คือเรามีพี่ที่รู้จักกันคนนึงไม่สนิทเท่าไหร่เค้าเป็นพี่สาวของแฟนเพื่อนเรา (ขอใช้ชื่อแทนว่าพี่เอแล้วกันคะ) เค้าประสบอุบัติเหตุทำให้เค้ามีอาการความจำเสื่อมชั่วคราวเลยไม่สามารถทำงานได้แต่สามีพี่เอทำงานอยู่ที่หอพักที่เราพักอยู่คะแล้วพี่เอเค้าก็จะมาหาสามีเค้าที่หอพักเราทุกวันพอเค้าเจอเราเค้าก็จะมาถามเราว่าชื่ออะไรหน้าตาคุ้นๆนะ เราก็จะบอกพี่เอจำหนูได้มั๊ยก็เล่าๆเรื่องต่างๆให้ฟังพี่เอแกก็จำเราได้คะแต่ช้าหน่อย เข้าประเด็นเลยเเล้วกันนะคะ คือเราจะอยู่บ้านเลี้ยงลูกไม่ได้ทำงานคะก็จะพาลูกลงไปเล่นกับเด็กๆข้างล่างบ้างพอเจอพี่เอๆก็ชอบมาเล่นกับเรากับลูกคะแต่แกชอบขอให้เราซื้อนู้นนี้ให้กินคะชอบบอกว่าอยากกินนู้นกินนี้ไม่มีตังเลี้ยงหน่อยสิแรกๆเราก็ให้เค้าคะแต่หลังเค้าเริ่มขอเยอะขึ้นๆตลอดคะอยากกินทุกอย่างเราก็ต้องเก็บเงินซื้อให้ลูกเราบ้างทั้งๆที่พี่เอแกก็ได้เงินจากสามีแกทุกวันแต่แกบอกว่าแกไม่มีตังพอหลังๆแกมาขอเราๆไม่ให้แกก็เอาตังของแกไปซื้อกินเองคะเพื่อนของเราอยู่บ้านเดียวกับพี่เค้าก็จะบอกเราตลอดไม่ต้องให้พี่เอเค้ามีตังเค้าชอบโกหกว่าไม่มีแล้วไปขอคนอื่นพี่เอเค้ามีหลาน1คนคะรุ่นเดียวกับลูกสาวเราพี่เอก็จะพาหลานมาเล่นกับลูกสาวเราบ้าง อ่อลืมบอกไปอาการแกเริ่มดีขึ้นจำได้ประมาณ90%แล้วคะแกเลยสามารถมาหาสามีแกเองได้โดยไม่ต้องพึ่งให้ใครมาส่งแล้วถ้าวันไหนเราลงไปข้างล่างเจอแกกับหลานเราก็จะให้ลูกเล่นกับหลานของพี่เอประจำคะแต่พี่เอแกชอบพูดว่าหลานแกน่าสงสารไม่มีของเล่นดีๆแบบลูกเราเล่นหลอกไม่เคยได้เล่นเลย 555. คือเราก็ไม่ได้ซื้อของเล่นแพงๆให้ลูกนะคะตามตลาดทั่วไปเลย50-100บ้าง เราจะพาลูกไปตลาดทุกวันจันก็จะซื้อของเล่นให้ลูกบ้างบางครั้งคะหลานของพี่เอก็จะมาขอเล่นตลอดลูกเราเค้าก็ขะหวงคะพี่เอแกก็จะไปขอให้พี่ที่อยู่ที่หอพักเราซื้อของเล่นให้หลานแกพี่แกมีฐายะดีคะมีสามีต่างชาติแกชอบเด็กรักเด็กแกใจดีพี่เอเลยขอเค้าจนได้ใจ พี่เอแกจะอยู่กับคนที่ให้เงินแกได้คะขอใครได้ก็สนิทกับคนนั้นพอหลังๆเริ่มไม่มีใครให้แกก็ไม่ค่อยมาคะแต่พอแกมาแกก็จะพาหลานมาคะมาหาลูกเราถึงบนห้องเลย(อ่อสามีพี่เอแกเป็น รปภ ที่หอพักเราคะเลยรํ้เราพักอยู่ห้องไหน) เราไม่ได้ไม่อยากต้อนรับนะคะแต่ถ้าวันไหนเราไม่ลงไปพี่เอเค้าก็ไม่น่าจะพาขึ้นมาเพราะน่าจะเกรงใจเราบ้างเราอึดอัดคะจะทำอะไรก็ไม่สะดวกถ้าวันไหนเราซื้อขนมมาให้ลูกหลานพี่เอก็จะมาขอกินๆจนของลูกเราหมดทั้งข้าวทั้งขนมพี่เอก็จะบอกเราว่าป้อนหลานพี่ด้วยนะมันหิวแล้วพี่เอแกก็จะพาหลานขึ้นมาตลอดเวลาไม่เจอเรากับลูกข้างล่างจนเราเลยเลือกปิดประตูห้องเลยคะเค้ามาเคาะเรียกเราก็ไม่เปิดให้เค้าก็รู้นะคะว่าเราอยู่แต่ไม่เปิดเราก็กลัวว่ามันจะดูน่าเกลียดเพราะเราไม่เปิดให้แกพาหลายเข้ามาแต่เราก็อยากมีความเป็นส่วนตัวบ้าง เราทำผิดมั๊ยคะที่ไม่เปิดประตูให้พี่แกเค้ามา คือแกมาทุกวันเลยคะเราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เพราะเราไม่ค่อยพาลูกลงไปเล่นข้างล่างคะเพราะหลังๆมีแต่เด็กโตๆเค้าเล่นกันลูกเราก็เล่นกับเค้าไม่ค่อยเป็นเราเลยพาลูกเล่นอยู่บนห้องคะ