สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกของผมก่อนอื่นผมพิมพ์ไว้นานแล้วพึ่งมาตั้งกระทู้ และอย่าแจ้งลบเลยนะครับเพราะผมไม่รู้จะไปปรึกษาใครจริงๆอาจมีคำพูด 18+ หรือพิมพ์ผิดก็ต้องขอโทษนะครับ<br>
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมคบกับแฟนมา 6-7 ปี เธอเป็นรุ่นพี่ผม 1 ปี เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักและใครๆก็อยากคุยกับเธอ ผมเองก็ไม่ใช่คนดีอะไรเลยและยังคุยกับผู้หญิงแค่สนุกเขาขอก็ให้ เขาอยากมีไรด้วยเราก็มี แต่ผมคิดว่าเธอก็คงเหมือนผู้หญิงที่ผมเคยๆเจอมาแต่เปล่าเลยเธอดีกว่านั้นเยอะ เธอเอาใจใส่ผมในหลายๆเรื่องทั้งการเรียนผมดีขึ้นเพราะเธอ&nbsp; อีกทั้งเธอเป็นคนเดียวที่ครอบครัวผมก็ชอบเธอมากๆด้วย ตอนคบกันก่อนจะคบ 1 ปีนั้นผมก็ไปมีไรกับสาวที่เคยมีไรด้วยอีกรอบทั้งๆที่ผมก็คบกับแฟนผมอยู่ (ผมมันเลวจริงๆ)ที่ผมมีไรกับคนอื่นเพราะผมคิดว่าเธอคงไม่จริงจังกับผมมากหรอกเพราะในแชทเธอเองก็คุยกับผู้ชายคนอื่นอยู่พอถัดจากวันที่ผมมีอะไรกับคนอื่นเธอก็มาบ้านผมเหมือนปกติทุกครั้งเธอเข้าออกบ้านผมได้สบายเพราะอย่างที่ผมบอกว่าครอบครัวผมชอบเธอ จนสุดท้ายผมกับเธอก็มีอะไรกันซึ่งผมเป็นคนแรกของเธอแต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรกับเธอมากเพราะเธอเจ็บผมเลยหยุด พอตกเย็นมาเธอก็กลับบ้านผมก็เข้าไปดูแชทเธออีกปรากฎว่าสิ่งที่ผมเคยเจอก็เปลี่ยนไปเธอไม่ตอบแชทผู้ชายคนอื่นเลยและบ้างคนเธอก็บอกว่าไม่คุยกันแล้วเนาะไม่อยากให้แฟนคิดมาก พอผมเห็นแบบนี้แล้วมันทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆ ก่อนหน้านี้แฟนเก่าเธอก็ทำกับเธอแบบนี้เธอ&nbsp; เธอเองก็บอกผมว่าเธอเสียใจมากพอแล้วไม่เอาแล้วนะเธอก็ยังบอกว่าเธอไม่ชอบใช้ของต่อใคร มันเลยทำให้ผมไม่กล้าสารภาพเพราะผมไม่อยากเสียเธอไป เธอเป็นคนดีจริงๆผิดกับผมที่เลวมาก พอเวลาผ่านไปเราก็มีไรกันเรื่อยๆและไปไหนมาไหนด้วยกันได้ ผมเองก็รู้สึกผิดมากๆเลยบล๊อคไลน์บล๊อคเฟสสาวๆพวกนั้นไป แต่ผมก็เลวไม่เลิกผมก็ทำให้เธอเสียใจในหลายๆเรื่องแต่ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงแล้วนะครับ แถมเธอก็ให้อภัยและให้โอกาสผมตลอด เธอเป็นผู้หญิงที่ร้องไห้ง่ายและผมก็เสียใจทุกครั้งที่ทำให้เธอเสียน้ำตาแต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไหมยังทำให้เธอร้องไห้อยู่เรื่อย