เรามีเพื่อนคนนึงซึ่งสนิทมากแล้วรักมากอยู่ด้วยกันตลอดจนเราต้องย้ายรร.ออกมาแล้วเราก็พยายามไปหา หาวันว่างๆเพื่อที่จะไปเจอเพื่อนคนนี้แต่แล้วเกิดทะเลาะกันเรื่องแฟนเพื่อนสนิทเราไม่รู้ว่าทำไมแฟนทุกคนหรือใครที่มายุ่งกะเพื่อนตัวเองต้องห่วงต้องน้อยใจตลอดทำให้เพื่อนไม่พอใจเรา แล้วเพื่อนบอกกะเราว่าเราเข้าไปยุ่งกะพื้นที่ส่วนตัวของเขามากเกินไปเราเองก็ใช้คำพูดแรงใส่เขา เราณุ้ว่าเราผิด เพื่อนกันก็ให้อภัยกันได้ แต่เพื่อนไม่ให้อภัยเราเลย เราเคยโดนเพื่อนสนิทหักหลังด้วยนะคนเดียวกันนี่แหละ เพื่อนสนิทเราอยู่ดีๆก้ตีตัวออกห่างปกติเวลาเรียนก็นั่งเรียนด้วยกันนะแต่อยู่ดีๆมันก็ย้ายที่ไปหาเพื่อนคนอื่นแล้วมาทำเป็นยิ้มให้เราทำเป็นดีด้วยพอเรารู้ความจริงเราก็ออกจากกลุ่มพอเราออกมาเพื่อนก็ไม่พอใจรุมด่าเราสาระพัดเลยทำไรก็ผิดไปหมด เราเลยจำไม่เคยลืมแต่เราก็ยังให้อภัยนะ ยังกลับมาเป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิมเวลาทะเลาะกันส่วนมากก็คงเป็นเรื่องผู้ชายที่เขามาหาเพื่อนเรากลัวว่าเพื่อนจะเจ็บเลยเป็นห่วงแต่ก็โดนปฏิเสธความหวังดีเฉย ยุติธรรมมากเลย แต่แค่เรื่องแฟนทำให้เราต้องเลิกเป็นเพื่อนสนิทกัน น้อยใจหลายครั้งแต่ไม่เคยบอกเพราะกลัวจะทะเลาะแต่เพื่อนเองก็บอกว่ามีไรก็บอกไม้ต้องเก็บพอบอกก็ไม่พอใจ ว่านั่นนู่นนี่ ตอนนี้ทำตัวไม่ถูก เราอยากไม่อยากตัดขสดหรอกแต่เพื่อนคนนี้ไม่รั้งเราไว้ เราบอกว่าเป็นเพื่อนปกติก็ได้แต่เขาก็เออก็ได้เหมือนไม่อยากเป็นเพื่อนสนิทกะเราจริงๆร้องไห้ทุกวันดขาไม่เคยรู้หรอกเขามีคนคอยปลอบแต่เราไม่มีเลยควรทำยังไงต่อไประหว่างเลิกเป็นเพื่อน เป็นแค่เพื่อนแบบเดิม หรือกลับไปสนิทแบบเดิม ตั้งแต่ทะเลาะกันมาครั้งนี้โคตรเจ็บแต่เราใช้คำรุนแรงจริงๆแหละผิดตรงนี้ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจเราหรอกว่าทำไปทำไมเหมือนว่าทุกๆครั้งต้องเนเราที่ขอโทษก่อนตลอดเขาก็ได้ใจจนแบบทะเลาะกันทุกครั้งเขาไม่เคยขอโทษเราก่อนแต่เขาเหมือนขอโทษไปงั้นๆไม่มีอะไรให้มันจบๆไป น้อยใจมากที่แบบเขามีคนคุยเยอะแต่เราเลือกที่จะคุยกะแค่มันคนเดียว เพราะเราไม่มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตมันเลยไม่รู้สึกอะไรเราเลยคิดว่าถ้าเราทำไรตอนนี้หวังว่าเขาคงจะเข้าใจความรู้สึกมันเจ็บมากนะ อยากได้คำปรึกษาที่ทุกคนคิดค่ะ เราจะพยายามเข้าใจทุกอย่าง ขอบคุณที่เข้ามาให้คำปรึกษาแล้วก็ขอบคุณที่รับฟังค่ะ ตอนนี้ไม่มีใครจริงๆ😢