ต่อจากที่เราได้ปิดเทอม ม.5จะขึ้น ม.6 ในช่วงนี้ต่างคนต่างมองหาอนาคตตัวเอง ว่าจบไปแล้วจะเข้าคณะอะไรดี ทำงานอะไรดี นัทก็ได้มาถาม มาปรึกษาผมอยู่บ่อยๆๆครับ ผมก็ให้คำตอบเหมือนเดิมทุกๆๆครั้งอะครับ........หลังจากนั้นไม่นาน รร.ก็ได้เปิดเทอมครับ ช่วงนี้อะ ม.6แล้วเป็นพี่ใหญ่สุดใน รร.เลยละรู้สึกตื่นเต้นมาก กับการไป รร วันแรก(จิงๆก็ตื่นเต้นทุกครั้งแหละ555) ไป รร วันแรกส่วนมากก็ไปเม้าท์มอยกับเพื่อนๆอ่ะครับ ก็เข้าห้องเรียนแต่โดยส่วนใหญ่เมื่อ รร.เปิดเทอมวันแรกๆๆจะไม่ค่อยมีคุณครูเข้ามาสอนหรอกครับ เราก็เลยว่างงงงง 555555 แต่ๆๆๆ! ปีนี้ ม.6ต้องเป็นผู้จัดงาน ดำเนินการ กิจกรรมกีฬาสีเองครับ ซึ่งสีแดงของเราต้องไม่น้อยหน้าสีอื่นๆ เราก็ใช้เวลาว่างนี้คิดว่า ปีนี้จะเอายังไงดีกับงานกีฬาสี ที่จะมาถึงในอีก2เดือนคือเดือน ก.ค.ครับ ทุกคนก็ได้ระดมความคิด มีการประชุม(ดูมีสาระก็วันนี้แหละ) แต่ๆๆๆ นัทมันเป็นคนพวกไม่ชอบเข้าสังคมมากเลยครับแบบที่ไหนมีคนมากๆ มันจะปลีกตัวออกมา ซึ่งนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย เพราะเราต้องดูเหตุการณ์ด้วยสิ่ว่าเขากำลังทำอะไรกันอยู่จิงมั้ยละ เออๆๆนั้นแหละครับผมเห็นนัทยืนอยู่นอกห้องประชุม ผมเลยออกไปถาม

นัทมันก็ยืนทำหน้าฉุนๆๆอะ ผมก็ไปจับไหล่นัทแล้วพูดว่า
ผม:นี้ถือว่าเข้าไปนั่งเป็นเพื่อนกับกรูหน่อยไม่ได้หรอ?
นัท:เออๆๆๆก็ได้ว่ะ เห็นแก่ละกัน

ฮ่าๆๆๆสำเร็จแล้ววว คืออันนี้เราหวังดีกับมันนะ กลัวคนอื่นจะด่ามันไงว่าทำตัวต่างจากคนอื่นอีกใช่มะ เราปกป้องเพื่อนเราก็ถูกแล้ว อิอิ
หลังจากประชุมเป็นระยะๆ จนกินเวลาไปทั้งวันเลยในการคิดแผนและแบ่งงาน นัทก็ได้ชวนผมไปซื้อกางเกงที่ Central

นัท:เสาร์นี้ว่างป่ะ
ผม:ดูหนังหรอ?
นัท:ไม่ คือจะชวนไปซื้อกางเกงเป็นเพื่อนหน่อยได้ป่ะ อยากได้เสื้อผ้าใหม่ๆ แต่เลือกไม่เป็น
ผม:อ่อได้ๆๆๆ(แหม๋ ขอมาอย่างี้มีหรอจะพลาดดด 5555)

เมื่อถึงวันเสาร์ตามที่เราตกลงกันไว้ เราก็ไปซื้อผ้ากันที่ Central ก็มุ่งตรงไปร้านขายเสื้อผ้า นัทมันก็ยืน งงๆ เหมือนคนไม่เคยซื้อผ้าอะ

ผม:นี้จะมาซื้อผ้าหรือมาทำอะไร ยืนมองอยู่ได้เลือกดิ่ ชอบตัวไหนอะ?
นัท:ถ้าเลือกเป็นจะชวนมืงมามั้ยละ E Dork

