สวัสดีค่ะ สิงอยู่ในพันทิปมานานแสนนาน และเรื่องที่ชอบเสพมากคงไม่พ้นชีวิตรักวัยรุ่นหรือเรื่องราวสุดแสนจะดราม่าของชีวิตมนุษย์5555555 เรื่องชีวิตคนอื่นนี่ช๊อบชอบ อิอิ เรื่องชาวบ้านคืองานของเรางายยยย

วันนี้เลยอยากมาเล่าเรื่องความดราม่าของตัวเองบ้างจริงๆคือเรื่องมันยาวมาก แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว คนมันไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่ อิอิ จะมาเล่าเอาสนุกไม่ต้องซีเรียสเนาะเพราะว่าเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นมานานแล้วเหมือนกัน
แต่เอาจริงๆช่วงนั้นที่เกิดเรื่องนี่ขำไม่ออกเลยนะจ้ะ มาเริ่มเลยดีกว่าไม่ลีลา เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนประมาณเราใกล้จะจบมอ6
เราได้เจอกับผู้ชายคนนึง น่าตาดี เฟรนลี่ แฮ้ปปี้ในหมู่สาวๆเพื่อนเรามาก555555 รู้ได้ไงอ่ะหรอ เค้าบังเอิญเป็นเพื่อนกับเพื่อนในห้องเราอีกทีนึง เป็นที่พูดถึงของเพื่อน ซึ่งก่อนหน้าที่จะรู้จักกันเราเฉยๆกับเค้ามากเพราะเค้าอ่ะเคยเป็นแฟนกับคนที่เราไม่ชอบมาก่อนมันก็แบบติดอยู่ในใจนิดนึงอ่ะเนอะ “เห้ย! อีผู้ชายคนนี้เคยเป็นแฟนกับคนที่เราไม่ชอบว่ะ” ดังนั้นเวลาเพื่อนพูดถึงเราก็จะเฉยๆ แต่บุพเพอาระวาดอะไรก็ไม่รู้ ดั๊นนนนทำให้มาเจอกันแบบจังๆ แต่เป็นการเจอกันแบบบังเอิญนะ เราไปกินเลี้ยงวันเกิดเรากับเพื่อน เค้าก็มากินข้าวกับเพื่อนเค้า เพื่อนคนที่บอกว่าเป็นเพื่อนในห้องเราอ่ะ ดังนั้นก็เลยต้องทักทายเพื่อนเราแล้วทักทายเค้าไปด้วย พอเริ่มจะดึกๆหน่อย
(แอบเมาด้วย555555 เด็กๆไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ) รวมโต๊ะกันเฉยเลย พอเริ่มดึกไปอีก เราคิดไรอยู่ไม่รู้พูดกับเค้าไปว่า “เธอๆ ถ่ายรูปกัน” แล้วความแรดในตัวเรานี่ฉายแววมาก แนบชิดไปเลยจ้า55555555 อิอิ เอาหน่านิดหน่อยพองาม หลังจากวันนั้นเค้าก็ทักมาคุยกับเราตลอด แต่ที่งงไปกว่านั้นเรากับเค้าเป็นเฟรนด์กันในเฟชบุ๊คอยู่แล้ว เห้ย ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่รู้เลยจริงๆ พรหมลิขิตก็งี้แหละเนอะ555555 โว้ะ เพ้อเจ้อจริงๆ แล้วทีนี้พอได้เริ่มคุยกัน เค้าเป็นคนคุยสนุก ก็เริ่ม เออ คนนี้ก็โอเคนะ ติดอย่างเดียวตามที่เคยบอกไป ไม่น่าเคยเป็นแฟนกับคนที่เราไม่ชอบเลย แต่อะไรใดใดในโลกย่อมไม่เที่ยง เราเริ่มรู้สึกดีกับคำพูดเค้าเรื่องที่ติดในใจมันก็เริ่มหายไป เราเริ่มคุยกันทุกวัน จากแชทก็เริ่มเปลี่ยนเป็นโทรหากัน ส่งข้อความมาบ้างตามประสารักใสใส อู้ววววว ช่วงนั้นนี่แบบดูปั๊ปปี้เลิฟฉุดฉุดไปเยยค่า มองอะไรก็เป็นสีชมพู ฮ่าฮ่าฮ่า จนถึงวันนึงที่เค้าขอเป็นแฟนเรานี่ตกลงแบบไม่ลีรอ ความเป็นหญิงไทยใจงามหายเกลี้ยง >< เรากับเค้าจะเรียนคนละที่กัน ปกติเค้าเป็นคนตื่นสายมากแต่เรานี่จะมาถึงโรงเรียนเช้ามาก ดังนั้นเค้าจึงต้องเริ่มที่จะต้องตื่นเช้ามากๆ
