วันนี้ไปส่งของที่ไปรษณีย์รองเมือง เวลา 8 โมงเช้า  บนกล่องผมพิมพ์ข้อความว่ากรุณาอย่าโยน ระวังของแตกหัก ส่งแบบ ems ห่อและรัดของมาอย่างดี พนักงานสอบถามว่าของข้างในเป็นอะไร ผมบอกเป็นเครื่องดนตรี พนักงานรีบหยิบตรายางมาประทับทันที ข้อความประมาณว่าจะไม่รับผิดชอบหากเกิดความเสียหายกับของที่ผมส่งและบอกให้ผมเซ็นชื่อกำกับ อ้าวเจอแบบนี้ผมก็ไม่เซ็นสิครับ ผมบอกว่าถ้าไม่สบายใจกับข้อความที่ผมเขียนบอกว่ากรุณาอย่าโยนก็ลบทิ้งก็ได้   และผมก็ยื่นยันว่าแพ็คของมาอย่างดี ข้างในผมห่อด้วยกันกระแทกหลายชั้น ถ้าไม่โยนให้รถเหยียบ ของข้างในไม่พังแน่นอน นี่จะมาให้ผมเซ็นแบบนี้ได้ไง เถียงกันพักนึง พนักงานอีกคนก็มาร่วมเถียงด้วยแล้วบอกถ้าแบบนี้ต้องแกะดูเพราะไม่ได้แพ็คของที่ไปรษณีย์ เอ้าแกะก็แกะ ระหว่างแกะพี่เค้าบอกถ้าไม่สบายใจให้ไปส่งของกับบริษัทเอกชน ผมไม่คิดนะครับว่าจะได้ยินประโยคนี้จากพนักงานไปรษณีย์ ผมรอพี่เค้าแกะดูจนเป็นที่น่าพอใจ พี่เค้าบอกแพ็คได้แน่นหนาดี จากนั้นก็ไล่ผมไปรัดสายรัดที่ต้องเสียค่าบริการเพิ่ม อ้าวตะกี้เชือกผมก็มัดมาอย่างดีพี่เค้าก็ตัดของผมทิ้งแล้วมาไล่ให้ไปรัดแบบเสียตังเพิ่ม   เอ้าไม่ว่ากัน รัดของเสร็จ ผมเดินกลับมาจะส่งของ มีเสียงลอยมาจากพนักงานรัดของอีก บอกลูกค้าต้องกดบัตรคิวใหม่ เนื่องจากไม่ได้ทำตามระเบียบไปรษณีย์ ดูจะสนุกกับการดุด่า ว่ากล่าวและกลั่นแกล้งลูกค้านะครับ ไปรษณีย์สาขานี้ สุดท้ายผมต้องกดคิวใหม่รออีกประมาณ 15 นาที คราวนี้ผมสอบถามพนักงานอีก ว่าตกลงผมเขียนข้อความว่ากรุณาอย่าโยน ระวังของแตกหัก ไม่ได้ใช่มั้ย ถ้าเขียนมาไปรษณีย์จะต้องปั้มตรายางให้เซ็นไม่รับผิดชอบหากของเสียหายใช่มั้ย ซึ่งผมก็เคยเขียนข้อความนี้ส่งของมานับครั้งไม่ถ้วนก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไร คำตอบคือ พนักงานแต่ละคนไม่เหมือนกันสำหรับเค้าแล้วจะต้องทำตามระเบียบอย่างเคร่งครัด ผมยิ่ง งงหนักกว่าเดิม คือที่ผมถามเพราะจะได้ทำตัวให้ถูกระเบียบของท่าน แต่พี่เค้าตอบมางี้ยิ่งงหนัก สรุปกว่าจะเสร็จ หมดเวลาไปร่วมครึ่งชั่วโมง และทิ้งความไม่สบายใจจากการบริการของท่านให้ผมได้งงต่อไป  คราวหน้าผมคงไปใช้บริการบริษัทขนส่งเอกชนตามที่พนักงานของท่านต้องการแล้วละครับ ท่านพนักงานไปรษณีย์ไทย