-ผมเป็นเด็กคนหนึ่งซึ่งจบมาจาก รร.ชนบทครับ ตอนนั้นกำลังจบ ชั้นม.3พอดีเลย ก็วุ่นๆๆกับการหาที่เรียนใหม่ เพราะม.3ก็เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของการศึกษาต่อเช่นกัน ผมก็ได้สมัครสอบเข้า รร.หนึ่งซึ่งอยู่ในตัวเมืองครับ นามสมมุติ รร.ว่า ก.ข. ก็โชคดีครับที่ผมสอบติดเข้า รร.นี้พร้อมกับเพื่อน ผญคนหนึ่ง นามสมมุติว่า “เชอรี่”
วันแรกของการไป รร ก.ข.คือการไปมอบตัวเข้าศึกษาต่อครับ อ่อลืมบอกไป ผมชื่อว่า “อาร์ม”(นามสมมุติ) วันนั้นก็ต้องพาผู้ปกครองไปด้วยครับ พอดีเลยว่าผมกับเชอรี่สอบได้อยู่ห้องเดียวกันครับ ศิล-ฝรั่งเศษ ก็เลยนั่งใกล้กัน ในระหว่างที่กำลังนั่งรอ อ.ที่ปรึกษาเข้ามา ผมก็ได้มองเพื่อนๆในห้องไปรอบๆ ซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ทั้งหมดเลยครับแล้วในตอนนั้นเอง มี ผช.คนหนึ่งหน้าตาเข้มๆ เขาเดินเข้ามาในห้องที่ผมนั่งรออยู่ คือแน่นอนครับว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมห้องนี้เอง ผมก็จ้องเขาอยู่ครับจนกว่าเขามานั่ง ก็ไม่ได้คิดอะไรนะมองเฉยๆๆ55555 
เมื่อมอบตัวอะไรเสร็จไม่กี่วัน รร.ก็บังคับให้เด็ก นร.ที่เข้าใหม่ทุกคนต้องได้รับการเรียนปรับพื้นฐานครับ วันแรกของการเรียนปรับพื้นฐาน ผม และ เชอรี่ นั่งด้วยกันเพราะเป็นเพื่อนคนเดียวที่รู้จักหนิ่ แหะๆๆ เราก็นั่งหลังห้องครับเพราะไม่รู้จักใครเลย ไม่อยากเสนอตัวเองไปนั่งหน้าห้อง55555 อ่อในห้องผม ผช.มีประมาณ 13คนครับ
ในวันปรับพื้นฐาน คาบแรก อ.ให้จับกลุ่มกันครับ แต่ดูเหมือนวันนั้นเพื่อน ผช เค้าจับกลุ่มกันเสร็จพอดี เลยเหลือผมคนเดียว ก็เลยไปอยู่กับกลุ่ม ผญ ในช่วงแรกๆเวลาไปไหนมาไหน ก็ไปกับเชอรี่ จนเค้าคิดว่าผมกับเชอรี่ เป็นแฟนกัน OMG! ฮ่าๆๆๆๆ ปรับพื้นฐานนานเกือบ1เดือน ผมก็ยังไม่ได้ทำความรู้จักกับกลุ่มเพื่อน ผช กลุ่มนั้นเลยครับว่าชื่ออะไรบ้าง
จนเวลาเปิดเทอมจริงมาถึง วันนั้นเป็นวันที่ รร ตรวจผม นักเรียนแล้วด้วยความที่ เด็ก ผช ห้องผมมี13คน ก็ตัดผมกันเรียบร้อย อ.ก็เลยปล่อยให้มาก่อน ส่วน ผญ มีจำนวน37 คนตรวจนานหน่อย พวก ผช ก็เดินกันไปสหกรณ์กัน ในใจผม จะเอาไงดีนะ รอ เชอรี่ก็นาน ไปกับเพื่อน ผช ก็ยังไม่สนิทเลย ก็ตัดสินใจเดินไปกับเพื่อน ผช วันแรก โคตะระ ขำมาก5555 คือคุณ ผมเดินตามหลังพวกเขาต้อยๆๆ เหมือนเต่าอะ แต่พวกมันก็ดีนะ ชวนผมกินขนมด้วย วันนั้นคาบแรกว่าพอดี เลยได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆในกลุ่มจนหมดทุกคน และบอกว่าวันหลังขอไปกินข้าวด้วยนะ พวกมันก็เฟรนลี่มาก สรุปผมก็ถูกบันญัติลงกลุ่มนั้นเรียบร้อย
ในระหว่างที่คุยกัน มีเพื่อนคึนหนึ่งชื่อว่า “นัท” ได้พูดเรื่องเกมๆหนึ่งขึ้นมา บังเอิญว่ามันเป็นเกมที่ผมเล่นด้วย เราก็เลยเข้าขาเข้าคอกันได้ดี แบบสนิทขึ้นมาโดยปริยาย ในช่วงเดือนนั้น ผมก็ได้คบกับ ผญ.คนหนึ่งชื่อ ส้ม ก็ตามประสาเด็กวัยรุ่นอะเนอะ โทคุยกันประจำทุกวัน จนมาวันหนึ่งส้มโทรมาบอกเลิกผม ทั้งๆที่ผมก็ งง ว่าเลิกทำไม ส้มก็ไม่บอก แต่ผมมารู้ทีหลังว่าส้ม คบซ้อน กับ ผช อีกคนตอนนั้นผม ดราม่าหนักมาก จนแบบซึมๆไปหลายวัน ก็มีเชอรี่ เพื่อนผญ นี้แหละคอยปลอบใจอยู่ตลอด หลังจากตอนนั้น ก็เข้าสู่เดือน มิถุนายน ที่ผมเริ่มทำใจจากส้มได้ ซึ่งในวันนั้น นัท อะเพื่อนที่ผมบอกว่าเราสนิทกันเพราะเราคือสายเกมเมอร์ หายใจเข้าออกเป็นเกมไปหมด มี style ต่างๆคล้ายๆกัน นัทเป็นคนไม่ค่อยพูดดูหยิ่งๆ แต่กับผมมันพูดเยอะมากแบบบางทีก็รำคาญอะ 55555555
วันนั้นแหละเราไป โรงอาหารกัน13คนเลย คือจะต้องแบ่งเป็น2โต๊ะ เพราะโต๊ะเดียวมันนั่งกันไม่พอ และ นัทก็ถามผมว่า

นัท:อาร์ม มืง จะกินอะไร
ผม:ไม่รู้อะ กินข้าวมั้งแล้วมืงละ จะกินไร?
นัท:มืงกินไรกรูก็กินอันนั้นแหละ
ผม:อื้มๆงั้นตามมา

นัทก็เดินตามหลังผมมาสั่งข้าวราดแกง เสร็จแล้วเราก็ไปซื้อน้ำกัน แล้วถือจานข้าวมาวางตรงโต๊ะที่ตัวเองนั่ง โดยนัทจะนั่งกินข้าวตรงข้ามกับผม เราก็ได้คุยเรื่องเกม เรื่องหนังกันอย่างเต็มที่เลยทีเดียว ทุกๆวันก็เป็นอย่างนี้ แต่ที่เพิ่มขึ้นมาคือความสนิท
จนมาวันหนึ่ง นัทไม่มา รร.ซึ่งผมก็ยืนรออยู่ที่แถวหน้าเสาธง ยืนรอว่าเมื่อไหร่มันจะมา จนเข้าคาบแรกคิดว่ามันคงไม่มาแล้วแหละมั้ง ไม่นานเสียง Messager ใน Facebook ดังขึ้น ปิ๊งง! 5555
ผมก็หยิบโทสับขึ้นมาแล้วพบว่า นัทแชตมาหาผม

นัท:อาร์มวันนี้ กรูไม่ได้ไป รร.นะปวดหัวนิดหน่อย ฝากลาให้ด้วยนะ
ผม:อ่อได้ๆๆ
นัท:คะ
ผมคิดในใจ หื้มมมม!ตอบคะด้วย 55555



