มีคำถามที่หลายๆคนอาจสงสัยอยู่ในใจ ว่าไม่นับถือศาสนา ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน
แค่นี้ไม่พอหรือ ผมไปเจอะบทความในเนตเห็นว่ามีสาระไกล้เคียงเลยเอามาแชร์
กันให้อ่านครับ
ถาม: ถ้าผม ไม่ใส่บาตร ไม่สวดมนต์ ไม่ไปทำบุญวันสำคัญ ไม่ไหว้พระที่ผมไม่เคารพ
ไม่นั่งสมาธิหรือฟังเทศน์ฟังธรรมถือว่าผิดมากไหมครับ?
มีพระอาจารย์รูปหนึ่ง ตอบปัญหาธรรมข้อนี้แบบบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่นว่า
ตอบ: ไม่ผิดหรอก ไม่บาปด้วย ตราบเท่าที่เราไม่ได้ไปกลั่นแกล้ง ทำใครเดือดร้อน
ยิ่งถ้าได้ช่วยเหลือผู้คนในด้านที่ถนัดก็ถือว่าเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว
เพียงแต่เราจะเสียโอกาสไปนิด ที่จะได้เรียนรู้และทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง
โดยเฉพาะเรื่องการไม่ฟังธรรม ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้แง่คิด หลักปฏิบัติที่น่าสนใจ
ไม่แพ้ปรัชญาใดของโลก ถ้ายังเคอะเขินที่จะฟังเทศน์ ก็ลองหาหนังสือธรรมะดีๆ
อ่านก่อน อาตมาแนะนำก็เพียงแค่ไม่อยากให้โอกาสดีในชาตินี้ของเธอเสียไป
ทั้งนี้สิ่งที่ผิดหรือเป็นบาปในพระพุทธศาสนานั้น ท่านดูที่เจตนาในการกระทำเป็นหลัก
มิได้อยู่ที่การขัดบทบัญญัติศาสนาหรือค้านคำสั่งของพระศาสดาเช่นศาสนาอื่นๆ
แม้พุทธศาสนาจะแนะนำให้ทำบุญ ตักบาตร นั่งสมาธิ ฟังธรรม ผู้ที่ไม่ทำก็ไม่ได้จัดว่า
เป็นคนบาป ตราบเท่าที่เขาไม่ไปประทุษร้ายหรือเบียดเบียนผู้อื่นด้วยจิตใจที่ประกอบด้วย
ความโลภ ความโกรธ ความหลง
แม้การกระทำตามสิ่งที่แนะนำ เช่น ทำบุญ ฟังธรรม แต่หากเคล้าไปด้วยความโลภ
ความริษยา หรือความลุ่มหลงมัวเมา ว่าจะทำให้ตนมีชัยในการกระทำอันทุจริตต่างๆ
เขาก็จะได้บาปและผลเสียอันเกิดจากการทำบุญที่เคลือบด้วยอกุศลกรรมนั้นด้วย
ยกตัวอย่างเช่น มีคนเคยถามอาตมาว่า มีหญิงคนหนึ่ง ทำบุญใส่บาตร
ใส่ชุดขาวถือศีล 8 ปฏิบัติธรรมทุกวันพระ แต่ยังชอบแทงหวย ชอบนำขยะ
ไปทิ้งขยะเรี่ยราดหน้าบ้านคนอื่น อย่างนี้ยังถือว่าเขาเป็นคนดีไหม?
ก็ไม่ใช่
คนที่เข้าวัด ทำบุญ ปฏิบัติธรรมไม่ได้แปลว่าจะต้องเป็นคนดีเสมอไป การปฏิบัติธรรม
ในพระพุทธศาสนานั้นท่านให้ความสำคัญทั้งกายและใจ แม้เรื่องทางกายนั้นท่านมิได้
ให้ความสำคัญที่รูปแบบ แต่ก็ใช่ว่ารูปแบบจะไม่สำคัญ รูปแบบเป็นกรอบกำกับเบื้องตัน
ให้ตนตระหนักถึงความแตกต่างจากสถานะเดิม ช่วยเสริมกำลังใจให้มุ่งมั่น
ผู้ที่ไม่ทำบุญ ฟังธรรม บำเพ็ญภาวนานั้น พุทธศาสนาถือว่าเสียโอกาสที่เป็นมนุษย์
เพราะพลาดโอกาสสำคัญในการพัฒนาตนไปในทางที่เหมาะสมจนพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพุทธศาสนา มีสติปัญญาสมบูรณ์นั้นไม่ใช่ง่าย
พลาดโอกาสพัฒนาตนในชาตินี้ไป มันช่างน่าเสียดายจริงๆ
ที่มา
http://cheerfulpeace.blogspot.com/2017/05/blog-post_31.html
ไม่ใส่บาตร ไม่สวดมนต์ ไม่เข้าวัด ไม่ฟังธรรม ผิดไหม?