เออๆๆก็จริงของมันนะ5555 ส่วนผมก็เลือกในส่วนของผมไป แล้วนัทก็มาหยิบเสื้อแบบเดียวกับผมไปดู มันชอบเลยซื้อไปตัวนึง กางเกงด้วยตัวนึง สรุปเราสองคนซื้อเสื้อผ้าเหมือนกันต่างแค่เสื้อ ที่คนละสีแต่ยังคงคอลแลคชั่นเดียวกันอยู่ หลังจากซื้อเสื้อเสร็จเราก็เดินดูของอื่นๆกันต่อเรื่อยเปื่อยอะ จากนั้นก็นั่งรถกลับบ้านกัน แต่ตอนนั้นเวลาประมาณเที่ยงๆอยู่เลย ผมเลยมาขออยู่บ้านนัทก่อน ขี้เกียจกลับบ้านอะครับเพราะร้อนมาก ผมก็เลยหยิบชุดที่ซื้อมาลองสวมดูแล้วดูกระจกก็ถูกใจมาก และตอนนั้นนัท็เห็นผมลองเสื้อมันก็เอามือทั้งสองมาจับไหล่ผม แล้วววววว.......(หวี้ดดดดดดดดดดด) มันบอกว่า ยืนนิ่งๆนะขอขี่หลังหน่อย อยากรู้ว่าตัวกรูหนักหรือป่าว จากนั้นนัทก็กระโดดขึ้นหลังผมทันที แล้วผมก็ใช้มือสอดใต้ขาพับของนัท แล้วมันยื่นหน้ามาทางด้านซ้ายผม แล้วถามว่า

นัท:กรูหนักรึป่าว ?
ผม:หนักดิ่จะขึ้นหลังกรู ดูขนาดกรูด้วย ลงไปได้ละ
นัทนัทก็กระโดดลงจากหลังผม) เออๆๆ ลองชุดด้วยดีกว่าเห็นมืงลองแล้วอยากลองด้วยว่ะ
ผม:เอาดิ่

จากนั้นนัทมันก็ไปหยิบชุดที่ซื้อมาลองสวมดู คือชุดจะเป็นเสื้อ ยีนส์แขนยาว กับกางเกงยีนส์ มันพยายามลองสวมอยู้แต่ไปติดตรง ที่จะพับแขนเสื้อที่ยาวให้อยู่ในทรงที่สวยไม่เป็น และพับขากางเกงที่ยาวให้เป็นทรงไม่เป็นเช่นกัน (ชีวิตนี้จะทำอะไรเป็นบ้างว่ะ555) ผมก็เลยอาสาช่วย

ผม:มานี้ เอามาให้คนหล่อทำให้นะ (ผมก็ก้มชันเข่าลงไปที่พื้น พื่อพับขากางเกงให้นัท และในระหว่างนั้นมันก็เอามือมาจับหัวของผม มันเป็นความรู้สึกที่ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อบอุ่นอ่าาาา)
นัท:อ่อๆ พับแบบนี้หรอ เออขอบใจมากๆๆ

จากนั้นก็ประมาณ6โมงเย็นได้มั้ง ผมก็ขอตัวกลับบ้านก่อน และผมก็บอกนัทว่าถึงบ้านเดี๋ยวทักไปนะ และจากนั้นก็กลับอย่างรวดเร็ว
แต่พอถึงบ้านนัททักมาเสียก่อน ทักมาว่า ถึงบ้านยัง ประมาณนี้ก่อนที่จะคุยกันยาวววว
รุ่งเช้าผมก็ไป รร.ตามปกติ และก็ใช้เวลาทุกวันให้มีค่ามากที่สุด และถึงตอนเย็นผมก็นัดเล่นเกมกับนัทไว้ด้วย ตอนเย็นก็ทักไปหานัท แต่นัทไม่ออนเฟซบุ๊ค ก็ไม่ได้สงสัยอะไรมาก ประมา3ทุ่ม นัทโทรมาหาผม

นัท:ฮัลโหล กรูโดนรถชนว่ะ
ผม:ห่ะ
นัท:กูโดนรถชน
ผม:รถอะไร เป็นไงบ้าง ตอนนี้อยู่ไหน โอเคยัง ?????????
นัท:นี่ จะตอบคำถามไหนก่อนละคะ
ผม:เออๆตอบมาเหอะ
นัท:ถนนลื่นว่ะเลยเสียหลักไปชนกับรถกระบะ
ผม:เจ็บมากมั้ยอ่า?
นัท:ก็ตอนนี้อยู่ รพ.เดินไม่ได้ว่ะเจ็บไปทั่งตัวเลย
ผม:แล้วนี้ได้บอกเพื่อนคนอื่นยังอะ
นัท:ยังๆ นี้ได้สติก็โทมาบอกมืงคนแรกนี้แหละ
ผม(อุ้ยเขิน รู้สึกพิเศษ 5555) เออๆเดี๋ยว พน.ไปเยี่ยมที่ รพ.นะจะเอาไรบอกนะซื้อไปให้
นัท:เออๆๆ มืงคืนนี้คุยโทสับอยู่เป็นเพื่อนกรูหน่อยได้มั้ย กูอยากคุยกับมืงอะไม่รู้จะคุยกับใครที่ รพ.
ผม:ได้ดิ่ (คืนนั้นคุยยาวมากเกือบเที่ยงคืนก็ได้วางสายและบอกว่า พรุ่งนี้เดี๋ยวไปหานะ)