วันนั้นทั้งวันผมเหม่อๆ เหงาๆ ทั้งที่มีเพื่อนคนอื่นเยอะแยะนะ แต่พอนัทไม่มามันรู้สึก เหมือนเงียบๆๆ ก็ได้นั่งคิดอยู่นานว่า หรือว่าผมจะชอบมันเข้าแล้ว ตอนนั้นสับสนตัวเองสุดๆว่าทำไมรู้สึกแบบนั้น เมื่อนัทมา รร ตามปกติ ผมก็แอปปี้ได้มีเพื่อนคุยถูกคอเหมือนเดิม และวันนั้นผมไปห้องน้ำกับเพื่อนๆ นัทก็อยู่ด้วย มันชอบแซวผมว่า


นัท:ดูแต่กระจกนั้นแหละ จะยกเอาไปไว้ในห้องด้วยมั้ยละ!!
ผม:ยุ่งจังว่ะ
นัทเดินมากระซิบข้างหู) ไอ่ที่มันกินเลือดป่ะ
ผม:ไอบ้า นั้นยุงป่ะ



นัทมันก็ขำแล้วมันก็มากัดแขนเสื้อผม คือมันเป็นความรู้สึกแบบบอกไม่ถูกอะ เพื่อน ผช ที่มากัดแขนเสื้อคืออะไร มันใกล้ชิดเกินไปป่าว เราคิดอย่างี้นะ ก็คือเริ่มคิดไปละว่ามันยังไงว่ะ ดูเหมือนมันจะสนิทกับเรามากขึ้นจนเราคิดเป็นอย่างอื่น

ช่วงหลัง ผมมีแฟน แต่เป็น ผช รุ่นพี่ มหาลัย ตอนนั้นก็พี่เขาเข้ามาทักทุกวันจนเริ่มหวั่นไหว และลองคบดูจนมั่นใจว่า เราน่าจะชอบ ผช จริงๆเข้าแล้ว ช่วงนั้น นัทมันจะชอบเอาโทสับผมไปเล่น เพราะของมันไม่มีเนต แล้วบังเอิญ รุ่นพี่คนนั้นทักมาพอดีเลย

พี่เฟรม:คิดถึงจังเลยทำไรอยู่?
และตอนนั้นนัทมันอ่านทันพอดี แต่ไม่ทันเห็นรูป นัทเลยไม่รู้ว่าคนที่ทักผมมาคือ ผช ผมรีบฉกโทสับมาก่อน แล้วมันถามว่าใคร ผมก็บอกว่าเปล่า 5555 แล้วก็ยิ้ม คือใจเหมือนจะหล่นไปถึงตาตุ่ม เพราะกลัวว่าถ้ามันและเพื่อน ผช คนอื่นๆรู้เดี๋ยวเขาจะไม่ปกติกับเรา
เราคงทำตัวลำบากแน่ๆๆ พักหลังจากนี้ผมคุยกับพี่เฟรมทุกวัน จนไม่ค่อยได้คุยกับนัทเลย จนเวลาผ่านไปไม่นาน พี่เฟรมทิ้งผมไป ผมก็เศร้าๆ ซึมๆ ตามประสา นานกว่าจะกลับมาเป็นปกติ จนไม่นานก็รับได้ ก็ใช้ชีวิตตามปกติ

วันหนึ่ง นัททักมาว่า

นัท:อาร์มไปเป็นเพื่อนกรูที่ตลาดหน่อยดิ่
ผม:ห่ะ! เนี้ยนะจะชวนกรูไปตลาด
นัท:เออๆๆนะๆ ไปเพื่อนกรูหน่อยนะมืงงง
ผม:เอาความจริง ไปทำอะไรกรูรู้ว่ามืงไม่ชอบไปตลาด
นัท:กรูเห็น เมย์เชคอินที่นั้นอะ กรูเลยอยากไป มืงไปเป็นเพื่อนหน่อยได้มั้ย
ผม:มืงชอบเมย์ใช่มั้ย
นัท:เออๆๆๆ  


ตอนนั้นผมรู้สึกแปลกๆแบบโกรธๆๆ ก็งงตัวเองว่าทำไมรู้สึกแบบนี้ ก็นั่งคิดอยู่แปบนึง สรุปมันคืออาการของคนที่หึงนี่เอง ก็เลยตอบกลับไปว่า

ผม:ขี้เกียจไปอะ
นัท:เอองั้นไม่เป็นไร
ผม:สรุปจะไปคนเดียวช่ะ?
นัท:ไม่ไปละ ก็มืงไม่ไปด้วยอะ  


