เล่าเลยแล้วกันนะคะ
        เดิมทีครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวที่ไม่มีฐานะ พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เรียนจบชั้น ม.6 จากนั้นก็ไม่ได้เรียนต่อเพราะแม่ไม่มีเงินส่งเสีย และดิฉันก็ได้แต่งงานมีครอบครัว ซึ่งแฟนก็ไม่ได้มีฐานะอะไร แม่แฟนก็มีสามีใหม่ เราต่อสู้ดิ้นรนมาด้วยกัน อยู่กันมาได้สิบปี มีลูกชาย 1 คน จนวันนึงแฟนได้ไปทำงานต่างประเทศ เงินเดือนก็ดีมาก เราอยู่บ้านกับแม่และลูกชาย
บ้านก็โทรมๆ พอแฟนกลับมาจากทำงานก็ต่อเติมบ้านใหม่ จากโทรมมากกลายเป็นสวยมาก จนคนอื่นอิจฉา ซึ่งเป็นเงินประมานสี่แสนบาท จากนั้นแฟนก็ไปทำงานต่อ และมีผู้ชายมาชอบแม่เรา แม่อายุ50 ผู้ชายอายุ 40 จากนั้นชายคนั้นมาขอเบอร์โทรและโทรมาตลอดทั้งวัน เราก็บอกแม่นะว่าคุยกับเขาบ่อยๆเดี๋ยวก็ชอบเขานะ แต่แม่ก็บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก ซึ่งอายุต่างกันมากค่ะสิบปี และผู้ชายก็มีลูกสองคนวัยกำลังเรียน แต่ไม่มีเมีย เมียเลิกไปนานละแต่ก็มีมาแล้วสามสี่คนค่ะ ซึ่งที่เขาเลิกน่าจะเป็นเพราะมันไม่มีความรับผิดชอบ ชอบทุบตี ขี้เกียจ ขี้ยา ลูกมันมันยังให้พ่อกับแม่มันเลี้ยงและส่งเสียเรียนหนังสือ พ่อกับแม่มันก็ขายของเก่าเลี้ยงหลาน แต่ดีหน่อยแม่มันเข้าข้างลูกทุกอย่าง จากนั้นก็โทรคุยกัน แบบเนียนมาก จนฉันจับได้ และฉันเลยบอกแฟน มีวันนึงผู้ชายคนนี้โทรมา แม่ก็ปิดเสียงโทรศัพท์ ฉันได้ยินเสียงสั่น จึงเดินไปดูและรีบโทรกลับ ฉันได้ยินน้ำเสียงก็รู้ว่าชายคนนั้นแน่ๆ จึงโมโหมาก และด่าไป แฟนจึงรู้ว่าแม่แอบคุยกับผู้ชาย ด้วยความโมโหแฟนจึงพูดแทรกเข้าไปว่า บอกมันมา จากนั้นมันถามว่าเสียงใคร ฉันจึงบอกว่าเสียงแฟน แล้วเหตุการก็จบไป  ส่วนแม่ก็สัญญาว่าจะหยุดคุย แต่ก็โกหกจนฉันทนไม่ไหว ไปฟ้องยาย ยายมาอบรมถึงบ้าน แม่จึงหยุดคุย แต่ไม่จบ หลังจากนั้นหนึ่งเดือน วันนึงประมานสี่ทุ่ม มีชายสองคนมาเรียกแฟนที่หน้าบ้าน ซึ่งมันก็คือพวกขี้ยาหลานของผู้ชายที่แม่คุยด้วยนั่นแหละ แต่แฟนบอกเราออกไปดู
แต่แม่เราได้ยินจึงลงมาดู แล้วถามว่ามาอะไร แล้วมันก็บอกจะคุยกับแฟนเรา คล้ายๆจะหลอกออกไปนอกบ้านแล้วจะตี แม่เลยบอกว่าให้มันจบๆกันไปนะ แล้วมันก็กลับไป ทั้งๆที่แม่รู้อยู่แก่ใจนะว่ามันมาทำอะไร ซึ่งฉันยังงงอยู่ ตอนเข้าฉันจึงไปบ้านที่ชายคนนี้อาศัย มีอา หลาน และผู้ชายคนี้อยู่ด้วยกันสามคน เราจึงถามว่าไปหาทำไมเมื่อคืน และเราจึงรู้ว่า แค่คำว่าบอกมันมาของแฟนเราแค่คำนี้แหละ มันเถียงช่วยกันทั้งสามคน เราเถียงคนเดียวสู้ไม่ไหวแต่แม่เราเงียบนะไม่เถียงอะไรช่วยเลย มันว่าเราขัดขวางความรัก พูดแม้กระทั่งจะปาดคอเอาเลือดมาล้างเท้า แม่เราก็ไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย หลังจากนั้นคนก็เอาเราไปนินทาว่าเรากับแฟนไปหาเรื่องท้าตีพวกนั้น