วันนั้นผมก็ไป รร.ก็มีชะนีนางหนึ่งมาถามว่า เฮ้ยแกร วันนี้นัทไม่มาหรอว่ะ(ลืมบอกไป ชะนีนางนี้เป็นตนที่นัทรู้สึกดีด้วย)
ผมก็ตอบว่านัทล้มรถอะ และนางก็ถามที่ไหน ยังไง กรูนี้ลำไยที่จะตอบนางมาก หลังจากเลิกเรียนผมก็รีบไป รพ.เพื่อไปเยี่ยมนัท และนัทมันเหมือนจะดีใจมากที่ผมไปเยี่ยมมัน ผมก็ถามไถ่ได้ไม่นาน สักพักมันคนมาเคาะประตูห้อง ผมก็เดินไปเปิด เซอร์ไพร้!!!!! ดีออก ไม่ใช่ใครที่ไหน นางชะนี นั้นแหละมาเยี่ยมนัทด้วยเหมือนกัน แล้วนางก็แย่งซีนจากผมไปหมดทุกอย่างเลย สรุปวันนั้นผมก็ลงมานั่งที่โซฟาดู เค้า2คนคุยกัน โดยที่นัทก็ไม่ได้หันมาคุยกับผมเลย เสียใจ น้อยใจมากพูดตรงๆ (ในหัวตอนนั้นนี่เพลงมาเลยจ้า ห่างกันเพียงเอื้อมมือ 555) และไม่นานนางชะนีก็กลับไป

ผม:งั้นกลับก่อนนะ
นัท:เดี๋ยว! กลับบ้านแล้วโทมาหาด้วยนะ
ตอนนั้นจะดีใจก็ไม่จะเสียใจไปก็ไม่รู้ดิ่ เราเหมือนคนคั่นเวลา ในใจคิดอยู่เสมอว่ามันเคยคิดกับเรามากกว่าเพื่อนบ้างมั้ยะ คำถามนี้ก็ยังคงอยู่ในหัว
จากนั้นผมก็กลับบ้าน แล้วก็โทรไปหามัน มันก็พูดว่า

นัท:ขอบใจมืงมากนะที่มาวันนี้อะ กรูรู้สึกไม่เหงาเท่าไหร่มีเพื่อนคุย
ผม:เออๆๆ ไม่เป็นไรหรอก
จากนั้นเราก็คุยกันยาววววววว

