มีคำถามเกี่ยวกับการทำบุญแล้วอธิฐานหลายคน
สงสัยว่าเป็นการยึดติดหรือไม่ลองมาดูบทความที่
ผมไปเจอะมาให้แนวคิดไว้ดีครับ

     ทำบุญแล้วอธิษฐานเป็นการทำบุญเพราะ
อยากได้ ไม่ได้ทำเพราะอยากสละ ถูกต้องแล้ว
หรือ ?
      มันก็ไม่ถูกก็ต้อง ถ้าหากว่าความมุ่งมั่นตั้งใจ
หรือเจตนาที่จะทำเกิดจากความโลภ
    ยกตัวอย่างเช่นทำบุญแล้วอธิษฐานขอบุญนี้ทำให้ "ถูกหวย"
   ปกติเราทำบุญ ก็มุ่งหวังว่าจะได้บุญ เราอธิษฐาน
อะไรก็แล้วแต่ที่มาจากความตั้งใจอยากได้บุญ
จริงๆ อย่างนี้จะได้บุญเต็มที่





   เพราะว่าเรายังต้องเกิดตายๆ อีกหลายชาติ
ถ้าเราตั้งใจอธิษฐานเพื่อให้บุญที่ทำมา กลาย
เป็นส่วนหนึ่งในการผลักดันเรา ไปสู่จุดหมาย
ปลายทางของพระพุทธศาสนา คือ มรรคผล
นิพพาน แบบนี้อธิษฐานได้เต็มที่เลย

   แต่ถ้าอธิษฐานออกนอกลู่นอกทาง
เช่น อธิษฐานให้ ถูกหวย เป็นคำอธิษฐานที่เกิด
จากความไม่รู้ ซึ่งหวยเป็นอบายมุขอย่างหนึ่ง
เป็นเรื่องของโมหะ เป็นการเอาบุญไปให้ได้ผล
เป็นบาป

   กลายเป็นว่าเราเอาเงินมาทำบุญพอได้บุญแล้ว
กลับได้มาเพื่อให้เราไปก่อบาป กลายเป็นการ
อธิษฐานที่ไม่ถูกต้อง

ควรอธิษฐานยังไง ?
ความจริงโบราณเขาทำไว้ดีนะ คือ เวลาไป
ทำบุญอะไรเขาก็ลงท้ายด้วย นิพพานะ ปัจจะโย
โหตุ ก็คือขอให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน

      แต่การจะไปสู่มรรคผลนิพพานไม่สามารถ
ทำได้ภายในชาติสองชาติ ก็ต้องทำบุญสะสมไป
เรื่อยๆ เพราะเราต้องการให้บุญหนุนเราไปสู่
ปลายทาง

เมื่อเรายังต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก เพราะ
ฉะนั้นการเกิดมามีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมสมบูรณ์
เช่น มีรูปสมบัติ ก็คือความแข็งแรง ได้เพศภาวะ
ที่ดี รูปร่างหน้าตาดีมันส่งเสริมอะไรทุกสิ่งทุก
อย่าง

มีคุณสมบัติ คือ มีปัญญาเฉลียวฉลาด มองโลก
มองชีวิตได้ตามความเป็นจริง แล้วก็มีปัจจัย มี
เงิน มีทรัพย์ที่ใช้จ่ายโดยไม่ลำบาก ถ้าเรามีทั้ง 3
อย่าง มันก็พร้อมจะผลักดันเราเดินหน้าไปสู่
มรรคผลนิพพาน

ในสมัยโบราณปู่ ย่า ตา ยาย เวลาทำบุญไป
เขาจึงอธิษฐานล้อมคอก หมายความว่าเขาตั้ง
เป้าไว้แล้วละ ว่าอยากจะไปบรรลุมรรคผนิพพาน
แต่ในระหว่างทางเขาก็เผื่อไว้ เพื่อจะให้บุญที่เขา
ทำไปหนุนเขาต่อ เขาก็อธิษฐานว่าให้มี รูปสมบัติ
ทรัพย์สมบัติ มีคุณสมบัติ

    เพราะฉะนั้นการทำบุญแล้วอธิษฐานจึงไม่ใช่
เรื่องผิด ถ้าสิ่งนั้นเป็นไปเพื่อการบรรลุมรรคผล
นิพพาน