวไว่าพี่แกทะเลาะกับแฟนบ้างอะไรประมาณนี้ ไอเราก็ไม่รู้หลอกว่าความสัมพันธ์เป็นไง จนวันหนึ่งเราก็ตัดสินใจ ทักไปหาพี่เค้าแล้วบอกว่า
เรา - หนุชอบพี่
เรา - จบ
พี่เค้าก็คงจะงง แต่พี่เค้าก็คงรู้นั้นแหละ ว่าเราชอบไม่งั้นคนไม่ทักเฟสไปหาแต่แรก แล้วพี่เค้าก็ตอบมาว่า
พี่ - อย่าเกลียดพี่ล่ะ
และวันนี้ก็เป็นที่พี่เค้าไปหาแฟนเค้าที่ต่างจังหวัดด้วย ระหว่างเดินทางพี่แกก็ทักมาบอกว่าถึงไหนตลอด เราก็เข้าใจพี่เค้า เลยบอกกับพี่ไปว่าถ้าใกล้ถึงแล้วบอกจะได้ไม่ทักไป เด๋วพี่จะมีปันหากับแฟนเค้า เราก็ไม่เสียใจน่ะ แต่แค่ หื้อ ชอบ ผช คนแรกยิ้มก็ผิดหวังล่ะ อีกแค่เดือนเดียวเราจะฝึกงานจบ เราก็ท่องไว้55 พี่ๆเค้าก้เตรียมจะเลี้ยงส่ง นัดร้านโน้นร้านนี้ พอวันสุดท้ายจะฝึกจบแล้ว เย้ๆ ดีใจ จะได้ลืมพี่เค้าจะได้ไม่เจอกันอีก 55 ข่าวร้ายตามมาเลยค่ะ เพื่อนโทรมาบอกว่าวิทลัยให้ฝึกงานต่อ อีก 2 เดือน ตายแป้บ วันรุ่งขึ้นเราก็ไปทำเรื่องขอฝึกต่อ พี่เค้าก็มาแซว ประมาณว่า ฝึกไม่ผ่านอาจารเลยให้ฝึกใหม่อะไรงี้ คือพี่แกชอบมาให้ความหวังตอลด วันหนึ่งพี่ๆเค้าชวนไปกินหมูกะทะกัน พี่แกก็จะถามเราให้ไปรับที่บ้านป่าวทางผ่าน แต่เราเกรงใจเพราะบ้านอยุ่ไกลและบ้านก็บ้านแฟนเราอีกต่างหาก เราพยายามคิดเสมอพี่กับน้อง วันไปกินหมุกะทะก็ไม่ได้ข้อสรุปว่าพี่แกจะไปรึป่าว แต่พี่อีกคนไปรอที่ร้านละ เราก็เลยโทรถาม
เรา - สรุปพี่ไปป่าว
พี่...- ฝนตก
เรา -แล้วจะยังไง พี่.. เค้ารออยุ่ร้าน เราก็สงสารพี่เค้าน่ะฝนตก ต้องขับรถมาไกลประ 20 กิโลได้
พี่..- แล้วอยากให้พี่ไปป่าวล่ะ อื้อหื่อ ชอบให้ความหวังกูตลอดดดดดดด
แล้วพี่แกก็มารับ ฝนก็ตก เราก็วิ่งไปขึ้นรถ พี่แก อันนี้ก็เปนครั้งแรกที่นั่งรถไปกับพี่แก พอถึงร้านหมูกะทะ ฝนตกหนักอีก ก็หาที่จอด มันพีคตรงนี้แหละ คือมันต้องกางร่มแล้วเดินไปด้วยกันอ่ะ คือเราไม่เคยไง ไม่เคยคือตรงที่นี่คือ เดิน กับ ผช อ่ะ ตื่นเต้น มันรู้สึกวูปร้อนๆ บ้าไปแล้ว จนเราไม่กล้าเดินในร่มด้วยเดินเปียกฝนยิ้มเลย 555 มีความสุขตรงที่ได้เจอพี่เค้านั่งกินหมูกะทะตรงข้ามมกัน อื้อหื้อ เป้นครั้งที่ กินหมุทะและเหมือนไม่ได้กิน เซง แล้วพี่แกก็ไปส่งพี่อีกคนก่อนจะไปส่งเราที่บ้านเพื่อน คืนนี้เรานอนบ้านเพื่อน เราชอบกัดพี่เค้าตลอดน่ะ พี่เค้าเคยพูดประมานว่าต้องหา ผญ รวยสิ จะได้สบาย เรารุ้ว่าพี่แกพูดเล่น