ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ไม่ได้เข้ามาตั้งกระทู้นานมากแล้ว ปกติจะตั้งกระทูเรื่องท่องเที่ยวค่ะ
เรื่องนี้ไม่ได้แต่งเติม มันมาจากความรู้สึกและประสบการณ์ของเราโดยตรง ซึ่งบอกตามตรง เราไม่อยากมีประสบการณ์แบบนี้เลย
อยากให้เพื่อนๆ ได้อ่านเรื่องของเรา เรื่องความรัก ความเห็นแก่ตัว บาปกรรมมีจริง เราจะทยอยอัพเรื่อยๆนะคะ
ต้องขอโทดด้วยถ้าบางคำสะกดผิดบ้างนะคะ
เริ่มแรก..
ช่วงมัธยมปลายเราชอบดูดวงไพ่ยิปซีมาก ไปเจอหมอดูคนนึงเค้าบอกว่าเราจะเจอเนื้อคู่ตอนอายุ 19 ปี
ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยคบผู้ชาย เราคบทอมมาตลอด และเวลาผ่านไป เราเข้ามหาลัย เอกดนตรีที่นึง
เราเกิดวันที่ 25 พฤษภาคม ซึ่งเรามีรับน้องวันแรกวันที่ 26 พฤษภาคม เราอายุ 19 ปีพอดี
เราไม่รู้ว่ามันงมงายรึป่าว แต่เราเชื่อมาตลอด ในวันรับน้องวันแรกมีรุ่นพี่คนนึง เดินเข้ามาพูดกับเราว่า
" น้องๆไปส่งที่บ้านไหม "
นั่นคือครั้งแรกที่เราได้รู้จักเค้า เราขอแทนชื่อเค้าว่าพี่มอ.. พอเย็นวันนั้นรับน้องเส็ดเราเองก็มองหาเค้านะ
ก็ถามรุ่นพี่อีกคนว่าพี่มอไปไหนแล้ว เค้าก็บอกกลับบ้านไปแล้ว ด้วยความที่เราอยากคุยอยากเล่น
ก็เลยแกล้งขอเบอร์พี่มอจากรุ่นพี่คนนั้น พอกลับบ้านมา ตัดสินใจอยู่นานมาก จะโทรหรือไม่โทรดี สุดท้ายเราก็โทรไป
เรา " สวัสดีค่ะ พี่มอรึป่าวคะ "
พี่มอ " ครับ ใครครับ "
เรา " พิมเอง ไหนบอกว่าจะมาส่งที่บ้านไง หนีกลับบ้านไปเฉยเลย "
(เราขอแทนตัวเองว่าพิมนะคะ)
พี่มอ " (หัวเราะ) งั้นพรุ่งนี้ไปส่งเนาะ เด้วแค่นี้ก่อนนะพี่ซ้อมกีต้าร์ก่อน "
พี่มอเป็นคนที่ขยันซ้อมดนตรีซ้อมกีต้าร์มากค่ะ อะไรที่เค้าชอบ เค้าจะหาข้อมูลทุกอย่าง และตั้งใจทำจนสุดความสามารถ
หลังจากนั้นพี่มอก็เดินไปส่งเราที่บ้านแทบทุกวัน เพราะบ้านเราอยู่ใกล้มหาลัย เค้าก็บอกเรานะว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว
แต่มันระหองระแหงมาตลอด เพราะแฟนพี่มอก็มีคนอื่น ช่วงแรกที่เราคุยกันประมาณ 6 เดือนค่ะ เวลามาเรียนที่มหาลัย
ก็จะมีบางวันที่พี่มอไปหาแฟนที่นครปฐม แล้วมามหาลัยช่วงบ่าย ยอมรับว่าตอนนั้นไม่ดีเลย เกือบจะไม่ได้คบกันแล้ว
จนวันนั้นแฟนพี่มอรู้เรื่องเรา เค้าโทรมาหาเรา เค้าบอกเค้ายกให้นะเอาไปเลย ซึ่งตอนนั้นเราเองก็หน้าด้านมาก เราก็โอเค
ยกให้ใช่ไหม ก็รับสิ แต่เรากับพี่มอก็ยังไม่ได้คบกันนะคะ พี่มอขอเราเป็นแฟน แต่เราเองที่ยังอยากตัดสินใจอีกครั้งเพราะเรากลัว
สุดท้ายเราก็เมสเสจไปหาพี่มอ (สมัยนั้นยังไม่มีแชทเลยเนาะ) ว่า " เราเป็นแฟนกันไหม " วันที่ 1 พฤศจิกายน 2551..
