ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
เราเพิ่งเรียนจบสดๆร้อนๆเลยค่ะ มหาลัยอนุมัติจบให้แล้วด้วย555 จะมีเวลาพักอยู่ในมอแค่ภายในสิ้นเดือนนี้ เพราะได้งานที่อีกจังหวัดนึง
เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนชอบวิ่งออกกำลังกาย มันจะมีทางวิ่งข้างหอ ซึ่งเป็นเส้นทางที่มีคนไปวิ่งกันเยอะพอสมควร เราจะพยายามไปวิ่งทุกเย็นถ้าไม่เลิกฝึกงานค่ำหรือไม่มีไปฝึกต่างจังหวัด เริ่มวิ่งเมื่อตอนประมาณปีสองเห็นจะได้ ตั้งแต่ตอนปีสองนั่นแหละจะสังเกตว่ามีพี่ผู้ชายคนนึง ท่าทางใจดี หน้ายิ้มๆ บุคลิกดีมากก ดูเป็นผู้ใหญ่ น่าจะอายุเยอะกว่าเราพอสมควร พี่แกจะยิ้มๆเวลาที่เจอเรา แรกๆไม่มั่นใจหรอกว่าใช่ชั้นป่ะวะ555 นานๆไปวิ่งสวนกันมั่ง เดินสวนกันมั่ง เผลอสบตากันก็จะเจอรอยยิ้มพี่เค้าตลอดจนมั่นใจอ่ะ เฮ้ยยย พี่เค้ายิ้มให้ชั้นว่ะ555 แต่ตอนนั้นด้วยความเขินอายหรืออะไรมิทราบได้ไม่กล้ายิ้มตอบเลย เจอทีไรเราจะเสมองต้นไม้ใบหญ้าท้องฟ้าไปเรื่อย จนนานๆเข้าเริ่มรู้สึก โอ๊ยย เจอทีไรก็ยิ้มให้ชั้นตัลล้อดดด(หรือแกยิ้มให้ทุกคนก็ไม่รู้นะ555) รอยยิ้มนี้ช่างอบอุ่นนัก น่ารัก สุขุมอะไรเบอร์นั้น จากที่ชอบวิ่งยิ่งพลังเยอะอยากวิ่งเข้าไปอีก เป็นแบบนี้มาเป็นปีๆ จนวันนึงเราตัดสินใจยิ้มตอบพี่เค้าไป งื้ออ จากยิ้มนิดๆของพี่เค้า กลายเป็นยิ้มกว้างเห็นฟันสามสิบสองซี่พร้อมตีนกาหน่อยๆ ละลายเลย จากนั้นเย็นวันไหนที่วิ่งสวนกันเราจะมีรอยยิ้มให้กันตลอด
ทุกวันนี้เรายังไปวิ่งตอนเย็นเหมือนเดิม แต่ไม่เจอพี่เค้ามาเป็นเดือนแล้ว(แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่กับเมียรึเปล่าน้อ555) จะได้เจออีกไม๊น้อจะต้องจากมอไปแล้วนะ555 ตอนนี้เลยปั่นป่วนกลุ้มอกกลุ้มใจ ควรทำยังไงดีคะถึงจะได้รู้จักพี่เค้า อยากทักทายแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง อยู่มายี่สิบสามปีไม่เคยทักทายชายใดมาก่อน555 ไม่ได้หวังว่าพี่เค้าจะต้องมารักมาชอบหรือมาจีบนะคะ เราแค่อยากรู้จักได้พูดคุยกันสักเล็กน้อยก็ยังดี ที่พี่เค้ายิ้มให้อาจจะเพราะเอ็นดูเราเป็นน้องนุ่งลูกหลานที่ชอบออกกำลังกายเหมือนกัน แต่อย่างน้อยสี่ปีในรั้วมหาลัยของเราก็มีรอยยิ้มของพี่เค้านี่แหละที่ทำให้หัวใจมันได้ทำงานขึ้นมาบ้าง555 เวอร์มาก ถ้าเจอกันอีกเราควรทักทายดีไม๊คะหรือปล่อยมันไปแค่ยิ้มให้กันอย่างที่แล้วมาก็พอ หรือถ้าจะทักเราควรเริ่มต้นยังไง ขอคำแนะนำหน่อยสิคะ อายเหมือนกันนะเนี่ยที่สมัครพันทิปมาตั้งกระทู้อะไรเพ้อๆแบบนี้ ==
อย่างน้อยก็จะต้องจากมอนี้ไปแล้วและคิดว่ามีโอกาสน้อยมากที่จะได้กลับมาอีก ถ้าได้พูดคุยกันสักสองสามคำก็คงจะเป็นเรื่องราวดีๆไม่น้อย คิดหาคำทักทายว่ายากแล้ว ถ้าพี่เค้าไม่มาวิ่งอีกนี่คงยากกว่าเนอะ เง้อ……
ขอบคุณล่วงหน้าที่ทนอ่านจนจบนะคะ ^^