เค้าก็เล่นให้ฟังว่าพี่แกเคยมีแฟนแบบรวยมาก แต่เลิกกันไปแล้ว เราเลยถามว่าทำไมถึงเลิกกัน พี่แกบอกว่าไรไม่รุ้จำไม่ได้55 แต่พี่แกเคยเล่าให้ฟังว่าเคยถูกทิ้ง ทุกวันนี้เลยเหมือนไม่จิงใจกับใครมั้ง เราชอบถามโน้นนี่นั้น แต่พี่เค้าไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับเราเลย (มันคงจะจิงที่ว่า ถ้าเค้าสนใจในตัวเราบ้าง เราแทบจะไม่ต้องเหนื่อยเลย) และตั้งแต่วันนั้นเราก็เริ่มคุยกัน แต่เราต้องแอบคุย หรือตอนไปนอนบ้านเพื่อน นานๆคุยน่ะ ไม่ใช่ว่าคุยทุกวันแล้วบังเอินอีก เราบอกกับเพื่อนสนิทเราว่าเราชอบ ผช คนหนึ่ง เพื่อนเราตื่นเต้นมากอ่ะ คืออยากรู้มาก เราก็เอารูปให้ดู เพื่อนบอกพี่แกเป็นเพื่อนกับพี่สาวมัน เปนรุ่นพี่เรียนโรงเรียนเดียวกัน เบื่อโลกนี้มันชั่งบังเอิญและกรมจริงๆ บางวันเราเริ่มคุยกันมากขึ้นจนแบบว่าเราก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่เค้า เวลาพี่แกจะไปไหนซื้อของออกหน่วยงาน พี่เค้าก็ชอบชวนเราไปด้วยเราก็กลัวว่าคนอื่นมาเห็นมันจะดูไม่ดี และเราก็ไม่อยากให้คนื่นแซวด้วย ช่วงน่าฝน พี่แกก็มารับที่บ้าน แต่พอถึงหน่วยงานเราต้องขึ้นไปก่อนเพื่อไม่ให้ใครรุ้ว่าเรามาด้วยกัน แต่หารุ้ไม่ พี่ๆเค้ารู้ทันที่นี่เราโดนดิ ห่าเอ้ย พี่แกนั่งเงียบไม่ช่วยไรเลย วันนั้นเราโดนพี่ๆแฟนคลีบพี่แกรุมนี่ เราจะร้องไห้เลยน่ะ อีกนิดเดียว พอตอนเยนก็กลับกับพี่แก เลยถามว่าทำไมไม่ช่วยบ้าง พี่แกตอบ ถ้าพี่ช่วยมันจะยิ่งไปกันใหญ๋ หลังจากนั้นเราก็โดนมาตลอด ไหนจะเรื่องน้ำหอมในรถอีก คือเราให้พี่แกพาไปซื้อน้ำหอมแล้วกลิ่นที่เราชอบมันหมด เราก็เลยซื้อกลิ่นใหม่มา แล้วพี่แกบอกว่าชอบ ก็ให้ไป พี่ๆในหน่วยงานไปกินข้าวข้างนอกกันมั้งไปเจอน้ำหอมของเรา แล้วจะบอกเพื่อว่าเป็นของเรา ใสสื่อดีจิงๆ บอกของแฟนตัวเองก้ได้ป่ะ ทีนี้เจออีกชุดใหญ่หาว่าไปทำอะไรกันถึงมีน้ำหอมอยุ่ในรถ พี่แกแก้สถานการณ์ได้ดีมากค่ะ โดยการเงียบ เรานี่กลับบ้านทีไรต้องไปเราเรื่องละทึกให้เพื่อนฟังตลอด มีวันหนึ่งเราเริ่มไม่โอเครตรงที่พี่เค้าไปหาเเฟนเค้าอีกล่ะ ครั้งนี้เสียใจกว่าเดิมอีกมันรู้สึกเจ็บน่ะ เสียใจเลยล่ะ เราก็เริ่มพยายามไม่ค่อยไปไหนกับพี่แก เรื่องที่พี่แกชอบมาให้ความหวังเรานี้เยอะมากอ่ะ อีก 1 เดือน เราจะฝึกจบ เดือนนี้เราเงียบไม่คุยจนพี่ๆคนอื่นทัก อกหัก หรอ เงียบเชียว และเราก็ไม่คุยกับพี่แก