ตอนนี้ผมเรียนอยู่เมืองนอก เป็นธรรมดาที่ได้เจอผู้คนมากมามายหลากหลายเชื้อชาติครับ ทั้งในห้องเรียน หรือตอนทำงาน

     อย่างเจอเพื่อนคนนึง เป็นต่างชาติเหมือนกันแต่เค้ามา work and holiday เจอกันตอนผมทำงานพาร์ทไทม์รู้สึกถูกชะตาตั้งแต่เจอ ก็ยิ้มๆให้กันหรือทักทายแบบง่ายๆเป็นเดือนครับไม่กล้าคุยก่อนภาษาไม่เป๊ะกับไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง จนเค้ามาคุยกับผม ถึงได้รู้จักจนเป็นเพื่อนกัน อยู่ดีๆเค้าบอกเดือนหน้าจะกลับประเทศแล้ว ผมรู้สึกเฟลมาก แบบเศร้าๆ รู้สึกโดดเดี่ยว ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเจอกันอีกสักครั้งรึเปล่าครับ หลังจากแยกกันแล้ว ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลยครับ ไม่ชอบตอนที่จะต้องจากลากันเลย

    ยิ่งหลังจากเพื่อนคนนี้บอกจะกลับประเทศเขา ทำให้ผมนึกถึงอนาคตเพื่อนในคลาส บางคนมาจากประเทศใกลๆ เช่น ชิลี โคลอมเบีย พวกยุโรป  ถ้าเราต่างเรียนจบต้องแยกย้ายกันน่าจะไม่มีโอกาสได้เจอกันอีก มันทำให้ผมเศร้ามาก ไม่อยากสนิทกับใครเลย กลัวความรู้สึกเศร้าตอนต้องลากันเหมือนตอนนี้ ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนผมไหมครับ