สวัสดีเพื่อนๆทุกคนครับ วันนี้ mc มาริโอ้ มาชวนเพื่อนๆได้อ่านข้อคิดดีๆของสุดยอดผู้นำแห่งวุยก๊ก ในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กกันครับ เขาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมหาบุรุษท่านนี้ อัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์ฮั่น และ พระมหากษัตริย์แห่งรัฐเว่ย์ (วุยก๊ก)  นาม "โจโฉ"



เฉา เชา ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ โจโฉ ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีน: 曹操; พินอิน: Cáo Cāo; เวด-ไจลส์: Ts'ao² Ts'ao¹; ค.ศ. 155 – 15 มีนาคม ค.ศ. 220)[1] ชื่อรองว่า เมิ่งเต๋อ (孟德) ชื่อเล่นว่า อาหมาน (阿瞞) และ จี๋ลี่ (吉利)[2] เป็นขุนศึกและอัครมหาเสนาบดีลำดับรองสุดท้ายแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออกผู้เถลิงอำนาจช่วงปลายราชวงศ์ ทั้งเป็นบุคคลหนึ่งซึ่งมีบทบาทสำคัญที่สุดในสมัยสามก๊ก และเป็นผู้วางรากฐานรัฐเว่ย์/วุย (魏) เมื่อสิ้นชีวิตแล้วได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าอู่ (武王) หรือ จักรพรรดิอู่ (武帝)

วรรณกรรมมักแสดงภาพของเฉา เชา ว่า เป็นทรราชโหดร้ายป่าเถื่อน แต่ตามประวัติศาสตร์แล้ว เขาได้รับการยกย่องว่า เป็นผู้ปกครองที่ชาญฉลาด และเป็นนายทัพที่ปรีชาสามารถ รักและดูแลผู้ใต้บัญชาประหนึ่งครอบครัวตัวเอง ในช่วงที่ราชวงศ์ฮั่นตะวันออกกำลังล่มสลายนั้น เฉา เชา สามารถสร้างความเป็นปึกแผ่นให้แก่ภาคกลางและภาคเหนือของจีน ซึ่งเป็นส่วนที่มีประชากรมากที่สุดและเจริญรุ่งเรืองที่สุดของประเทศ แม้เขาสร้างชื่อในฐานะอัครมหาเสนาบดี แต่ก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักในการปฏิบัติต่อพระมหากษัตริย์หลิว เสีย (劉協) หรือหองจูเหียบ จนนำไปสู่สงครามกลางเมืองหลายครั้ง ฝ่ายค้านของเขามีผู้นำหลัก คือ หลิว เป้ย์/เล่าปี่ (劉備) หรือและซุน เฉวียน/ซุนกวน (孫權) ซึ่งเป็นกลุ่มที่เขามิอาจปราบปรามลงได้ นอกจากนี้ เขายังมีฝีมือในทางโคลงกลอนและศิลปะการต่อสู้ ปรากฏว่า เขาได้ฝากผลงานเป็นพิชัยสงครามไว้มากมาย

วันนี้ mc ขอจับเอาข้อคิดดีๆสั้นๆ ของโจโฉ จากละครอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก เวอร์ชั้น 2010 มานำเสนอให้เพื่อนๆได้ลองอ่านกันดูครับ เป็นข้อคิดที่ดีมากๆ หลังจากที่โจโฉแตกทัพเรือที่ศึกเซ็กเพ็ก ลองอ่านกันดูครับ



คลิปจาก https://www.youtube.com/watch?v=ddKcF2DGmhI
Three Kingdoms (2010) ep 43



ในทางการเมืองไทยอยากให้ทุกฝ่ายคิดได้ดังเช่นโจโฉ การพ่ายแพ้ในวิถีทางของประชาธิปไตยไม่ได้ทำให้พรรคใดพรรคหนึ่งเสียหาย  หากนำสิ่งที่พ่ายแพ้นั้นกลับมาวิเคราะห์และหาทางปิดจุดด้อยของตนเองและกลับมาต่อสู้กันใหม่ตามวาระ ตามกติกา หาได้ตีรวนไม่ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วโทษโน่นนี่นั่นไปเรื่อยจนประเทศไร้แล้วซึ่งกติกาที่เป็นมาตรฐาน และลงเอยด้วยความเกลียดชังของคนในชาติ การลิ้มรสความพ่ายแพ้บ้าง การล้มเหลวเป็นเรื่องดี ความล้มเหลว สอนให้รู้วิธีประสบความสําเร็จ ความล้มเหลว สอนให้รู้ว่าจะเอาชนะยังไง แต่การล้มกระดานการเลือกตั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั่นคือการตีรวนและไม่รู้จักคำว่าจะกลับมาชนะ(ตามกติกา)ยังไง


จบข้อคิดดีๆจากโจโฉ  คราวนี้เรามามองในมุมข้อคิดเลวๆกันบ้าง  ซึ่งบอกไว้ก่อนนะครับว่าข้อคิดนี้ตัว mc เองไม่ค่อยอยากเชื่อว่าเป็นตัวโจโฉ เดี๋ยวจะมาเฉลยหลังจากอ่านข้อความนี้จบ


ประมุขศิลป์ของโจโฉ

"เข้าใจหรือยัง ?"

โจโฉ สอน โจผี ....