เพื่อมากินข้าวกับเราก่อนแล้วไปส่งเราที่หน้าโรงเรียนส่วนตอนเย็นก็จะมารอรับไปหาอะไรกินแล้วไปส่งเราขึ้นรถกลับบ้าน
มีครั้งนึงคือรถเมที่ผ่านบ้านเราคือรอนานมากไม่มาสักที แล้วมันก็เริ่มดึกแล้ว เค้านั่งแท๊กซี่ไปส่งเราที่บ้านแล้วก็นั่งกลับบ้านตัวเอง
ซึ่งบ้านเราไกลมาก (ย้ำว่ามาก!!! ทุกวันนี้เวลาเพื่อนไปส่งบ้านบ่นทุกคน5555555)
ทำขนาดนี้ไม่หลงยังไงไหวเล่าพวกเธ๊ออออ ดูแฮ้ปปี้ดี๊ด๊าใช่ม้าาาาา ใช่ค่า แฮ้ปปี้มากแต่แปปเดียวนะ
เดือนแรกที่คบกัน เราจับได้ว่าเค้าแอบไปคุยกับผู้หญิงคนนึงถึงขั้นบอกผุ้หญิงคนนั้นว่าเป็นกิ๊กกันมั้ย
เอ้างงใจ อีห่า นี่พึ่งคบกันได้เดือนเดียวจะมีกิ๊กแล้วแล้วยังไงผู้หญิงคนนั้นก็มีแฟนแล้วไง ยังไงดียังไงดี
สุดท้ายเค้ามาง้อ ใจอ่อนไปอีก เรานี่แม่พระส่งมาเกิดใช่มั้ย โธ่ว! อ่ะจบไปสำหรับเคสนี้ไม่มีไรมากเค้าก็ขอโทษบอกคุยกันเล่นๆ
ไม่ได้คิดไร เรานี่อยากจะด่า แต่เมื่อก่อนเป็นคนใสใสด่าใครไม่เป็น555555555555 หลังจากนั้นก็ดีขึ้นกลับมาแฮ้ปปี้โลกสีชมพูอีกครั้ง
แต่ชมพูได้ไม่นาน มีเรื่องอีกละ ถึงเวลาที่เราจบมอ6 เราต้องเข้ามหาวิทยาลัยเค้าก็ต้องเข้ามหาลัยเหมือนกัน
ตัวเค้าไม่มีปัญหาอะไรเลยเพราะเค้าเลือกเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนแถวๆบ้านเค้าอยู่แล้ว
ความที่ตอนเลือกลำดับแอดมิชชั่นคือไม่มีแฟนไง ไม่ต้องคิดอะไรมากอยากไปอยู่ไกลๆ อยากอยู่หออะไรงี้
และทุกที่ที่เลือกเป็นแถบต่างจังหวัดทั้งหมดไม่มีเลือกแถบกรุงเทพหรือใกล้ๆบ้านเราเลย
ดังนั้นวันนั้นก็มาถึงเราต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัดเนื่องจากแอดมิชชั่นไปติด
ซึ่งตอนนั้นพอมีแฟนแล้วลังเลมั้ย ตอบได้เลยว่าไม่เพราะเราคิดมาตลอดว่า ระยะทางแค่นี้จะมีผลอะไรกับความรักของเรามันอยู่ที่คนสองคนสิ คนที่ลังเลกลับเป็นแฟนเรา เค้าไม่อยากให้เราไป เลยก็คุยกันเรื่องนี้อยู่พักนึง ดราม่ากันเป็นพักๆ
จนตกลงกันได้ลงตัว ว่าเราจะกลับมาหาเค้าบ่อยๆนะ อะไรก็ว่าไป ถึงวันที่ต่างคนต่างได้เป็นเฟชชี่กันเต็มตัว
เริ่มไม่ค่อยมีเวลาให้กันแต่เราก็พยายามกลับบ้านบ่อยๆเพื่อที่จะกลับไปหาเค้า หลังๆบางทีเค้าทนไม่ไหวก็จะไปหาที่มอบ้าง