พี่แกชอบมาคุย มาใช้ให้เราไปถ่ายเอกสารบ้างไรบ้าง เวลานั่งๆอยุ่ชอบมาแกล้ง เวลาส่งกระดาษให้ก้ชอบดึงไม่ปล่อย แบบๆนี้ ตลอด แบบนี้เค้าเรียกว่าไม่รุ้สึกอะไรกะเรา ก็อย่ามายุ่งสิว่ะ ต่อมาพี่แกก็บอกว่าพี่แกไม่อยากทำให้เราเสียใจ เราก็เริ่มรู้แล้วแหละ ว่าพี่เค้าไม่ได้อะไรเรา เพื่อนก็เตือนน่ะว่าเค้ามีแฟนแล้วอย่าไปยุ่งเราก็อยุ่ของเราเฉยๆน่ะ แต่คือมันต้องฝึกงานที่เดียวกันไง ก็บอกกับเพื่อนว่าอีกนิดเดียวกูก็ฝึกจบแล้ว ตอนนั้นได้แต่อดทน ยิ่งเจอหน้ายิ่งเจ็บ เราพยามยามทำทุกทางเพื่อให้ไปไกลจากตรงนี้ วันที่ฝึกจบพี่ๆเค้าก็เลี้ยงส่ง เราก็ได้พิมไปบอกว่าให้พี่เค้าโชคดี เพราะเราได้ข่าวมาว่าเดียวพี่เค้าก็จะแต่งงานแล้ว ยิ่งรู้ก็ยิ่งเสียใจ แต่เราก็คุยกันได้แต่มันอาจไม่เหมือนเดิม และในวันปัจฉิมเรากินเลี้ยงตอนเยน ตอนแรกพวกพี่ๆเค้าจะมาแสดงความยินดีด้วยแต่มาไม่ทัน พี่แกก็เลยซื้อสติส ขนาดกอดมาให้ เพราะเราชอบสติส วันนั้นเราก็เลยขอพี่แกถ่ายรูปคู่ด้วย เปนรูปแรกที่ถ่ายด้วยกัน จากนั้นเราก็มาทำงานที่ กทม เราก็พยายามจะหายไป ช่วงแรกนี้ทำไม่ได้เลยกลับไปวุ่นวายกับพี่เค้ามากเกินไปอีก เราเกียดมากคนอ่านล่ะไม่ตอบ จากนั้นมาเราก็ต้องอยุ่ด้วยตัวเอง พยามยามมาหาเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ก็ไม่ได้ไปกวนใจอะไรเค้าเท่าไร แต่นานๆทีจะคุย ก็จะเหมือนพี่กับน้องสะมากกว่า แต่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เรายังกลับคิดถึงพี่เค้าทุกวัน ต้องเค้าไปดูรูปในเฟสพี่เค้าทุกวัน บางวันก็บอกเพื่อนว่า กู คิดถึง ผช เพื่อนก็จะด่า แรด 555 จนตอนนี้เราก็พยามยามที่จะอยุ่คนเดียวไม่อยากรักใครรู้สึกอะไรกับใครแล้ว กับแฟนที่เป็นทอมเราก็ยังคุยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถ้าพูถึงตอนนี้เราอยากทำงานแล้วเรียน อยุ่กับครอบครัว กับเพื่อน อยากไปเที่ยวเพื่อให้ลืมพี่เค้าได้สักวันหนึ่งแหละที่เราจะลืมมันได้ เรื่องราวของพี่เค้าอาจจดจำไปตลอดชีวิตแต่กับพี่เค้าคงลืมเราไปแล้วล่ะ เออแล้วก็มีครั้งนั้นที่พี่เค้าบอกว่าอย่าเกลียดพี่ล่ะ เราเลยส่งไปบอกกับพี่เค้าว่า
เรา - หนุเกลียดพี่
พี่... ไม่เคยมีใครบอกเกลียดพี่เลย
และพี่เค้าก็เคยขอโทดเราสำหรับทุกอย่าง มันอาจง่ายสำหรับพี่เค้า แต่เราต้องจำไปตลอดดดดนี่สิ T-T
ชอบ ผช รุ่นพี่ ที่ฝึกงานง่ะ :)มีแฟนแล้ว!!
