เมื่อก่อนก็รู้สึกเฉยๆ เวลาก็ผ่านไป นานเท่าไหร่ไม่รู้นะ มารู้สึกตัวอีกที กลายเป็นคนขี้เหงาขึ้นมาซะงั้น

พอเหงา ก็เริ่มทำตัวดราม่า เปิดเพลงเศร้าๆฟัง นั่งมึนๆอยู่หน้าคอม เปิดพันทิป เสพย์มู้คนเหงา

เหมือนเด็กขาดความอบอุ่นเลย ... ไม่สิ ก็คงจะขาดจริงๆแหละ

จะสามสิบแล้ว อยากหยุดอายุเอาไว้ตรงนี้จัง

ไม่อยากเดินคนเดียวแล้วอะ ผู้ชายธรรมดาที่มองหาผู้ชายธรรมดาสักคน จูงมือเดินไปด้วยกัน จะมีอยู่มั้ยนะ

จะมีมั้ยนะใครสักคน ที่เราพอดีกับเขา และเขาก็พอดีกับเรา เหมือนเป็นส่วนเติมเต็มของกันและกัน

// ว่าแล้วก็เปิดเพลงซะหน่อย เสริมความดราม่า 555