คิดในใจรักฉันมากล่ะสิ555555555555555 ชีวิตเราก็มีทะเลาะกันบ้าง หลังๆก็บ่อย จับได้ว่ามีกิ๊กแอบคุยกับคนอื่นนี่บ่อยมาก
แต่ไม่รู้ทำไมก็ให้อภัยทุกครั้ง คงเป็นเพราะเค้ายังเลือกเราอยู่มั้ง จนคบกันมาได้3ปี เราก็ประมาณปี3
เรารู้สึกว่าเค้าสนิทกับผู้หญิงคนนึงในคณะเค้ามาก แบบมากเกินเพื่อนคนอื่น
เข้าใจใช่มั้ยว่าผู้หญิงมันจะมีเซ้นต์บางอย่างที่บอกว่าเนี่ยไม่ธรรมดา มันไม่ปกติ
ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็มีแฟนแล้วนะ แต่เราจะถามแฟนเราตลอดว่าคิดอะไรกับคนนี้มั้ย เค้าก็จะแบบเพื่อนไม่มีอะไร
แต่คือกับผู้หญิงคนอื่นเราจะไม่รู้สึกว่ามีความชู้สาวแบบนี้ไง  และหลังจากนั้นเค้าสองคนแอบคุยกันในแชทเฟชก่อน
แฟนเราเป็นพวกชอบแอบคุยแล้วลบเพราะกลัวเราเห็น เราเป็นพวกชอบเช็คด้วย เรานี่ก็จะรู้ชอบเข้าไปดู แล้วเจอของดีๆ
ไม่รู้โคนันเข้าสิงร่างหรือเปล่า เอ้อ เหมือนรู้ว่าเราจะต้องเข้ามาดูแชทเฟชใช่มะ แฟนเราก้ขอไลน์จ้า
เออ แบบไปคุยในไลน์เนาะ เราก็แบบเออออออ แบบนี้ใช่มั้ย ได้ๆๆๆ คิดว่าจะยอมหรอ ความโคนันเข้าสิงร่าง ณ. บัดนี้
ลองเข้าไลน์แฟนสุ่มรหัสจนเข้าได้ไปอีกกกกก เก่งไปไหนวะเราเนี่ย555555555555
ป่าวหรอกคบกันนานมันก็พอจะเดาได้แหละว่าแฟนจะชอบใช้รหัสอะไรแบบไหน จนไปเห็น เพื่อนห่าเพื่อเหวคุยกันแบบนี้หรอ
รู้สึกดีด้วยอย่างงั้นอย่างงี้  เราแบบพูดไม่ออก คือมีแฟนแล้วทั้งคู่นะ คือไรวะ เหมือนแฟนจะรู้ตัวว่าเราเห็น
ก็มาขอโทษมาง้อสารพัดต่างๆนานา เราจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นเค้ามาง้อยังไงทำไมเราถึงกลับไป จนมาถึงวันสุดท้ายของเราสองคน คือหลังจากทะเลาะกันคราวล่าสุดที่เราจับได้ไปมันก็ไม่มีอะไรนะมีงอนๆบ้างตามประสาเรา ก็ใช้ชีวิตกันปกติ
เรื่องมันเกิดตอนที่แฟนเรามีเหมือนไปดูงานที่ต่างจังหวัดกับคณะ ซึ่งแฟนเรากับผู้หญิงคนนั้นเรียนคณะเดียวกันใช่มะ
นางก็ต้องไปด้วยกันจ้า ด้วยความอยากรู้อยากเห็น(อีกแล้ว)ของเราเนาะก็เค้าไปดูเฟชบุ๊คของพวกเพื่อนแฟนว่านางทำอะไรไปที่ไหนกันบ้าง ช่วงที่ไปนี่แฟนเราก็จะไลน์มาคุยกับเราตลอดแหละ มีหายไปบ้างซึ่งเราคิดว่าช่วงที่หายไปเค้าน่าจะไปอยู่ด้วยกัน
และสิ่งที่เราเห็นในรูปคือเค้าสองคนจะอยู่ข้างกันตลอด สนิทแนบชิดเกินเพื่อนกันอ่ะ แล้วบางรูปเวลาหายไปก็คือหายไปกันสองคน
มีถือกระเป๋าสะพายกระเป๋าให้กัน เพื่อนกันมันทำขนาดนี้เลยอ่อวะ จะว่าเราใจแคบก็ได้กับเรื่องพวกนี้