หลังจากนั้นที่ รร นัทก็ชอบไปอยู่กับเมย์ ซึ่งเมย์จะนั่งหน้าผม แล้วแบบเห็นมันมาจีบกัน วันทั้งวันผมหงุดหงิดแปลกๆๆมาก แบบอารมณ์ไม่ดีอะ เหวี่ยงๆๆ จนนัทเดินมาหาผม แล้วถามว่า

นัท:ไออาร์ม มืงเป็นไรรึป่าว? โอเคนะ กรูเห็นมืงดูเหมือนหงุดหงิดไร
ผม:อ่อ ป่าวหน่ะ ไม่มีไรหรอก ก็แค่ร้อนอะ


นัทก็นั่งบนโต๊ะผม เพราะมันโดนพัดลมพอดี แล้วมันก็คุยกับผมเรื่อยเปื่อยอะ ผมก็หยิบกระจกขึ้นมาดู นัทมันก็ฉกไปจากมือผม มันพูดว่า

นัท:ดูแต่กระจกนั้นแหละแล้วบีบสิว รู้มั้ยว่ามือมืงอะไปโดนไรมาบ้างยิ่งทำให้เกิดสิวไปอีก
ผม:เอออออออออออออ เอามาก่อนนา

นัทก็ยื่นกระจกให้ผม และในใจก็คิดว่าทำไมมันดูเหมือนคนจีบกันเลยว่ะ55555 คิดไปเองหรือป่าวววววว วันนั้นสอบวิชาฝรั่งเศษเพิ่ม ผมจะทำได้พวกไวยกรณ์ ส่วนนัทมันไม่ถนัด มันจะไปถนัดพวก อ่านเรื่องตอบคำถามซึ่ง สลับกับผม  


นัท:อาร์ม อาร์ม อาร์มๆๆๆ
ผม:อะไรมืง เรียกอยู่ได้หิวนมหรอ
นัท:เออหิวนม (แล้วมันก็ทำเหมือนเด็กร้องไห้ ดูตะมุตะมิ) 55555
ผม:มีไร
นัท:เดี๋ยวสอบ ลอกด้วยนะ (พร้อมกับขยิบตาถี่ๆๆๆ)
ผมยิ้มแรงมาก รู้สึกเขินๆๆ) อื้มมมมม

สอบเสร็จก็ไปเรียนวิชาต่อไป เราเดินกันไป2คน แบบก็นะ55555 แล้วมีกลุ่มเพื่อน ผญ มัน
มาแซวกันอะประมาณว่า

เพื่อน:มืงสองคนเป็นแฟนกันหรา เห็นตัวติดกันตลอดเลยนะคะ
นัท:เออ อาร์มแฟนกูเอง จะทำไมหรอ?
ผม:เออใช่ๆทำไม? (วันนั้นคือรู้สึกตัวลอยๆจ้า555 แต่ก็รู้แหละว่า นัทมันพูดเล่นเย้ยเพื่อนๆ ผญ.)  


ตั้งแต่วันนั้นผมก็รู้สึกพิเศษกับนัทมาก เพราะมีอะไรนัทจะบอกกผมตลอด เอาง่ายๆคือไม่ว่าเรื่องไรก็ตาม ผมจะต้องได้รู้ก่อนคนอื่นแน่นอน นี้ไงไม่ให้รู้สึกชอบได้ไง -0-
รุ่งเช้าของอีกวันผมก็มา รร ตามปกติกับรถรับส่งประจำทาง ถึง รร.โดยประมาณ 7.00 เป๊ะๆเลย ผมเดินเข้า รร ตามทางเดิน ซึ่งนัทมันยืนหันหลังพิงกับเสาอยู่
ตอนแรกผมเห็นนว่านัทป่าวนะ ก็ไม่แน่ใจไม่กล้าไปสะกิดกลัวทักผิดคน555555 ก็คิดว่าไม่ใช่มั้ง นัทจะมา รร ทำไม7โมงเช้า ปกติมันมาสายๆๆ สักแปบได้ยินเสียงวิ่งมาจากข้างหลังผม แล้วผมก็หันไปมองทางซ้าย มือผมเจอกับนัท ผมเลยพูดว่า


