เราคบกันมาได้ 3-4 เดือนแล้วครับ
ทุกคนคงเคยได้ยินคำว่า "แรกๆอะไรๆมันก็ดี"ไหมละครับ คงเคยกันอยู่แล้วแหละ ช่วงโปรอ่ะ

แรกๆก็แบบมันดีมากๆเลยแหละมีความสุขมาก คุยแชทกันเป็นชั่วโมงๆ ไปเที่ยวด้วยกัน และอื่นๆอีกมากมาย
แต่พักหลังมานี้เราก็ต้องตั้งใจเรียนกันเพื่อจะสอบเข้าเรียนต่อ ผมก็เข้าใจ แต่ผมก็กลับไปคิดถึงเธอมากขึ้นเลื่อยๆอยากอยู่ใกล้ๆทำกิจกรรมร่วมกันอะไรประมาณนี้
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกไว้ว่าเราไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกันตลอดเวลาทำตัวเป็นเพื่อนกัน ประโยคนี้ผมเจ็บมากครับจุกเลย แต่เธอต้องการแบบนั้น แต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะห่างกันขนาดนี้ ผมคิดถึงเธอมากขึ้นจนครั้งหนึ่งเธอบอกเลิกผม แล้ว ณ ปัจุบันนี้ผมจะต้องฝืนใจตัวเองบ้างจะไม่ทำให้เธอรำคาญ จะต้องเข้าใจเธอให้มากกว่านี้

คู่เราคงเป็นคู่ที่แบบกึ่งตัวใครตัวมันอ่ะก็เหมือนๆไม่มากก็น้อย รสชาตินี้มันก็ไม่ดีไม่แย่ พักหลังมานี้ก็เริ่มชินแล้วแหละปรับตัวได้ขึ้นมาทีละนิดแล้วละมั้งแต่มันก็ยังอยู่คิดถึงเธอไม่ได้ แล้วเธอจะคิดถึงเราเหมือนที่เราคิดถึงเธอรึป่าว คำตอบก็รู้ๆอยู่คงน้อยลงเลื่อยๆ แต่บางครั้งที่เธอจะคิดถึงก็ขึ้นอยู่กับสถานะการณ์ละมั้ง
เหมือนกับใครรู้สึกมากกว่าก็เท่ากับแพ้เลย