ๆแต่ผมก็ง้อเธอทั้งๆที่ไม่เคยง้อผู้หญิงคนไหนเลยเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมรักมากและแคร์ เธอเป็นคนเดียวและคนแรกที่สอนให้ผมรู้จักคำว่ารักจริงๆ&nbsp; รักที่ไม่ใช่เพียงแค่มีไรกันก็จบๆกันไป ก่อนที่ผมจะสารภาพกับเธอ ผมก็ทำเรื่องแย่อีกๆแต่ก็ไม่ใช่เรื่องผู้หญิงอีกนะครับ แต่ครั้งนี้เธอไม่ร้องไห้เลยและทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นแต่เธอบอกผมแค่ว่าผมเป็นคนที่ใช้คำว่า ขอโทษละโอกาสเปลืองมากแค่นั้น ซึ่งปกติเธอจะร้องไห้ และผมก็ขอโทษเธอง้อเธอจนดีกัน<br>
ก่อนปัจจุบัน 3 เดือน<br>
ผมพึ่งได้สารภาพสิ่งที่ผมเคยทำกับเธอลงไป ผมสารภาพกับเธอทางโทรศัพท์เนื่องจากผมกับแฟนเรียนคนละจังหวัดแต่ก็ไม่ไกลกันมากนานทีผมก็จะไปหาเธอ แต่เอาจริงผมก็ไปหาเธอบ่อยแต่ก็ไม่กล้าบอกต่อหน้าอยู่ดี ขณะที่ผมสารภาพว่าผมเคยมีอะไรกับคนอื่นตอนที่เราคบกัน ผมก็ได้แต่ขอโทษและร้องไห้ (และเธอเองก็เป็นคนแรกที่ทำให้ผมร้องไห้)นั้นเธอเงียบทั้งๆที่เธอเป็นคนช่างพูดแต่เธอเงียบกริบจนผมเรียกชื่อเธอ เธอก็เสียงสั่นเธอบอกผมพอแล้วไม่ต้องขอโทษไม่ต้องร้องนะคนดีเค้ายังไม่ร้องเลย(มันเป็นคำพูดที่ผมจำได้ดีเพราะเสียงเธอสั่นมากจริงๆ)พอจากวันนั้นที่ผมสารภาพไปเธอก็เหมือนจะเป็นคนละคนเลย เธอไม่ไลน์มาปลุก ไม่ทักไลน์มาบอกว่าทำไร ไปไหน ผมไม่โทรไปเธอก็ไม่โทรมา วันหนึ่งผมได้ทำโปรเจคบ้านเพื่อนผมเลยลองไม่โทรหาเธอซึ่งปกติเธอจะชอบโทรมาถาม เสร็จยังค่ะ กลับกี่โมงค่ะ ขับรถกลับหอดีๆนะค่ะ อะไรประมาณนี้ครับปรากฎว่าเธอไม่โทรมาเลยผมเองก็ไม่คิดมากเธอคงเรียนเยอะเพราะเธอจะอยู่ปี 4 แล้ว แต่พอผมไปเที่ยวหาเธอที่จังหวัดที่เธอเรียน เธอก็ยอมให้ผมทุกอย่างยกเว้นสอดใส่ ผมก็พยายามหลายครั้งที่จะสอดใส่เธอก็จะผลักผมออกแล้วบอกนอนได้แล้วดึกแล้วค่ะประมาณนี้ครับ แต่เวลาเจอกันต่อหน้าเธอก็เหมือนเป็นห่วงผมเหมือนเดิม พูดจาเหมือนเดิม<br>
ซึ่งผมกับเธอก็วางแผนชีวิตด้วยกันแล้วเพียงแค่รอผมเรียนจบเธอเรียนจบผมกลัวว่าจะไม่มีโอกาสอย่างที่เคยวางแผนชีวิตด้วยกัน<br>
ผมเลยเริ่มไม่แน่ใจช่วยให้คำปรึกษาผมหน่อยนะครับผมอยากรู้ว่า<br>
1.เธอยังรักผมอยู่ไหมหรือเธอหมดรักผมแล้ว<br>
2.ผมควรจะทำยังไงดีครับที่ตะทำให้เธอกละบมาเหมือนเดิม<br>
<br>
#เธอเป็นผู้หญิงคนที่สองรองจากแม่ที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วยจริงๆ ไม่ยากเสียเธอให้ใคร<br>