โจโฉ  : เจ้าจะปกครองบ้านเมืองแบบไหน ?

โจผี : เราควรจะส่งเสริมขุนนางที่ซื่อสัตย์ ส่งเสริมคนดีให้มีอำนาจ

โจโฉ : ผิด ...เราไม่ควรส่งเสริมขุนนางที่ซือสัตย์ ..

โจผี : อ้าว ...ทำไมละ่ ?

โจโฉ : ขุนนางตงฉิน จะทำลายเรา ความชื่อสัตย์ จะทำให้ประชาชนรักเขา วันหนึ่งเขาจะเป็นอันตรายกับเรา    

โจผี : อ้าวงั้นข้า ..ควรทำอย่างไร?

โจโฉ : เราต้องส่งเสริมขุนนาง " กังฉิน "  ไม่ใช่ " ตงฉิน "   ให้อำนาจ "กังฉิน" ดูแลบ้านเมือง  

โจผี : เลี้ยงเขาให้ดี ..ให้เงินทองใช้ ?

โจโฉ : ผิด..จงอย่างเลี้ยงให้มัน " อิ่ม "  เสืออิ่มจะไม่กัด ..ให้เงินเดือนมันน้อยๆ  กังฉินกินไม่พอมันก็จะเอาอำนาจที่เราให้มัน ไปหาประโยชน์กับประชาชน  เมื่อกังฉินใช้อำนาจเราหากิน  มันก็จะปกป้องเรา..เราจะปลอดภัย  เท่านั้นยังไม่พอ กังฉินจะมีความผิด เป็นชนักติดหลัง
กังฉินคนไหนทรยศ เราก็ใช้ข้อหา ที่มันฉ้อราษฎร บังหลวงเล่นงานมัน

โจผี : แต่ทำอย่างนั้น ไปนานๆ ประชาชนที่เดือดร้อนมากขึ้นๆ ไม่ลุกมาโค่นล้มเราหรือ??  

โจโฉ : อย่ากลัวไปเลย..การเลี้ยงกังฉิน มีวิธีการ  
1. จงอย่าเลี้ยงให้อิ่ม  และ
2. จงอย่าเลี้ยงให้สามัคคี..

โจผี : อย่าเลี้ยงให้สามัคคี ทำอย่างไร?

โจโฉ : จงให้อำนาจแก่คนที่ไม่สมควรจะได้..

โจผี : ทำแบบนั้น จะได้อะไร?

โจโฉ : ได้กังฉิน ไว้ปราบกังฉิน ..เมื่อกังฉินที่ปกครองเมืองใด  ทำประชาชนเดือดร้อนมากๆ  จะก่อความวุ่นวายลุกลามมาถึงเรา  เราก็ให้อำนาจ แก่กังฉินอีกเมือง มาโค่น ...
เมื่อโค่นสำเร็จ...ประชาชนก็จะ แซ่ซร้อง สรรเสริญ เรา..รักเรา  ด้วยแรงนิยม  ที่ให้ไล่กังฉินเก่านี้เอง  กับกังฉินใหม่นั้น จะช่วยเราปกครองอย่างสงบ เข้าที่เข้าทางต่อไปได้อีกหลายปี...
และ เมื่อถึงเวลา..เราก็ ทำแบบเดิมอีกไปเรื่อยๆ  วิธีนี้เราก็จะอยู่ได้ตลอดไป
...เข้าใจหรือยัง?



เป็นไงละครับ โหดสาดวุยก๊กจริงๆไหม แต่ที่ mc ไม่ค่อยอยากเชื่อข้อความนี้ทั้งที่มีการทั้งนำไปลงในเวป แชร์ไปตามบล็อกหรือเพจต่างๆหลายเพจ แต่ mc กลับมองว่าคนที่รู้จักตนเองดีอย่างโจโฉ แพ้ก็ยอมรับว่าแพ้ไม่เคยมีคำว่าแถออกจากปากมหาบุรุษท่านนี้  แถมยังรู้จักคบ รู้จักใช้ รู้ว่าคนไหนสมควรเกลี้ยกล่อมไว้เลี้ยง และเลี้ยงดูเป็นอย่างดี มีการตอบแทนการทำงานด้วยใจระหว่างตัวโจโฉและเหล่าขุนนางเป็นอย่างดี ที่สำคัญคือ mc ไม่เชื่อว่าคนอย่างโจโฉจะสนับสนุนขุนนางกังฉิน  ยอดขุนพลข้างกายอย่าง เตียวเลี้ยว เตียวคับ ซิหลง เคาทู เตียนอุย งักจิ้น อิกิ๋ม หรือยอดกุนซืออย่าง ซุนฮก กุยแก เทียหยก ซุนฮิว กาเซี่ยง ฯลฯ ทุกคนล้วนห่างไกลคำว่ากังฉินทั้งสิ้น  เพราะฉะนั้นแล้ว ใครเห็นประมุขศิลป์ของโจโฉ จงโปรดใช้วิจารณญาณส่วนตัวในการรับรู้รับฟัง  หรือใครคิดจะนำไปประยุกต์ใช้ด้วยเหตุว่าศรัทธาในความเป็นตัวตนของโจโฉ โปรดพิจารณาให้ถ้วนถี่ครับผม



ขอบคุณฐานข้อมูลจากสามก๊กวิกิ




ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน  ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น....

หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ by mc Mario