สวัสดีครับผม
ทุกคนเคยเป็นไหมครับ คิดถึงสิ่งเดิมๆมองภาพเก่าๆ สถานที่เก่าๆแล้วคิดถึงก่อนอื่นผมต้องบอกว่าผมเป็นคนที่เข้าหาคนยากครับ เพื่อนที่สนิทก็มีครับแต่ทุกคนนั้นแยกย้ายกันไปตอนผมจบม.3 พอขึ้นม.4 ผมก็ศึกษาอยู่ที่เดิมครับแล้วผมก็ได้เจอผู้หญิงคนนึงครับ(แฟนผมคนปัจจุบันเนี่ยแหละ) คือเราก็เริ่มคบกันตอน
ม.4 ครับ คือเราผ่านทุกช่วงเวลามาอะครับ เป็นเหมือนเพื่อน เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจตลอด คือตอนนี้เราก็จบม.6 ละครับ ก็คงไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกัน ผมคิดอยู่ทุกวันเวลาไปที่รร. หรือว่านึกถึงภาพที่เรียนอยู่ ภาพมันอยู่ในความทรงจำตลอด เหมือนเราอยู่ที่นั่น เธอช่วยผมทุกอย่าง นั่งโต๊ะเรียนข้างกันทุกวิชา กินข้าวด้วยกัน ไปไหนก็เดินด้วยกันตลอดครับ ไปรอเธอที่รร.ตอนเช้า เธอดีกับผมมากครับถึงจะทะเลาะกันบางที เราชอบดูหนังครับดูกันเกือบ40กว่าเรื่องได้แล้ว
คือทุกๆวันในตลอดระยะเวลา 3ปีที่ ผมมีเธอเคียงข้างครับ แต่พอจบม.6 ผมอาจได้เรียนคนละมหาลัยครับ ผมก็มีฝันของผมที่ต้องทำให้สำเร็จครับ แต่ก่อนหน้าที่จะทำฝันผมต้องเรียนมหาลัยก่อนครับ แล้วผมคิดว่าตอนที่ผมเรียนผมก็ไม่มีเธอในห้อง สถานที่ผู้คนเปลื่ยนไป เวลาในหัวผมก็ยังคิดถึงภาพเธอที่ รร.
แต่ตอนนี้เราก็ยังเป็นแฟนกันนะครับ อีกไม่ถึงเดือนก็ครบ3ปีแล้วครับ ผมเหมือนยึดติดกับสิ่งเดิมๆเหมือนเธอเป็นส่วนนึง ตอนนี้มันจริงมากเลยครับ ที่คนเค้าว่ากันว่า "ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยสนใจกัน แต่พอจากกันก็คิดถึง" ผมเสียใจทุกครั้งที่คิดถึงภาพเก่าๆ
เคยชินกับอะไรเดิมๆรู้สึกดีที่เป็นอย่างนั้น แล้วอยู่มองถึงอนาคตมันรู้สึกคิดถึง อยากกลับไปมั้ย?
ทุกคนเคยเป็นไหมครับ คิดถึงสิ่งเดิมๆมองภาพเก่าๆ สถานที่เก่าๆแล้วคิดถึงก่อนอื่นผมต้องบอกว่าผมเป็นคนที่เข้าหาคนยากครับ เพื่อนที่สนิทก็มีครับแต่ทุกคนนั้นแยกย้ายกันไปตอนผมจบม.3 พอขึ้นม.4 ผมก็ศึกษาอยู่ที่เดิมครับแล้วผมก็ได้เจอผู้หญิงคนนึงครับ(แฟนผมคนปัจจุบันเนี่ยแหละ) คือเราก็เริ่มคบกันตอน
ม.4 ครับ คือเราผ่านทุกช่วงเวลามาอะครับ เป็นเหมือนเพื่อน เป็นที่ปรึกษา เป็นกำลังใจตลอด คือตอนนี้เราก็จบม.6 ละครับ ก็คงไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกัน ผมคิดอยู่ทุกวันเวลาไปที่รร. หรือว่านึกถึงภาพที่เรียนอยู่ ภาพมันอยู่ในความทรงจำตลอด เหมือนเราอยู่ที่นั่น เธอช่วยผมทุกอย่าง นั่งโต๊ะเรียนข้างกันทุกวิชา กินข้าวด้วยกัน ไปไหนก็เดินด้วยกันตลอดครับ ไปรอเธอที่รร.ตอนเช้า เธอดีกับผมมากครับถึงจะทะเลาะกันบางที เราชอบดูหนังครับดูกันเกือบ40กว่าเรื่องได้แล้ว
คือทุกๆวันในตลอดระยะเวลา 3ปีที่ ผมมีเธอเคียงข้างครับ แต่พอจบม.6 ผมอาจได้เรียนคนละมหาลัยครับ ผมก็มีฝันของผมที่ต้องทำให้สำเร็จครับ แต่ก่อนหน้าที่จะทำฝันผมต้องเรียนมหาลัยก่อนครับ แล้วผมคิดว่าตอนที่ผมเรียนผมก็ไม่มีเธอในห้อง สถานที่ผู้คนเปลื่ยนไป เวลาในหัวผมก็ยังคิดถึงภาพเธอที่ รร.
แต่ตอนนี้เราก็ยังเป็นแฟนกันนะครับ อีกไม่ถึงเดือนก็ครบ3ปีแล้วครับ ผมเหมือนยึดติดกับสิ่งเดิมๆเหมือนเธอเป็นส่วนนึง ตอนนี้มันจริงมากเลยครับ ที่คนเค้าว่ากันว่า "ตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ค่อยสนใจกัน แต่พอจากกันก็คิดถึง" ผมเสียใจทุกครั้งที่คิดถึงภาพเก่าๆ