ผม:เอ้า! มืงจิงด้วย ตอนแรกนึกว่าไม่ใช่เลยไม่กล้าไปสะกิด แล้วทำไมมาเร็วจังวันนี้?
นัท:ป่าวอะ แค่อยากลองมาเร็วๆดูบ้าง
ผม:แล้วทำไมไม่ไปรอที่โรงอาหารอะ?
นัท:ก็กรูมารอมืง จะได้เข้า รร พร้อมๆๆกัน ขี้เกียจไปนั่งอยู่คนเดียว



ตอนนั้นกรูนี่ยิ้มแก้มปริหน้าบานเหมือนกับถาดในวัดเลยจ้า ฮ่าๆๆๆๆ ก็เดินไปคุยไปเรื่อยๆๆ นัทก็ขอผมลอกการบ้าน ผมก็ให้ไปและนั่งดูมัน แล้วแอบคิดว่าอยู่แบบนี้มีควมสุขจังอยากหยุดเวลาช่วงนี้มากๆๆเลย ไม่อยาก จบ ม.6เลย ก็แอบชอบอยู่แบบนี้ทุกๆๆวัน
ทุกๆๆวันที่ รร ก็ เหมือนเดิม มีความสุขดีที่ได้แอบชอบ แต่ก็อย่างที่บอกถ้ามันคุยกับ ผญ คนไหนที่มันชอบ เราก็หงุดหงิดตามเคยแหละ
ข้ามมาจนถึงเลิกเรียนแต่ละวัน คือนัทบ้านมันใกล้ รร ส่วนผมอยู่ไกล ทุกๆตอนเย็นนัทจะทักมาหาผมว่า อยู่ไหนแล้วอีกนานมั้ยกว่าจะถึงบ้าน คือเราจะนัดเล่นเกมกัน การเล่นเกมของเราก็เหมือนคนเล่นเกมทั่วๆไปคือ จะ คอลเสียงหากัน คือพูดง่ายๆเล่นไปคุยไป คล้ายๆกับการคุยโทรศัพท์นั้นแหละ มีความสุขมากแบบ บอกไม่ถูกเลยอะ มันสุดๆๆของการมีความสุข ก็ถ้าใครง่วงก่อนก็วางสายไปนอนได้ ซึ่งผมก็วางตลอด เพราะไม่อยากนอนดึกมาก ต้องตื่นตี5 อาบน้ำไป รร กลัวสาย

เริ่มเช้าอีกวันหนึ่ง วันนี้พิเศษหน่อยคือ ฝนตกหนักมากกกกกกกกกกกกกกกกก ก กล้านตัว ผมก็มา รร.แบบเปียกนิดๆๆ นัทก็ให้ที่บ้านมาส่ง และเราก็ไม่ต้องเข้าแถวหน้าเสาธง สามารถไปห้องตัวเองได้เลย และแล้วผมก็นั่ง หนาวอยู่เพราะอากาศเย็นมาก นัทพอดีมันพกเสื่อแขนยาวมา มันโยนใส่ผม แล้วพูดว่า


นัท:ใส่ดิ่ เห็นหนาวอยู่
ผม:แล้วมืงไม่หนาวหรอ
นัท:ไม่อะ ทนได้ไม่หนาวมากขนาดนั้น
ผม:เออขอบใจ
  

แกๆๆๆ 55555555 วันนั้นรู้สึกปริ่มมมากกกก The best of the dayyy เลยอะ 55555555บ้าจิงพิมไปเขินไป นั้นแหละ เสื้อมันก็มีกลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวมัน เราก็ชอบกลิ่นน้ำหอมนี้มากทำให้ชอบเข้าไปอี๊กกกกกกกกกก
และแล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปเรื่อยๆๆ จนปิดเทอม ม.4 เราก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม แต่ขอย้ำว่า เป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อนนะ แต่เราอะคิดมากกว่าเพื่อนแต่ก็แสดง กริยาไม่เกินหน้าเกินตาของคำว่าเพื่อน ปิดเทอม นัทก็มาเล่าว่าไปไหนบ้าง ทำอะไรบ้าง ถามว่าเราสบายดีมั้ย บลาๆๆๆๆๆๆ