คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
เข้าใจความรู้สึก น้องนะ
ก่อนอื่น คนเรามีเวลาเท่ากัน คือ 24 ชั่วโมง
ในช่วงเวลา ม.6 คือช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต ไม่ผิดเช่นกันที่ พ่อแม่จะห่วงการเรียนมากกว่า
ไม่มีข้อมูลว่า ผลการเรียนของน้องเป็นยังไง ถ้ายังอายุน้อยกว่านี้ เช่น ม.ต้น ม.4 ยังพอแนะนำให้เล่นกีฬาแต่ทำการเรียนให้ดี
ให้เขาเห็นว่าเราทำได้ เอาตัวรอดได้ดี แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้ว
ตั้งคำถามให้น้องคิด
1. ถ้าเว้นการเล่นกีฬาไป 1 ปี จะกลับมาเล่นอีกไม่ได้เลยหรือเปล่า
2. ถ้าไม่ติดมหาลัยที่ต้องการ การเล่นกีฬาสามารถพาไปถึงจุดหมายสำคัญของชีวิตได้แค่ไหน
3. หรือจะเข้ามหาลัยที่ดีๆ แล้วไปเล่นกีฬาที่ตนเองชอบ แบบสบายใจในมหาวิทยาลัย
ไม่ได้ห้ามไม่ให้เล่น แค่เว้นระยะเพื่อการเรียน 1 ปี แล้วค่อยมาสนุกสนานกับการกีฬาต่อ
วันหน้าถ้าการเรียนน้องไม่ดี น้องจะรู้สึกแย่กับกีฬานี้ไหม ว่าเป็นสาเหตุที่ชีวิตไม่ดีเท่าที่ควร
ก่อนอื่น คนเรามีเวลาเท่ากัน คือ 24 ชั่วโมง
ในช่วงเวลา ม.6 คือช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต ไม่ผิดเช่นกันที่ พ่อแม่จะห่วงการเรียนมากกว่า
ไม่มีข้อมูลว่า ผลการเรียนของน้องเป็นยังไง ถ้ายังอายุน้อยกว่านี้ เช่น ม.ต้น ม.4 ยังพอแนะนำให้เล่นกีฬาแต่ทำการเรียนให้ดี
ให้เขาเห็นว่าเราทำได้ เอาตัวรอดได้ดี แต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้ว
ตั้งคำถามให้น้องคิด
1. ถ้าเว้นการเล่นกีฬาไป 1 ปี จะกลับมาเล่นอีกไม่ได้เลยหรือเปล่า
2. ถ้าไม่ติดมหาลัยที่ต้องการ การเล่นกีฬาสามารถพาไปถึงจุดหมายสำคัญของชีวิตได้แค่ไหน
3. หรือจะเข้ามหาลัยที่ดีๆ แล้วไปเล่นกีฬาที่ตนเองชอบ แบบสบายใจในมหาวิทยาลัย
ไม่ได้ห้ามไม่ให้เล่น แค่เว้นระยะเพื่อการเรียน 1 ปี แล้วค่อยมาสนุกสนานกับการกีฬาต่อ
วันหน้าถ้าการเรียนน้องไม่ดี น้องจะรู้สึกแย่กับกีฬานี้ไหม ว่าเป็นสาเหตุที่ชีวิตไม่ดีเท่าที่ควร
แสดงความคิดเห็น
โดนผู้ปกครองห้ามเข้าทีมกีฬา
1.มีเพื่อนที่เราเคยทะเลาะกันอยู่ทีมนั้นด้วย
2.เขาบอกว่าเลิกดึก(ซ้อม5โมง-1ทุ่มค่ะ)
3.เขาอยากให้เราโฟกัสเรื่องเรียน
4.เขาบอกว่าที่ตรงนั้นมันเปลี่ยว ปกติตอนกลางวันมันเปลี่ยวก็จริงค่ะ แต่พอเขาซ้อมเขาซ้อมกันเป็น20-30คน แล้วเขาซ้อมกันมาหลายปีแล้วไม่เคยมีเรื่องอะไรเลย เขาได้รางวัลกันบ่อยด้วยซ้ำ
เราก็เข้าใจว่าห่วงค่ะ แต่เราก็มีความฝันของเรา เราผิดมากหรอคะที่เราฝันอยากเล่นกีฬา อยากไปแข่ง ถ้าไปแข่งจะได้เอาผลงานมาใส่แฟ้มด้วยอะไรงี้ คือผู้ปกครองจะคุมเรามากค่ะ ยังไปรับไปส่งที่โรงเรียนตลอดทั้งๆที่เราก็ม.6แล้ว เวลาจะไปทำงานหรือไปซื้อของกับเพื่อนก็ต้องรายงานตลอดอันนี้เราเขาใจ เราไม่รู้จะทำยังไง ทะเลาะกับผู้ปกครองมา2วันแล้วค่ะ เราก็บอกเขาว่าหนูก็อยากเล่นกีฬา เล่นที่โรงเรียนขำๆกับไปเล่นที่นั่นมันไม่เหมือนกัน ที่นี่เล่นไปมันก็ไม่มีประโยชน์ค่ะเล่นไปวันๆ คนเก่งๆเค้าก็ไปซ้อมที่นั่นกันหมดแล้วเราต้องเล่นกับน้องๆม.ต้นตัวเล็กๆ แล้วโรงเรียนเรามีสนามน้อยมากค่ะ เราเลิกเรียนลงมาก็ไม่มีแป้นเล่นแล้ว เรานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในห้องแต่เขาก็ยังไม่ใจอ่อนเลย เราแค่อยากทำสิ่งีท่ตัวเองชอบอยากทำตามความฝันของเรา เราอยากหนีค่ะอยากหนีไปให้ไกลมากๆ แต่ก็กลัวเขาจะเสียใจ ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ เราจะทำยังไงดีคะ