ผมกับรุ่นน้องที่ OFFICE ต้องการใช้เงินเลยไปกู้เงินสหกรณ์ของบริษัท....แล้วอยู่ว่าวันหนึ่งรุ่นน้องก็ไม่มาทำงาน 3-4 วัน เลยรู้ว่าได้หนี้ไปแล้วตกใจมากทำไงดี โทรหาก็ไม่รับสาย.... พอสหกรณ์ของบริษัทรู้เรื่องก็เรียกผมไปคุยให้รับสภาพหนี้....ผมก็ยังไม่ยอมรับ(ผมไม่ผิดไม่ได้เอาเงินไปใช้...เงินที่ผมกู้มาก็ยังต้องผ่อนอยู่)ผมมีทั้งหนี้สหกรณ์ หนี้บ้าน หนี้รถยนต์ และลูกต้องเรียนอีกต้อง 2 คน สหกรณ์ก็ไม่ยอมจึงต้องฟ้องศาล....ที่จังหวัดอุตรดิตถ์....สหกรณ์ฟ้อง 2 คนผมกับรุ่นน้อง(ไอ้แซม)จึงได้เจอตัวมัน มันเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนเบอร์โทร ลืมบอกมัน (บร็อกเบอร์โทร บร็อกลาย บร็อกเฟด) ผมคิดว่า คนผิดมารับผิดเรื่องคงจบ....ด้วยดีผมไม่ด้องรับผิดชอบหนี้ของมัน แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ สหกรณ์ให้ผมเซ็นเป็นลูกหนี้ร่วม...ครับ...ผมตกใจ...ไม่ยอมเซนเรื่องเลยยังไม่จบ...ผมต้องไปหาทนายมา(ความซวยรอบ 2 มาแล้ว) ปรึกษาทนายแถวกรุงเทพฯไม่ไว้ครับแพงมากเงินก็ไม่มี ทนายที่กรุงเทพฯ ก็ให้เบอร์ทนายอาสาที่จังหวัดอุตรดิตถ์ โทรไปครับ...คำแรกที่ได้ยินคือผมขับรถอะไร (มึนไปเลย…เกี่ยวอะไรกับคดี) ก็ไม่ได้คิดอะไรก็ตอบเขาไป ทนายบอกมีว่าเขามีวิธีจัดการเจอมาเยอะแล้วเรี่องแบบนี้พอวันที่ไปศาลทนายบอกขอเลื่อยเพราะไอ้แซมจะเอาคนมาค้ำประกันผมก็หลงดีใจแต่ไอ้แซมก็ไม่เอาใครมาค้ำประกันจนถึงวันไปศาลทนายกลับบอกให้ผมเซนยอมเป็นลูกหนี้ร่วม(ผมมึนไปเลยว่าผมเป็นคนใจแคบ..คิดแต่ด้านลบ... ไม่ให้โอกาสคน.... ฯลฯ ) งั้นผมไปเซนไม่ได้ทนายจัดการให้ด้วยนะครับ...แล้วก็เป็นอย่าที่ผมคิดไอ้แซมมันก็ไม่จ่าย....โทรหาทนายก็บอกให้ผมลาออก(คิดได้ไงผมต้องส่งบ้านส่งรถแล้วลูกอีกละ)สุดท้ายก็ขอเงินผมอีกบอกมีวิธีการจัดการให้ผมบอกไม่มีเงินทนายบอกรถช่วยได้....ผมก็ไม่ได้คุยกับทนายอีกเลย...สุดท้ายไอ้แซมมันไม่จ่าย...สหกรณ์ก็ให้ศาลบังคับคดี...กับผม....(ผมควรทำอย่าไร..ดี…ใครมีคำแนะนำดีๆหรือทางออกที่ดีบ้างไหม)