ทั้งๆที่ตัวต้นเหตุคือแม่กับผู้ชายคนนั้น แต่เรากับแฟนเป็นคนผิดเฉยเลย ผู้ชายคนนี้ก็มาวนเวียนอยู่ที่หมู่บ้าน แบบแค่ได้เห็นหน้าก็พอ ซึ่งแม่เราก็ชอบแต่งตัว แล้วก็ชอบไปบ้านใกล้ๆที่ผู้ชายคนนั้นอยู่ เหมือนไปอ่อย ฉันจึงคุยกับแม่หลายๆอย่าง แต่แม่ก็ไม่เคยยอมรับผิด จากนั้นก็อยูมาเรื่อยๆ  จนวันนึงที่ฉันใช้เงินหมดไปกับการทำบ้านและเหลือนิดหน่อยไว้เปิดร้านขายน้ำปั่นในหมู่บ้าน แต่ขายน้ำก็ดีแต่แรกๆ จึงอยากมีรถกระบะสักคันไว้ไส่งปลา จึงให้แม่ไปกู้เงิน ธกส.ให้ แต่ก็เหมือนจะดีนะ แกยอมไปถามด้วยกัน แต่ยังไม่ทันสมัครเลย ก็ไปฟ้องยายว่าเราให้ไปสมัคร ธกส. พอเราไปบ้านยายแกก็ด่าเราทันที คิดยังไงจะไปกู้เงินมาออกรถ เราตอบว่า จะออกมาขายของ แกก็ว่า
จะมาเก็บเงินบาทเงินเบี้ยหรอ คิดเหรอว่าจะหาคืนได้ เรางงเลยนะว่าแม่มาฟ้องแกตอนไหน แล้วตอนที่กูมีตังคือดีทุกอย่สงไม่ว่าใคร
จากนั้นเราก็ไปบอกแม่เลยนะ ว่าไม่ต้องไปกู้แล้วนะถ้าคิดว่าจะผลาญไม่ต้องทำแล้ว และเราก็ไม่พูดกับแกอีก จากนั้นแกก็ไปฟ้องน้องสาวกับเพื่อน พวกนั้นก็พากันเข้าข้างแกไปหมด นินทาเราสารพัด ทั้งๆที่บ้านเราก็เป็นคนทำกว่าจะได้มีหน้ามีตา เงินเราก็ให้ใช้ มิหนำซ้ำคนที่ว่าเรา มายืมตังเราสี่หมื่นเรายังให้ พอเราไม่มีมันเป็นขนาดนี้เลยหรือ คงเพราะเราไม่ได้ไปเข้าสังคมเหมือนแม่ เราไม่ได้พูดให้ใครฟัง และแม่เป็นผู้ใหญ่คนเลยเชื่อ อยู่บ้านแกเก่งมากไม่พูดกับเรานะ เชิดมาก แต่อยู่ต่อหน้าคนอื่นก็เอาเราไปนินทาว่าเราไม่พูดด้วย ทำเป็นให้คนอื่นสงสาร ขนาดคนอื่นเอากับข้าวมาให้ ยังบอกว่าฝากไว้ให้แกด้วย ทุกวั้นนี้คนก็นินทาเราต่างๆนาๆ ส่วนแม่คือนางเอก เราเห็นแม่คนอื่นลูกเขาก็มีแต่ผลาญ แต่ทำไมเขารักลูกเขาจัง อยากได้อะไรก็หาให้
แต่เราไม่ได้คิดจะเอาเงินมาผลาญเลย ทำไมเรามีเราม่หวงเงิน ทำไมไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ถ้ารู้ว่าจะเป็นอย่างนี้เราไปซื้อที่ทำบ้านใหม่ เงินแฟนหามาได้ตั้งแปดแสน ตอนทำบ้านมีแต่คนชมเรากับแฟนว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ พอมีเรื่องแม่กับผู้ชายและก็เรื่องไม่พูดกับแม่นี่กูดูชั่วมาก ประจวบกะตอนเงินไม่มีนี่เลยโครตชั่วเลย เบื่อชีวิตจริงๆ ขนาดแม่ยังไม่จริงใจ ใครจไปจริงใจ