แค่นี้ไม่พอหรือ ผมไปเจอะบทความในเนตเห็นว่ามีสาระไกล้เคียงเลยเอามาแชร์
กันให้อ่านครับ
ถาม: ถ้าผม ไม่ใส่บาตร ไม่สวดมนต์ ไม่ไปทำบุญวันสำคัญ ไม่ไหว้พระที่ผมไม่เคารพ
ไม่นั่งสมาธิหรือฟังเทศน์ฟังธรรมถือว่าผิดมากไหมครับ?
มีพระอาจารย์รูปหนึ่ง ตอบปัญหาธรรมข้อนี้แบบบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่นว่า
ตอบ: ไม่ผิดหรอก ไม่บาปด้วย ตราบเท่าที่เราไม่ได้ไปกลั่นแกล้ง ทำใครเดือดร้อน
ยิ่งถ้าได้ช่วยเหลือผู้คนในด้านที่ถนัดก็ถือว่าเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว
เพียงแต่เราจะเสียโอกาสไปนิด ที่จะได้เรียนรู้และทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง
โดยเฉพาะเรื่องการไม่ฟังธรรม ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้แง่คิด หลักปฏิบัติที่น่าสนใจ
ไม่แพ้ปรัชญาใดของโลก ถ้ายังเคอะเขินที่จะฟังเทศน์ ก็ลองหาหนังสือธรรมะดีๆ
อ่านก่อน อาตมาแนะนำก็เพียงแค่ไม่อยากให้โอกาสดีในชาตินี้ของเธอเสียไป
ทั้งนี้สิ่งที่ผิดหรือเป็นบาปในพระพุทธศาสนานั้น ท่านดูที่เจตนาในการกระทำเป็นหลัก
มิได้อยู่ที่การขัดบทบัญญัติศาสนาหรือค้านคำสั่งของพระศาสดาเช่นศาสนาอื่นๆ
แม้พุทธศาสนาจะแนะนำให้ทำบุญ ตักบาตร นั่งสมาธิ ฟังธรรม ผู้ที่ไม่ทำก็ไม่ได้จัดว่า
เป็นคนบาป ตราบเท่าที่เขาไม่ไปประทุษร้ายหรือเบียดเบียนผู้อื่นด้วยจิตใจที่ประกอบด้วย
ความโลภ ความโกรธ ความหลง
แม้การกระทำตามสิ่งที่แนะนำ เช่น ทำบุญ ฟังธรรม แต่หากเคล้าไปด้วยความโลภ
ความริษยา หรือความลุ่มหลงมัวเมา ว่าจะทำให้ตนมีชัยในการกระทำอันทุจริตต่างๆ
เขาก็จะได้บาปและผลเสียอันเกิดจากการทำบุญที่เคลือบด้วยอกุศลกรรมนั้นด้วย
ยกตัวอย่างเช่น มีคนเคยถามอาตมาว่า มีหญิงคนหนึ่ง ทำบุญใส่บาตร
ใส่ชุดขาวถือศีล 8 ปฏิบัติธรรมทุกวันพระ แต่ยังชอบแทงหวย ชอบนำขยะ
ไปทิ้งขยะเรี่ยราดหน้าบ้านคนอื่น อย่างนี้ยังถือว่าเขาเป็นคนดีไหม?
ก็ไม่ใช่
คนที่เข้าวัด ทำบุญ ปฏิบัติธรรมไม่ได้แปลว่าจะต้องเป็นคนดีเสมอไป การปฏิบัติธรรม
ในพระพุทธศาสนานั้นท่านให้ความสำคัญทั้งกายและใจ แม้เรื่องทางกายนั้นท่านมิได้
ให้ความสำคัญที่รูปแบบ แต่ก็ใช่ว่ารูปแบบจะไม่สำคัญ รูปแบบเป็นกรอบกำกับเบื้องตัน
ให้ตนตระหนักถึงความแตกต่างจากสถานะเดิม ช่วยเสริมกำลังใจให้มุ่งมั่น
ผู้ที่ไม่ทำบุญ ฟังธรรม บำเพ็ญภาวนานั้น พุทธศาสนาถือว่าเสียโอกาสที่เป็นมนุษย์
เพราะพลาดโอกาสสำคัญในการพัฒนาตนไปในทางที่เหมาะสมจนพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพุทธศาสนา มีสติปัญญาสมบูรณ์นั้นไม่ใช่ง่าย
พลาดโอกาสพัฒนาตนในชาตินี้ไป มันช่างน่าเสียดายจริงๆ
ที่มา http://cheerfulpeace.blogspot.com/2017/05/blog-post_31.html