เรื่องมันเคยเกิดเค้าชอบกันจะไม่ให้เราคิดมากได้ไง ถูกมั้ย หลังจากเราเห็นรูปพวกนั้นเราก็เงียบไปเลย ไม่คุย ไม่ตอบไลน์
จนแฟนเราก็คงสงสัยแหละว่าเราเป็นอะไร เค้าก็ถามนะว่าเราเป็นอะไร เราก็บอกป่าวไม่ได้เป็น รู้ใช่มั้ยไม่ได้เป็นนี่แหละโคตรเป็น 555555
แล้วเราอ่ะโรคจิตเป็นอะไรไม่ชอบพูดไม่ชอบบอก เก็บไว้จนมันสุด มันไม่ไหว เหมือนเราก็รอให้เค้ากลับมาจากต่างจังหวัดก่อนเดี๋ยวค่อยคุยก็ได้จนตลอดช่วงสองสามวันที่รอเค้ากลับมาคือเราก็เรียนไม่รู้เรื่อง เครียดแบบรู้สึกได้ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วคือเราไม่คุยกับแฟนเลย จนแฟนเรากลับมาจากต่างจังหวัด ก็โทรไปหาหลังจากไม่ได้คุยกันมาหลายวัน ถามปกติเลยเธอทำอะไรอยู่ อยู่ที่ไหน ยังงั้นอย่างงี้
แฟนบอกอยู่ข้างนอก เราก็เลยบอกไปว่าถึงบ้านแล้วบอกเราหน่อยนะ เราอยากคุยด้วย
เค้าก็คงคิดว่าไม่มีอะไรอ่ะเพราะเราพูดปกติมากยังหัวเราะกับเค้าอยู่เลย จนเค้ากลับบ้านก็โทรมา เราก็ถามอะไรเรื่อยเปื่อย
จนเราอัดอั้นแหละหลุดคำถามนึงออกไป “เธอยังคิดอะไรกับคนนั้นใช่มั้ย?” เค้าก็แบบทำไมถามแบบนี้ เราก็เลยบอกไปว่าเรารู้สึก
เรารู้สึกว่าเธอสองคนไม่ได้เป็นแค่เพื่อนกันมันมีอะไรมากกว่านี้ใช่มั้ย เราก็ถามย้ำไปเรื่อยๆจนเค้ายอมรับว่าใช่
เค้ายังรู้สึกดีกับคนนี้อยู่แต่มันก็แค่ชอบเค้ารักเรา เค้าจะตัดใจจากผู้หญิงนี้ เราก็แบบฮะ อะไรอ่ะ เราได้ยินแบบนี้เราควรรรู้สึกยังไงหรอ
แฟนเราไปรู้สึกดีกับผู้หญิงคนอื่น ซึ่งตลอดสามปีที่ผ่านมาเราไม่เคยมีคนอื่นเลย มีคนเข้ามาจีบเราก็ปฏิเสธตลอด
แต่คือเค้านี่อะไรมีคนอื่นตลอดเวลา เราถามเค้าว่าทำไมถึงเป็นคนนี้เพราะเรารู้สึกได้ว่าคนนี้อ่ะไม่เหมือนที่ผ่านๆมาที่เค้าเคยคุยแน่นอน
เค้าบอกเราว่าผู้หญิงคนนี้นิสัยเหมือนเรา เราก็แบบเราควรทำยังไงวะ เธอยังต้องเจอกันทุกวัน เรียนด้วยกัน เราทำใจไม่ได้หรอกนะ
เราเลยตัดสินใจบอกไปว่า เธอไปอยู่กับเค้าเถอะไปหาเค้าเรายอมแล้วเราไม่ไหวแล้ว
ซึ่งปกติทุกเคสที่ผ่านมาเค้าจะบอกว่าไม่ไปเค้าจะอยู่กับเรายังไงเค้าก็จะเลือกเรา แต่ครั้งนี้เค้าบอกว่า เค้ารู้ว่าเค้าผิดเค้าขอโทษ
เค้าจะไม่ขอโอกาสจากเราอีก ถ้าเค้าเดินออกไปจากชีวิตเราเราจะมีความสุขใช่มั้ย ดูแลตัวเองด้วยนะ หึหึ คือตอนนั้นสมองอื้อไปหมด
นี่เค้าจะไปจริงๆใช่มั้ย ถ้าตอนนั้นเค้ายื้อเราเราคงยอมให้เค้ากลับมา แต่นี่ไม่ เค้าคงจะอยากไปจริงๆ
เราก็เลยบอกไปว่าอย่าไปทำแบบนี้กลับใครอีกนะ มันเจ็บ!!! ซึ่งเหมือนจะเป็นการจบที่ดีใช่มั้ย
