[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีโดนเรียกไปเรื่องไปช่วยพวกที่ลงไปที่พื้นโลก แล้วก็ได้ดูรายงานก็พบว่าสถานที่มีบ้านเกิดของวิลเลมอยู่
รวมถึงดาบ ที่มีคุณสมบัติพิเศษบางอย่าง ที่วิลเลมคิดว่าน่าจะมีประโยชน์

เสร็จแล้วก็มาหาคุโทริที่มาด้วยกันแต่รอข้างนอก เดินเที่ยว ซื้อของทั่วเมือง ปานออกเดท
คุโทริบอกไม่นึกว่าจะมีโอกาสมากันกับวิลเลม 2 คนแบบนี้ วิลเลมเลยทักว่าตอนที่เจอกันครั้งแรก ก็วิ่งวุ่นไปทั่วเมือง 2 คน ทำเอาคุโทริงงหน่อยๆ
วิลเลม : "ทั้งที่ได้ออกมาช้างนอกแท้ๆ ทำไมถึงได้มากับชั้นเพื่อซื้อของซะงั้นล่ะเนี่ย"
คุโทริ : "รู้อยู่แล้วก็อย่าทำบื้อสิ ไม่เกี่ยวหรอกว่าเป็นที่ไหน ชั้นแค่อยากอยู่กับนายน่ะ"
วิลเลม : "ชั้นมันมีอะไรดีขนาดนั้นงั้นเหรอเนี่ย"

แล้ววิลเลมก็เล่าถึงดาบ ที่ช่วยให้สภาพจิตใจของผู้ถืออยู่ในสภาพดีพร้อมที่สุด ที่อาจจะช่วยคุโทริ ที่ไม่รู้อาการจะแย่ลงเมื่อไรอีกก็ได้
โดยตัดสินใจว่าจะพาเรนไปด้วย (คุโทริไปไม่ได้ เพราะไม่อยู่ในสถานะพร้อมรบ) แต่คุโทริก็บอกจะไปด้วย วิลเลมพยายามห้ามไม่ให้ฝืน
ทำไปทำมา ไปลองขออนุญาต ดันได้ด้วย สาเหตุเพราะโดนคิดว่าคุโทริเป็นคนรักของวิลเลม และจะพาไปในฐานะเลขา

เลยตามเลย
วิลเลม : "เอาเถอะ ชั้นเองก็ไม่อยากจะห่างกับเธอเหมือนกันล่ะนะ"
(ว้อยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!! )

ตื่นมาหลังจากที่ค้นคว้าเรื่องดาบทั้งคืน พบกับเรนที่นอนทับตัวเองดั่งผ้าห่ม แล้วก็ไอเซียที่เข้ามาทีหลัง
ไอเซียรู้เรื่อง เลยแกล้งแหย่ว่า คุโทริจะมีโอกาสชนะใจวิลเลมด้วยเหรอเนี่ย
วิลเลม : "เธอมีโอกาสเหลือเฟือตั้งแต่แรกแล้วล่ะนะ"
            "บางคนอาจจะทนได้นานหน่อย แต่ไม่มีผู้ชายหน้าไหนไม่หวั่นไหวเมื่อมีเด็กสาวน่ารักมาชอบตัวเองหรอกนะ"
            "อย่าไปบอกเจ้าตัวล่ะ"

แต่เรื่องที่นอนกับเรนก็ไปเข้าหูจนได้
วิลเลม : "ผู้ใหญ่กับเด็กนอนด้วยกันมันมีปัญหาตรงไหน?"
คุโทริ : "ไม่ได้อายุต่างกันเท่าไรไม่ใช่เหรอ!?"
วิลเลม : "ถึงชั้นจะดูอ่อนวัย แต่ชั้นก็เกิดมาเมื่อ 500 กว่าปีก่อนนา"

คุโทริเลยคิดว่าเรนน่าจะเข้าไปนอนด้วยเอง แล้วทำไมวิลเลมไม่รู้ตัวเลย เลยอ้างว่าเพราะไม่ได้เข้ามาด้วยประสงค์ร้าย
ถามว่าถ้าเป็นไนแกลตเข้าไปหาล่ะ วิลเลมเลยบอกจะเข้าสู่สภาวะป้องกันตัวใน 2 วินาที
พอถามว่าเป็นตัวเองล่ะ วิลเลมนิ่งไปพักนึง ก่อนบอกว่าก็คงจัดการโยนคุโทริออกนอกห้อง
คุโทริเลยทุบโต๊ะ แล้วบอกว่าจากนี้ให้ระวังอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก เดี๋ยวเด็กเล็กๆ จะทำตามเอาได้

เอาเรื่องนี้ไปคุยกับไนแกลตเลยโดนหัวเราะ
ไนแกลตเลยบอกว่า ที่คุโทริออกอาการแบบนั้น เพราะดีใจที่โดนจัดให้อยู่สถานะเดียวกับไนแกลต ที่คุโทริถือเป็นศัตรูด้านความรักอันดับ 1
วิลเลมคิดว่าคุโทริเข้าใจผิดเรื่องไนแกลตชอบตัวเองจริงจัง แต่ไนแกลตกลับบอกว่าไม่ถึงกับเข้าใจผิดหรอก ทำเอาวิลเลมพุ่ง

แต่ไนแกลตบอกว่าสำหรับตัวเอง ความสุขของคุโทริต้องมาก่อน เลยจะไม่รุกใส่วิลเลมเต็มที่
หลังฟังทั้งหมด วิลเลมเลยขออนุญาตว่า ทำเป็นไม่เคยได้ยินเรื่องที่คุยกันนี่ได้มั้ย ไนแกลตก็ยอมตกลง

จากนั้นก็พากันไปดูดาวตก คุโทริทำกล้าๆ กลัวๆ จะจับมือกับวิลเลม เลยโดนวิลเลมคว้ามือมาจับซะเอง


แล้วน้องหนูอัลมิตาทาทายังก็ทำเรื่องอีกจนได้ แต่ได้คุโทริช่วยไว้ทัน

วิลเลมเลยต่อว่า ว่าตัวคุโทริไม่ใช่เผ่า Leprechaun อีกแล้ว อย่าใช้พลังพร่ำเพรื่อแบบนั้น จะเกิดอะไรกับร่างกายบ้างก็ไม่รู้
วิลเลม : "ชั้นนึกว่าจะเสียเธอไปอีกแล้ว ทั้งที่เธออยู่ใกล้ๆ แค่นี้"
แล้วคุโทริก็ปลอบ บอกว่าตัวเองไม่เป็นไร แล้วบอกว่าจะพา "เด็กคนนี้" ไปอาบน้ำ

ระหว่างอาบน้ำ มองกระจก เห็นภาพรางๆ ของเอลค์
จากนั้นก็พบว่า ผมสีแดงกระจายไปมากขึ้น
=จบตอน=


ตอนหน้า "แม้ว่าจะไม่อาจมองเห็นอนาคต -Moonlit Sorcery-"






-วิลเลมมันร้ายจริงๆ !!
-จะหวานใส่กันไปหนายยยยยยย !!!!!
-ไนแกลตเอากับเขาด้วย!
-แต่ก็มีจุดน่าห่วงคือ คุโทริ ดูท่าจะเสียความจำบางส่วนไปเรื่อยๆ แถมท้ายตอนอีก
-หนูอัลมิตา มีบทหลักคือตกจากที่สูง?

-ภาพตัวละครแบบ dot โดยเพื่อนของคุณ ue ที่เป็นคนวาดภาพประกอบนิยายเรื่องนี้

-ภาพปกแผ่น 1

-ภาพจาก Megami Magazine