เราไม่รู้ว่าจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า.... เราจะไม่ค่อยอยากอยู่กับคนเยอะๆ ชอบอยู่คนเดียว เวลามีปัญหาเราไม่เคยปรึกษาใคร(ไม่ใช่ว่าแก้ปัญหาได้นะ แต่ไม่คนให้ปรึกษา) บางทีเราก็นึกอยากตาย. แต่หน้าพ่อแม่เราลอยขึ้นมา เราก็คิดว่าพ่อแม่จะเสียใจแค่ไหน แล้วเราก็จะบาปมาก เลยไม่ทำ บางทีเครียดมากจนร้องไห้ไม่ออกอ่ะ มันจะเป็นแบบหน่วงๆจุก เบลอๆ เหมือนคนบ้านเลย อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก เราไม่รู้ว่าทำไมตัวเราต้องแบกรับปัญหาที่มันมากมายอะไรขนาดนี้ทั้งที่อายุแค่20 เรากลัวว่าวันนึงเราจะฆ่าตัวตายอ่ะ เราควรไปปรึกษาแพทย์ดีไหม? หรือแค่เพราะเราเครียดมากเกินไป?