เรื่องมีอยู่ว่าผมเคยไปคุยกับผู้หญิงคนนึงซึ่งเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว
กลับบ้านก็กลับกับแฟนเขา เพราะบ้านเขากับแฟนเขาอยู่อำเภอเดียวกัน
ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แต่พอได้คุยกันทุกวันความรู้สึกของเรามันก็เริ่มเปลี่ยนไป
ก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น ก่อนนอนก็โทรคุยกันจนหลับคาสาย แล้วก็หาเวลามาเจอกัน
ผมรู้นะครับว่าผมผิด แต่ที่ความสัมพันธ์มันมาไกลขนาดนี้เพราะเค้าบอกกับผมว่าเขาบอกเลิกกับแฟนแล้ว
แต่แฟนเขาไม่ยอมเลิก เขาบอกว่าให้ผมรอ แล้วอยู่มาวันนึงก็มีปัญหาทางครอบครัวของเขาขึ้นมา
เขาบอกกับผมว่าแม่เขาไม่เห็นด้วยที่เขาทำแบบนี้ คือว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว แล้วเขาก็มาคุยกับผม
แต่ผมกับเขาก็ยังไม่เลิกคุยกัน จนความสัมพันธ์มันเริ่มดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ

มีอยู่วันนึงผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว เรารักใครเราก็อยากให้เขาชัดเจนกับเรา ไม่ใช่คุยแบบหลบๆซ่อนๆแบบนี้
ผมเลยถามเขาว่า เขาพร้อมจะชัดเจนกับผมได้มั้ย ? เขาตอบกลับมาว่า ยังไม่ได้ เพราะ เขามีปัญหาคือแม่ไม่เห็นด้วย
แล้วก็แฟนยังไม่ยอมเลิก ผมเลยรู้สึกว่าผมต้องอยู่แบบนี้ต่อไปหรอ ? ผมเลยคิดที่จะไปจากเขา ผมจึงบอกกับเขาว่า
เราว่าเรื่องของเราพอแค่นี้เถอะ เขาก็โอเค แล้วพอตอนเย็นวันนั้นเขาทักไลน์มาหาเพื่อนผมว่าเขาเจ็บ
เขาทะเลาะกับแฟน แล้วแฟนเขาทำร้ายร่างกายเขา แขนช้ำ เพื่อนผมมันเลยทักมายอกผม คราวนี้แหละผมโมโหเลย
ผมเลยทักไปหาเขาว่าแฟนเขาทำอะไร เป็นอะไรรึป่าว ขอดูแขนหน่อย ตอนแรกเขาไม่ยอมส่งให้ผมดู
แล้วผมก็ตื้อเขาจนเขาก็ส่งรูปมาให้ผมดู แต่ผมว่ารูปที่เขาส่งมันแปลก ๆ ผมเลยเข้าไปดูใน google สรุปว่าเขาก๊อปรูป
จาก google มาให้ผม ผมเลยถามเขาว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เขาเลยบอกว่าเขาให้ดูไม่ได้จริง ๆ ผมก็โอเค
ผมเลยโทรไปหาแฟนเขา ให้เพื่อนหาเบอร์ให้ ผมเลยถามแฟนเขาว่า วันนี้ได้ทะเลาะอะไรกับแฟนนายรึป่าว
เขาบอกว่าไม่ได้ทะเลาะอะไร ก็ปกติ แล้วผมถามว่า แฟนนายได้บอกเลิกนายรึเปล่า เขาบอกว่าก็ไม่นะ ก็ไปกลับด้วยกัน
ปกติ ผมก็เลยบอกว่าโอเค แล้วก็วางไป แล้วผมก็ทักไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น ทะเลาะกันจนถึงขั้นเลิกคุยกัน เขาบอกว่า
ที่ความรักเราพังเพราะผมเชื่อคำพูดของคนอื่น " คนอื่นนี่คือแฟนเขาหรอ ผมก็งง "

อยู่มาวันนึงผมกับเธอก็มาเจอกัน โดยคิดว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้อยู่ด้วยกัน เราไปเที่ยวด้วยกัน
แล้วเธอก็มาค้างที่ห้องผม แล้วเราก็มีอะไรกัน เช้าวันรุ่งขึ้น ผมจะไปส่งเธอกลับบ้าน เธอก็กอดผมแล้วก็ร้องไห้
ผมก็ร้องเหมือนกัน คือก็เสียใจที่รักกันแต่ก็ไปด้วยกันไม่ได้ ต่อมามันไม่จบครับ ผมก็ทักเธอไปแล้วก็คุยกับเธอ
จนผมไปเห็นแชทในเฟสที่เค้าเคยคุยกับคน ๆ นึงก่อนหน้าผม ทั้ง ๆ ที่เค้าก็คบกับแฟนคนปัจจุบันอยู่อ่ะครับ
เขาไปเรียกผู้ชายคนที่เค้าเคยคุยว่าแฟน ทั้ง ๆ ที่เธอก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วก็ไปเปย์เขา เหมือนแบบเธอเป็นฝ่ายตาม
ผู้ชายคนนั้นมากกว่า แล้วก็เหมือนผู้ชายคนนั้นก็หลอก-ด้วยครับ เอาตรง ๆ คือผมอ่านแล้วผมรู้สึกสงสารเธอ
กับแฟนมาก แล้วก็เสียใจด้วย ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้ จากที่ผมเคยมองเขาว่าเขาเป็นคนเรียบร้อย
ความรู้สึกมันก็เริ่มเปลี่ยนไป ผมก็เริ่มมองเขาเปลี่ยนไป ผมมองว่าเธอเป็นคนที่ไม่ธรรมดาครับ จนผมคิดว่าที่ผ่านมา
ผทเชื่ออะไรเธอได้บ้าง คือมันรู้สึกแย่มากครับ เรื่องแม่ผมคิดว่าเธอคงหลอกผม แต่สิ่งที่ผมเชื่อและมั่นใจก็คือเธอรักผม
ถ้าเป็นผมผมไม่รักใคร ผมไม่ไปนอนกับเขาไม่ไปหาเขาหรอกครับ ผมไม่มานั่งคุยอะไรหรอกครับถ้าไม่รู้สึก เพราะ
เวลาไปเที่ยวผมก็ไม่ได้เอาเงินไปเลี้ยงเขา ออกใครออกมันมากกว่าครับ นี่คือสิ่งที่ผมคิดครับ


แต่ผมก็ไม่รู้จะเอายังไงต่อไป ก็คือรักไปแล้วอ่ะครับ ผมอยากขอความคิดเห็นจากคนอื่น ๆ ครับ
เพื่อช่วยในการตัดสินใจของผมครับ