อยากทำความรู้จักพ่อหนุ่มที่ยิ้มให้กันทุกเย็นตอนไปวิ่งค่ะ ขอคำแนะนำหน่อย ทำยังไงดีคะ ^^
เราเพิ่งเรียนจบสดๆร้อนๆเลยค่ะ มหาลัยอนุมัติจบให้แล้วด้วย555 จะมีเวลาพักอยู่ในมอแค่ภายในสิ้นเดือนนี้ เพราะได้งานที่อีกจังหวัดนึง
เรื่องมีอยู่ว่าเราเป็นคนชอบวิ่งออกกำลังกาย มันจะมีทางวิ่งข้างหอ ซึ่งเป็นเส้นทางที่มีคนไปวิ่งกันเยอะพอสมควร เราจะพยายามไปวิ่งทุกเย็นถ้าไม่เลิกฝึกงานค่ำหรือไม่มีไปฝึกต่างจังหวัด เริ่มวิ่งเมื่อตอนประมาณปีสองเห็นจะได้ ตั้งแต่ตอนปีสองนั่นแหละจะสังเกตว่ามีพี่ผู้ชายคนนึง ท่าทางใจดี หน้ายิ้มๆ บุคลิกดีมากก ดูเป็นผู้ใหญ่ น่าจะอายุเยอะกว่าเราพอสมควร พี่แกจะยิ้มๆเวลาที่เจอเรา แรกๆไม่มั่นใจหรอกว่าใช่ชั้นป่ะวะ555 นานๆไปวิ่งสวนกันมั่ง เดินสวนกันมั่ง เผลอสบตากันก็จะเจอรอยยิ้มพี่เค้าตลอดจนมั่นใจอ่ะ เฮ้ยยย พี่เค้ายิ้มให้ชั้นว่ะ555 แต่ตอนนั้นด้วยความเขินอายหรืออะไรมิทราบได้ไม่กล้ายิ้มตอบเลย เจอทีไรเราจะเสมองต้นไม้ใบหญ้าท้องฟ้าไปเรื่อย จนนานๆเข้าเริ่มรู้สึก โอ๊ยย เจอทีไรก็ยิ้มให้ชั้นตัลล้อดดด(หรือแกยิ้มให้ทุกคนก็ไม่รู้นะ555) รอยยิ้มนี้ช่างอบอุ่นนัก น่ารัก สุขุมอะไรเบอร์นั้น จากที่ชอบวิ่งยิ่งพลังเยอะอยากวิ่งเข้าไปอีก เป็นแบบนี้มาเป็นปีๆ จนวันนึงเราตัดสินใจยิ้มตอบพี่เค้าไป งื้ออ จากยิ้มนิดๆของพี่เค้า กลายเป็นยิ้มกว้างเห็นฟันสามสิบสองซี่พร้อมตีนกาหน่อยๆ ละลายเลย จากนั้นเย็นวันไหนที่วิ่งสวนกันเราจะมีรอยยิ้มให้กันตลอด
ทุกวันนี้เรายังไปวิ่งตอนเย็นเหมือนเดิม แต่ไม่เจอพี่เค้ามาเป็นเดือนแล้ว(แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่กับเมียรึเปล่าน้อ555) จะได้เจออีกไม๊น้อจะต้องจากมอไปแล้วนะ555 ตอนนี้เลยปั่นป่วนกลุ้มอกกลุ้มใจ ควรทำยังไงดีคะถึงจะได้รู้จักพี่เค้า อยากทักทายแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง อยู่มายี่สิบสามปีไม่เคยทักทายชายใดมาก่อน555 ไม่ได้หวังว่าพี่เค้าจะต้องมารักมาชอบหรือมาจีบนะคะ เราแค่อยากรู้จักได้พูดคุยกันสักเล็กน้อยก็ยังดี ที่พี่เค้ายิ้มให้อาจจะเพราะเอ็นดูเราเป็นน้องนุ่งลูกหลานที่ชอบออกกำลังกายเหมือนกัน แต่อย่างน้อยสี่ปีในรั้วมหาลัยของเราก็มีรอยยิ้มของพี่เค้านี่แหละที่ทำให้หัวใจมันได้ทำงานขึ้นมาบ้าง555 เวอร์มาก ถ้าเจอกันอีกเราควรทักทายดีไม๊คะหรือปล่อยมันไปแค่ยิ้มให้กันอย่างที่แล้วมาก็พอ หรือถ้าจะทักเราควรเริ่มต้นยังไง ขอคำแนะนำหน่อยสิคะ อายเหมือนกันนะเนี่ยที่สมัครพันทิปมาตั้งกระทู้อะไรเพ้อๆแบบนี้ ==
อย่างน้อยก็จะต้องจากมอนี้ไปแล้วและคิดว่ามีโอกาสน้อยมากที่จะได้กลับมาอีก ถ้าได้พูดคุยกันสักสองสามคำก็คงจะเป็นเรื่องราวดีๆไม่น้อย คิดหาคำทักทายว่ายากแล้ว ถ้าพี่เค้าไม่มาวิ่งอีกนี่คงยากกว่าเนอะ เง้อ……
ขอบคุณล่วงหน้าที่ทนอ่านจนจบนะคะ ^^