เด้วเรามาเล่าต่อนะคะ
น้องๆพี่ไปส่งที่บ้านไหม .. ประโยคที่เปลี่ยนชีวิตเราไปตลอดกาล
เรื่องนี้ไม่ได้แต่งเติม มันมาจากความรู้สึกและประสบการณ์ของเราโดยตรง ซึ่งบอกตามตรง เราไม่อยากมีประสบการณ์แบบนี้เลย
อยากให้เพื่อนๆ ได้อ่านเรื่องของเรา เรื่องความรัก ความเห็นแก่ตัว บาปกรรมมีจริง เราจะทยอยอัพเรื่อยๆนะคะ
ต้องขอโทดด้วยถ้าบางคำสะกดผิดบ้างนะคะ
เริ่มแรก..
ช่วงมัธยมปลายเราชอบดูดวงไพ่ยิปซีมาก ไปเจอหมอดูคนนึงเค้าบอกว่าเราจะเจอเนื้อคู่ตอนอายุ 19 ปี
ต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยคบผู้ชาย เราคบทอมมาตลอด และเวลาผ่านไป เราเข้ามหาลัย เอกดนตรีที่นึง
เราเกิดวันที่ 25 พฤษภาคม ซึ่งเรามีรับน้องวันแรกวันที่ 26 พฤษภาคม เราอายุ 19 ปีพอดี
เราไม่รู้ว่ามันงมงายรึป่าว แต่เราเชื่อมาตลอด ในวันรับน้องวันแรกมีรุ่นพี่คนนึง เดินเข้ามาพูดกับเราว่า
" น้องๆไปส่งที่บ้านไหม "
นั่นคือครั้งแรกที่เราได้รู้จักเค้า เราขอแทนชื่อเค้าว่าพี่มอ.. พอเย็นวันนั้นรับน้องเส็ดเราเองก็มองหาเค้านะ
ก็ถามรุ่นพี่อีกคนว่าพี่มอไปไหนแล้ว เค้าก็บอกกลับบ้านไปแล้ว ด้วยความที่เราอยากคุยอยากเล่น
ก็เลยแกล้งขอเบอร์พี่มอจากรุ่นพี่คนนั้น พอกลับบ้านมา ตัดสินใจอยู่นานมาก จะโทรหรือไม่โทรดี สุดท้ายเราก็โทรไป
เรา " สวัสดีค่ะ พี่มอรึป่าวคะ "
พี่มอ " ครับ ใครครับ "
เรา " พิมเอง ไหนบอกว่าจะมาส่งที่บ้านไง หนีกลับบ้านไปเฉยเลย "
(เราขอแทนตัวเองว่าพิมนะคะ)
พี่มอ " (หัวเราะ) งั้นพรุ่งนี้ไปส่งเนาะ เด้วแค่นี้ก่อนนะพี่ซ้อมกีต้าร์ก่อน "
พี่มอเป็นคนที่ขยันซ้อมดนตรีซ้อมกีต้าร์มากค่ะ อะไรที่เค้าชอบ เค้าจะหาข้อมูลทุกอย่าง และตั้งใจทำจนสุดความสามารถ
หลังจากนั้นพี่มอก็เดินไปส่งเราที่บ้านแทบทุกวัน เพราะบ้านเราอยู่ใกล้มหาลัย เค้าก็บอกเรานะว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว
แต่มันระหองระแหงมาตลอด เพราะแฟนพี่มอก็มีคนอื่น ช่วงแรกที่เราคุยกันประมาณ 6 เดือนค่ะ เวลามาเรียนที่มหาลัย
ก็จะมีบางวันที่พี่มอไปหาแฟนที่นครปฐม แล้วมามหาลัยช่วงบ่าย ยอมรับว่าตอนนั้นไม่ดีเลย เกือบจะไม่ได้คบกันแล้ว
จนวันนั้นแฟนพี่มอรู้เรื่องเรา เค้าโทรมาหาเรา เค้าบอกเค้ายกให้นะเอาไปเลย ซึ่งตอนนั้นเราเองก็หน้าด้านมาก เราก็โอเค
ยกให้ใช่ไหม ก็รับสิ แต่เรากับพี่มอก็ยังไม่ได้คบกันนะคะ พี่มอขอเราเป็นแฟน แต่เราเองที่ยังอยากตัดสินใจอีกครั้งเพราะเรากลัว
สุดท้ายเราก็เมสเสจไปหาพี่มอ (สมัยนั้นยังไม่มีแชทเลยเนาะ) ว่า " เราเป็นแฟนกันไหม " วันที่ 1 พฤศจิกายน 2551..
เด้วเรามาเล่าต่อนะคะ