แล้ว มันก็เหลือประมาณอีก 1 เดือน ที่เราจะฝึกจบ เราก็ชอบเข้าไปดูเฟสะี่เค้าประจำน่ะ ก็เลยตัดสินใจ แอ้ดไปพี่เค้าก็รับ และเราก็ทักไป ช่วงนั้นแม่พี่เค้าไม่สบาย พี่เค้าก็เหมือนแบบไม่สบายใจ ก็บอกกับเราเรื่องแม่ เราแค่ทักไปไม่คิดว่าพี่เค้าจะคุยกะเรายาว และก็พอได้ยินพี่เค้าชอบแซวไว่าพี่แกทะเลาะกับแฟนบ้างอะไรประมาณนี้ ไอเราก็ไม่รู้หลอกว่าความสัมพันธ์เป็นไง จนวันหนึ่งเราก็ตัดสินใจ ทักไปหาพี่เค้าแล้วบอกว่า
เรา - หนุชอบพี่
เรา - จบ
พี่เค้าก็คงจะงง แต่พี่เค้าก็คงรู้นั้นแหละ ว่าเราชอบไม่งั้นคนไม่ทักเฟสไปหาแต่แรก แล้วพี่เค้าก็ตอบมาว่า
พี่ - อย่าเกลียดพี่ล่ะ
และวันนี้ก็เป็นที่พี่เค้าไปหาแฟนเค้าที่ต่างจังหวัดด้วย ระหว่างเดินทางพี่แกก็ทักมาบอกว่าถึงไหนตลอด เราก็เข้าใจพี่เค้า เลยบอกกับพี่ไปว่าถ้าใกล้ถึงแล้วบอกจะได้ไม่ทักไป เด๋วพี่จะมีปันหากับแฟนเค้า เราก็ไม่เสียใจน่ะ แต่แค่ หื้อ ชอบ ผช คนแรกยิ้มก็ผิดหวังล่ะ อีกแค่เดือนเดียวเราจะฝึกงานจบ เราก็ท่องไว้55 พี่ๆเค้าก้เตรียมจะเลี้ยงส่ง นัดร้านโน้นร้านนี้ พอวันสุดท้ายจะฝึกจบแล้ว เย้ๆ ดีใจ จะได้ลืมพี่เค้าจะได้ไม่เจอกันอีก 55 ข่าวร้ายตามมาเลยค่ะ เพื่อนโทรมาบอกว่าวิทลัยให้ฝึกงานต่อ อีก 2 เดือน ตายแป้บ วันรุ่งขึ้นเราก็ไปทำเรื่องขอฝึกต่อ พี่เค้าก็มาแซว ประมาณว่า ฝึกไม่ผ่านอาจารเลยให้ฝึกใหม่อะไรงี้ คือพี่แกชอบมาให้ความหวังตอลด วันหนึ่งพี่ๆเค้าชวนไปกินหมูกะทะกัน พี่แกก็จะถามเราให้ไปรับที่บ้านป่าวทางผ่าน แต่เราเกรงใจเพราะบ้านอยุ่ไกลและบ้านก็บ้านแฟนเราอีกต่างหาก เราพยายามคิดเสมอพี่กับน้อง วันไปกินหมุกะทะก็ไม่ได้ข้อสรุปว่าพี่แกจะไปรึป่าว แต่พี่อีกคนไปรอที่ร้านละ เราก็เลยโทรถาม
เรา - สรุปพี่ไปป่าว
พี่...- ฝนตก
เรา -แล้วจะยังไง พี่.. เค้ารออยุ่ร้าน เราก็สงสารพี่เค้าน่ะฝนตก ต้องขับรถมาไกลประ 20 กิโลได้
พี่..- แล้วอยากให้พี่ไปป่าวล่ะ อื้อหื่อ ชอบให้ความหวังกูตลอดดดดดดด
แล้วพี่แกก็มารับ ฝนก็ตก เราก็วิ่งไปขึ้นรถ พี่แก อันนี้ก็เปนครั้งแรกที่นั่งรถไปกับพี่แก พอถึงร้านหมูกะทะ ฝนตกหนักอีก ก็หาที่จอด มันพีคตรงนี้แหละ คือมันต้องกางร่มแล้วเดินไปด้วยกันอ่ะ คือเราไม่เคยไง ไม่เคยคือตรงที่นี่คือ เดิน กับ ผช อ่ะ ตื่นเต้น มันรู้สึกวูปร้อนๆ บ้าไปแล้ว จนเราไม่กล้าเดินในร่มด้วยเดินเปียกฝนยิ้มเลย 555 มีความสุขตรงที่ได้เจอพี่เค้านั่งกินหมูกะทะตรงข้ามมกัน อื้อหื้อ เป้นครั้งที่ กินหมุทะและเหมือนไม่ได้กิน เซง แล้วพี่แกก็ไปส่งพี่อีกคนก่อนจะไปส่งเราที่บ้านเพื่อน คืนนี้เรานอนบ้านเพื่อน เราชอบกัดพี่เค้าตลอดน่ะ พี่เค้าเคยพูดประมานว่าต้องหา ผญ รวยสิ จะได้สบาย เรารุ้ว่าพี่แกพูดเล่น เค้าก็เล่นให้ฟังว่าพี่แกเคยมีแฟนแบบรวยมาก แต่เลิกกันไปแล้ว เราเลยถามว่าทำไมถึงเลิกกัน พี่แกบอกว่าไรไม่รุ้จำไม่ได้55 แต่พี่แกเคยเล่าให้ฟังว่าเคยถูกทิ้ง ทุกวันนี้เลยเหมือนไม่จิงใจกับใครมั้ง เราชอบถามโน้นนี่นั้น แต่พี่เค้าไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับเราเลย (มันคงจะจิงที่ว่า ถ้าเค้าสนใจในตัวเราบ้าง เราแทบจะไม่ต้องเหนื่อยเลย) และตั้งแต่วันนั้นเราก็เริ่มคุยกัน แต่เราต้องแอบคุย หรือตอนไปนอนบ้านเพื่อน นานๆคุยน่ะ ไม่ใช่ว่าคุยทุกวันแล้วบังเอินอีก เราบอกกับเพื่อนสนิทเราว่าเราชอบ ผช คนหนึ่ง เพื่อนเราตื่นเต้นมากอ่ะ คืออยากรู้มาก เราก็เอารูปให้ดู เพื่อนบอกพี่แกเป็นเพื่อนกับพี่สาวมัน เปนรุ่นพี่เรียนโรงเรียนเดียวกัน เบื่อโลกนี้มันชั่งบังเอิญและกรมจริงๆ บางวันเราเริ่มคุยกันมากขึ้นจนแบบว่าเราก็เริ่มรู้สึกดีกับพี่เค้า เวลาพี่แกจะไปไหนซื้อของออกหน่วยงาน พี่เค้าก็ชอบชวนเราไปด้วยเราก็กลัวว่าคนอื่นมาเห็นมันจะดูไม่ดี และเราก็ไม่อยากให้คนื่นแซวด้วย ช่วงน่าฝน พี่แกก็มารับที่บ้าน แต่พอถึงหน่วยงานเราต้องขึ้นไปก่อนเพื่อไม่ให้ใครรุ้ว่าเรามาด้วยกัน แต่หารุ้ไม่ พี่ๆเค้ารู้ทันที่นี่เราโดนดิ ห่าเอ้ย พี่แกนั่งเงียบไม่ช่วยไรเลย วันนั้นเราโดนพี่ๆแฟนคลีบพี่แกรุมนี่ เราจะร้องไห้เลยน่ะ อีกนิดเดียว พอตอนเยนก็กลับกับพี่แก เลยถามว่าทำไมไม่ช่วยบ้าง พี่แกตอบ ถ้าพี่ช่วยมันจะยิ่งไปกันใหญ๋ หลังจากนั้นเราก็โดนมาตลอด ไหนจะเรื่องน้ำหอมในรถอีก คือเราให้พี่แกพาไปซื้อน้ำหอมแล้วกลิ่นที่เราชอบมันหมด เราก็เลยซื้อกลิ่นใหม่มา แล้วพี่แกบอกว่าชอบ ก็ให้ไป พี่ๆในหน่วยงานไปกินข้าวข้างนอกกันมั้งไปเจอน้ำหอมของเรา แล้วจะบอกเพื่อว่าเป็นของเรา ใสสื่อดีจิงๆ บอกของแฟนตัวเองก้ได้ป่ะ ทีนี้เจออีกชุดใหญ่หาว่าไปทำอะไรกันถึงมีน้ำหอมอยุ่ในรถ พี่แกแก้สถานการณ์ได้ดีมากค่ะ โดยการเงียบ เรานี่กลับบ้านทีไรต้องไปเราเรื่องละทึกให้เพื่อนฟังตลอด มีวันหนึ่งเราเริ่มไม่โอเครตรงที่พี่เค้าไปหาเเฟนเค้าอีกล่ะ ครั้งนี้เสียใจกว่าเดิมอีกมันรู้สึกเจ็บน่ะ เสียใจเลยล่ะ เราก็เริ่มพยายามไม่ค่อยไปไหนกับพี่แก เรื่องที่พี่แกชอบมาให้ความหวังเรานี้เยอะมากอ่ะ อีก 1 เดือน เราจะฝึกจบ เดือนนี้เราเงียบไม่คุยจนพี่ๆคนอื่นทัก อกหัก หรอ เงียบเชียว และเราก็ไม่คุยกับพี่แก พี่แกชอบมาคุย มาใช้ให้เราไปถ่ายเอกสารบ้างไรบ้าง เวลานั่งๆอยุ่ชอบมาแกล้ง เวลาส่งกระดาษให้ก้ชอบดึงไม่ปล่อย แบบๆนี้ ตลอด แบบนี้เค้าเรียกว่าไม่รุ้สึกอะไรกะเรา ก็อย่ามายุ่งสิว่ะ ต่อมาพี่แกก็บอกว่าพี่แกไม่อยากทำให้เราเสียใจ เราก็เริ่มรู้แล้วแหละ ว่าพี่เค้าไม่ได้อะไรเรา เพื่อนก็เตือนน่ะว่าเค้ามีแฟนแล้วอย่าไปยุ่งเราก็อยุ่ของเราเฉยๆน่ะ แต่คือมันต้องฝึกงานที่เดียวกันไง ก็บอกกับเพื่อนว่าอีกนิดเดียวกูก็ฝึกจบแล้ว ตอนนั้นได้แต่อดทน ยิ่งเจอหน้ายิ่งเจ็บ เราพยามยามทำทุกทางเพื่อให้ไปไกลจากตรงนี้ วันที่ฝึกจบพี่ๆเค้าก็เลี้ยงส่ง เราก็ได้พิมไปบอกว่าให้พี่เค้าโชคดี เพราะเราได้ข่าวมาว่าเดียวพี่เค้าก็จะแต่งงานแล้ว ยิ่งรู้ก็ยิ่งเสียใจ แต่เราก็คุยกันได้แต่มันอาจไม่เหมือนเดิม และในวันปัจฉิมเรากินเลี้ยงตอนเยน ตอนแรกพวกพี่ๆเค้าจะมาแสดงความยินดีด้วยแต่มาไม่ทัน พี่แกก็เลยซื้อสติส ขนาดกอดมาให้ เพราะเราชอบสติส วันนั้นเราก็เลยขอพี่แกถ่ายรูปคู่ด้วย เปนรูปแรกที่ถ่ายด้วยกัน จากนั้นเราก็มาทำงานที่ กทม เราก็พยายามจะหายไป ช่วงแรกนี้ทำไม่ได้เลยกลับไปวุ่นวายกับพี่เค้ามากเกินไปอีก เราเกียดมากคนอ่านล่ะไม่ตอบ จากนั้นมาเราก็ต้องอยุ่ด้วยตัวเอง พยามยามมาหาเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ก็ไม่ได้ไปกวนใจอะไรเค้าเท่าไร แต่นานๆทีจะคุย ก็จะเหมือนพี่กับน้องสะมากกว่า แต่ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เรายังกลับคิดถึงพี่เค้าทุกวัน ต้องเค้าไปดูรูปในเฟสพี่เค้าทุกวัน บางวันก็บอกเพื่อนว่า กู คิดถึง ผช เพื่อนก็จะด่า แรด 555 จนตอนนี้เราก็พยามยามที่จะอยุ่คนเดียวไม่อยากรักใครรู้สึกอะไรกับใครแล้ว กับแฟนที่เป็นทอมเราก็ยังคุยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถ้าพูถึงตอนนี้เราอยากทำงานแล้วเรียน อยุ่กับครอบครัว กับเพื่อน อยากไปเที่ยวเพื่อให้ลืมพี่เค้าได้สักวันหนึ่งแหละที่เราจะลืมมันได้ เรื่องราวของพี่เค้าอาจจดจำไปตลอดชีวิตแต่กับพี่เค้าคงลืมเราไปแล้วล่ะ เออแล้วก็มีครั้งนั้นที่พี่เค้าบอกว่าอย่าเกลียดพี่ล่ะ เราเลยส่งไปบอกกับพี่เค้าว่า
เรา - หนุเกลียดพี่
พี่... ไม่เคยมีใครบอกเกลียดพี่เลย
และพี่เค้าก็เคยขอโทดเราสำหรับทุกอย่าง มันอาจง่ายสำหรับพี่เค้า แต่เราต้องจำไปตลอดดดดนี่สิ T-T