วกกลับมาต่อในเรื่องกีฬาสีที่ ม.6ต้องมาจัด ตอนนี้นัทก็ยังมา รร ไม่ได้ หน้าที่ก็ยังไม่ได้แบ่งให้มันว่ามาแล้วต้องทำอะไรบ้าง
ผมก็ยุ่งอยู่กับพาเหรด เพราะปีที่แล้วได้เป็นดรัมสีแดง ปีนี้เลยรับช่วงต่อ ก็เหนื่อยๆไม่ค่อยได้คุยกับนัทเลย นัทก็ทักมาหาบ้างเป็นระยะๆๆ
เราก็ได้คุยกันบ้างจนนัทมา รร ได้ปกติ ผมก็ดีใจมากเลย55555 และทุกวันนัทจะมานั่งดูผมซ้อมดรัม และเวลากลับก็เดินกลับพร้อมกันพร้อมๆกับเพื่อนคนอื่นๆๆ  
วันกีฬาสีก็มา และแน่นอนปีนี้พิเศษตรงที่ นัทชวนผมไปนอนที่บ้านด้วย แต่ก็มีเพื่อนคนอื่นๆด้วยนะ ดีใจมากปริ่มเปรม รู้สึกสดชื่นเหมือนยืนบนยอดเขาเลยอะ55555 นี้ก็เวอร์ไป
วันสุดท้ายก่อนวันแข่งกีฬาสี ผมก็ต้องซ้อมดรัมเพราะเป็นคนเทรนน้องๆๆด้วย เลยกลับบ้านค่ำหน่อย นัทก็กลับบ้านไปก่อนแล้ว เพื่อนผมก็ไปส่งที่บ้านนัทอีกทีครับ และผมก็ไปถึงบ้านมันประมาเกือบ3ทุ่มแล้วมั้งครับถ้าจำไม่ผิด  ผมก็ไปอาบน้ำ กินข้าวซื้อข้าวมาเผื่อนัทด้วย ก็นั่งกินกัน และเพื่อนมันโดนตามตัวให้ไปช่วยงานต่อที่ รร.ทำให้ผมอยู่ที่บ้านนัท สองคน ก็นั่งคุยกันมีความสุขมากกๆๆเลยครับ ไม่เคยมีความสุขมากขนาดนี้มาก่อน ก็ประมาณ5ทุ่มผมก็ง่วงอะ เพลียด้วย เดี๋ยวก็ต้องตื่นตี2-3ไปแต่งหน้าอีก ก็ลงนอนที่นอนนัท แล้วนัทก็มานอนข้างผม คืนนั้นเราก็นอนคุย เรื่องราวของตนเอง ผมชอบนะครับคนที่เล่าเรื่องราวตัวเองให้คนอื่นฟัง เพราะมันทำให้เรารู้จักเขามากขึ้น และผมก็คิดในใจว่าไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลยอยากหยุดเวลานี้ไว้มาก และไม่นานเพื่อนที่โดนตามตัวไปช่วยงาน รร ก็กลับมาที่บ้านนัท สรุปนั่งคุยกันไม่ได้นอนจ้า ยาวถึงตี2ไปแต่งหน้าเลยอะ 55555
เราก็ไปแต่งหน้าที่ รร ครับ เตรียมตัวเตรียมงานให้พร้อม และผมก็ขึ้นไปแต่งตัวนัทก็ชมผมด้วย หล่อนะ หวี้ดดดดดดดด เขิน55555555มากกกกกกก
และหลังจากนั้น ตอนเย็นเสื้อผ้าผมก็ยังอยู่ที่บ้านนัท วันนั้นไม่อยากรบกวนแล้วเลยมานอนบ้านอชิ เพื่อนอีกคนแทน ถามว่าอยากนอนบ้านนัทต่อมั้ยอยากมากแต่มันจำเป็นต้องมานอนบ้านอชิ อะครับเสียดายมาก  

หลังจากงานกีฬาสีจบเราก็มีเพลนที่จะต้องเตรียมตัวเข้ามหาลัยด้วยครับ ผมก็ได้ชวนเพื่อนๆไปสอบที่เดียวกับผม แต่มีนัทที่จะไปกับผม คนอื่นอาจจะไปกันแต่ไปคนละกลุ่มกันครับ เราก็ตกลงว่าจะไปสอบที่นั้นด้วยกัน จองตั๋วรถไฟ และที่พัก เรียบร้อยละครับ แต่ยังอีกประมาณ2เดือนโน้นถึงจะไปสอบ ผมก็ดีใจและหวังไว้ว่าไปสอบ ขอสิ่งศักดิ์สิทิ์ให้ผมกับนัทได้อยู่ที่เดียวกัน จากนั้นทุกอย่างก็ดำเดินไปอย่างสวยหรู ครั้งนั้นไปดูหนัง ผมเป็นคนลี้ยงข้าวนัท 5555สายเปย์อะ ก็แอปปี้มาก แล้วมาตอนหลัง ผมเอาโน๊ตบุคไป รร นัทเข้าเฟสบุ๊ค แล้วลืมลอกเอาท์ ผมก็เลยเปิดไปเจอมันคุยแชตกับรุ่นน้อง ผมก็ลองย้อนอ่านแชตลงไปดู แล้วความรู้สึกเหมือนใจพัง เหมือนโดนเอาขี้มาปาหน้า หน้าชาๆๆ คือมันกำลังมีใจให้น้องเค้า ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับเพื่อน ผช อีกคนหนึ่งผมได้บอกเค้าไว้ก่อนแล้วว่าผมเป็นเกย์ มันชื่อ ตั้ม ผมเล่าทุกอย่างให้ตั้มฟังเลยเพราะเขาเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้ และก็เวลาดรม่าก็มาหาตั้มนี้แหละ ที่ให้คำปรึกษา และต่อมาหลังจากนั้นช่วงเดือน พ.ย. ผมก็ชวนนัทไปดูหนังตามปกติ นัทกลับไม่ไป และที่แปลกไปปว่านั้น นัทไม่ค่อยคุยกับผมเลย ผมงง มากว่าไปทำอะไรให้นัทโกรธรึป่าว ผมก็ไม่กล้าคุยกับนัทเดือนนึง และมันก็ไม่คุยกับผมเลย