แต่คือยังไม่มีใครบอกเลิกใครอีกเหมือนเดิม เรายังหวังลึกๆว่าเค้าจะมาง้อเค้าจะกลับมา แต่ป่าวเลย เค้ากลับพาผู้หญิงคนนั้นไปบ้าน
เราแบบเห้ยนี่เคลียกับเราจบแล้วจริงๆหรอ เราก็แบบคุยกับเพื่อนเอาไงดีวะเค้าทำแบบนี้พาผู้หญิงไปบ้านแล้วว่ะ
ซึ่งวันนั้นเป็นวันครบรอบของเราสองคนพอดี เราเลยตัดสินใจโทรไปหาอีกครั้ง ครั้งแรกเค้าไม่รับเลยลองโทรไปอีกครั้ง
ซึ่งเราคิดว่าเค้าสองคนกำลังคุยกันอยู่และคิดว่าผู้หญิงคนนั้นน่าจะอยู่ในสายด้วย เพราะเราถามเค้าว่าทำอะไรอยู่เค้าก็เงียบๆไม่ยอมตอบ
ซึ่งตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากๆแล้วยิ่งได้คุยยิ่งร้องไห้ เราพูดไปว่า “เราเลิกกันนะ เธอจะได้ไปคบกับคนอื่นได้อย่างสบายใจ”
หลังจากนั้นเราก็วางไป แล้วร้องไห้อย่างบ้าคลั่งจริงๆ เข้าใจคำว่าร้องไห้จนจะขาดใจเลย แบบมันเจ็บมากเจ็บสุดๆเลย เจ็บแบบทำอะไรก็ร้องไห้ อาบน้ำแล้วร้องไห้ไปด้วย นี่นางเอกเอ็มวีชัดๆ555555555 โอ๊ย คิดแล้วแบบตอนนั้นเราเป็นขนาดนั้นได้ไง
เราไม่รู้จะทำไงเลยจะโทรไปหาแม่ แต่มันคงดึกมากแม่นอนไปแล้ว สุดท้ายแม่โทรกลับมาตอนเช้าเราเล่าทุกอย่างให้แม่ฟัง
ที่เจ็บสุดๆกว่านั้นคือแม่ร้องไห้กับเรา แม่บอกไม่เป็นไรนะ มีพ่อกับแม่อยู่ มันทำให้เราคิดอะไรได้เยอะ
ถามว่ายังเจ็บอยู่มั้ย เจ็บมาก แต่เราเชื่อว่าวันนึงเราจะหายดี ช่วงนั้นแม่กลัวเราฆ่าตัวตายมากโทรมาคุยด้วยเช้าเย็น
เราก็บอกแม่ไปว่าแม่หนูไม่โง่นะ หนูแค่อกหัก แต่ยังรักชีวิตตัวเองอยู่กลัวตายหน่า55555555 แต่ช่วงอาทิตย์แรกนี่กินข้าวไม่ได้เลยจริงๆ
น้ำหนักลงไป5โลอ่ะ แต่แค่อาทิตย์เดียวนะ หลังจากนั้นเพื่อนๆนี่ชวนกินอย่างบ้าคลั่ง
พูดถึงก็รักพวกมันจริงๆ คอยปลอบ คอยอยู่เป็นเพื่อน พาไปนู่นไปนี่ ยันเล่นตลกให้ดู วันนั้นถ้าไม่มีพวกมันก็แย่เหมือนกัน
และสุดท้ายเวลามันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น จนตอนนี้ เรานี่โคตรสตรอง ยิ่งรู้ความจริงยิ่งสตรองหนักเลย
อย่างแรกเลย ต่างคนต่างเลิกกับแฟนเพื่อมาคบกัน อันนี้คือด่าใครดี5555555555555 แต่เอาจริงๆเราไม่เคยโทษผู้หญิงเลยนะ
ทุกครั้งเวลาแฟนเรามีกิ๊กหรือไปคุยกับคนอื่นเราไม่เคยไปโวยวายหรือว่าผู้หญิงเลย เข้าข้างตลอดจะโทษก็โทษที่แฟนเรานี่แหละ มัน hear เอง และอีกอย่างที่รู้มาคือ เค้าคบกันก่อนวันที่เราจะโทรไปบอกเลิกอีก เอ้าบัฟฟาโร่เลย มีเขาอยู่บนหัวเลย555555555555555555555 เพื่อนทุกคนนี่ด่าเรา มันโง่จริงๆ แต่สุดท้ายเราก็ผ่านทุกอย่างมาได้ โคตรนับถือตัวเองเลย วะฮ่าฮ่า  มานึกถึงช่วงอกหักก็แอบตลกตัวเองทำอะไรบ้าๆไปเยอะเหมือนกัน