สวัสดีค่ะ ขอพื้นที่พันทิประบายความรู้สึก ที่ฉันไม่สามารถระบายกับใครได้  ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่มากๆ ในทุกๆด้านของชีวิต  ทั้งเรียนทำงาน  เรื่องความรัก  ฉันรู้สึกว่า  ทุกวันนี้ มีแต่คนใส่หน้ากากเข้าหาฉัน  และการเลียขาเจ้านายมันเป็นเรื่องธรรมดามากๆในที่ทำงานของฉัน  ฉันพยายามทุกอย่างทุ่มแทให้กับงานและในที่สุกความสำเร็จก็มาหาฉัน  ฉันได้ตำแหน่งที่อยู่เหนือคนอื่น แถมได้เป็นหัวหน้าคนที่อยู่มาก่อนฉันเสียอีก  ฉันดีใจมาก  ในตอนนั้น  แต่พอหลังๆๆ  ฉันเริ่มโดนเจ้านายว่ามากขึ้นในเรื่องงานที่ออกมาแย่ ฉันพยายาม ควบคุมทุกอย่าง แต่เหมือนฉันทำงานอยู่คนเดียว ลูกน้องไม่มีใครสนใจจะฟังคำสั้งของฉันเลยสักคน ทุกคนมีความคิด ได้แค่พูด กับเจ้านายยามเขามาตรวจ แต่ไม่มีใครลงมือทำสักคน ฉันเหนื่อยและท้อมาก  ทุกคนยิ้มและ คุยกับฉัน  แต่ลับหลังต่างเอาฉันไปนินทาต่างๆนาๆ  เห้ออในเมือใส่หน้ากากแล้วมันทำให้ฉันอยู่รอดได้ในโลกนี้ ฉันก็เลยต้องสวมมัน ยามเจอคนที่ฉันเกลียด  ..
เรื่องความรัก  มันตลกมากๆ ค่ะ  ฉัน คุยกับผู้ชายคนหนึ่งมาเกือบ 1 ปี  ชีวิตเขาดูวุ่นวาย บางทีเขาก็ดูหึงฉัน  บางทีเขาก็ดูเหมือนชอบฉัน แต่. ถ้าฉันไม่ทักหรือชวนเขาคุย วันนั้นทั้งวันเราจะไม่ได้คุยกันเลย ฉันเคยพยายามบอกกับตัวเองว่านี้มันไม่ใช่แล้ว เราควรจะเลิกยุ่งกับผช คนนี้  สักที  ฉัน เลิกทักเขาไปเป็นอาทิตย์และเขาก็ไม่ทักฉันมาเช่นกัน  วันหนึ่ง ฉันโพสในเฟส เหมือนฉันกำลังมีความรัก  ฉันแค่อินกับเพลงที่ฟังเท่านั้น  แต่เขาทักมา พร้อมแคป จอที่ฉันโพส มาด้วย เขาถามฉันว่าที่หายไป เพราะมีผู้ชายล่ะสิ  ฉันงงมาก  และวันนั้นเราก็ทะเลาะกันหนักมาก ฉันโวยวายถึงเรื่องที่ฉันรุ้สึกน้อยใจเขา ทั้งหมดออกมา
เขาเพียงแค่พูดว่า ก็ทำงาน และเห็นเงียบไปเลยคิดว่าไม่ว่าง  เหมือนเราจะเข้าใจกันมากขึ้น และฉันดีใจ ที่เขาหึงฉัน  จากวันนั้นผ่านไปสองวัน เหมือนเดิมถ้าฉันไม่เปิดเรื่องคุยเขาก็ไม่คิดจะทักฉันมาเลย   ทำไมกันนะ ฉันทักไปด้วยความโมโห  สรุปเราเป็นอะไรกัน  ทำไมไม่ชัดเจนสักอย่าง  เขาอ่าน  และตอบฉันมาว่า ทำงานอยู่อย่าพึ่งงี่เง่า  ตอนนั้นสับสนมาก ก็มีเวลามาตอบว่าเรางี่เง่านิ ตอบอีกสักประโยค บอกเราว่าเราเป็นอะไรกัน แค่นี้ไม่ได้หรอ แต่ฉันได้แค่เก็บคำพูดนี้ไว้ในใจ ผ่านไปสามวัน ฉันก็ยังไม่ได้คำตอบจากเขา  ผ่านไปนาน เกือบสองปี ทุกอย่างเหมือนเดิม ถ้าเขามีเรื่องจะคุยเขาจะทักมาหาฉันเอง และทุกครั้งที่ฉันโพสทำนอง รักๆไคร่ๆ เขาจะทักมาวีนเสมอ แต่ทุกครั้งที่ฉันเอ่ยถามว่าเราเป็นอะไรกัน เขาจะปัดคุยเรื่องอื่น และว่าฉันงี่เง่า  ฉันเริ่มชินและหลังๆๆฉันไม่ค่อยทักไปคุยกับเขามากนัก  วันหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตฉัน และเขาตามจีบฉันแบบว่า เอิ่มม ทุ่มเทมาก  ทักเช้ากลางวันเย็น พยายามชวนฉันไป เดทหลายครั้งมาก แต่ฉันไม่ไป  รุ้สึกรำคานเ้วยซ้ำ  ซื้อข้าวของมาให้ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกอยากจะได้เขาเป็นแฟนเลยสักนิด ทุกครั้งที่เห้นแชทเขาเด้ง  ฉันเบือมาก แต่ทำไมเหมือนฉันรอแชทของใครบ้างคน แชทที่... เห้อออ  มีคนดีๆเข้ามาในชีวิตแบบนี้ก็ควรจะรักษาไว้ แต่ทำไม คนที่ไม่เคบยสนใจอะไรฉันเลย  ฉันต้องคอยนั้งรอแชทของเขา คิดถึงเขา เป็นห่วงเขา  ทุกวันนี้ ฉันยังแอบเก็บ ตุ๊กตาที่ฉันเคยอ้อนให้เขาซื้อให้ไว้ด้วย  เขาซื้อให้แบบไม่เต็มใจ สักเท่าไร เขาบอกว่าไรสาระ โตแล้วยังอยากได้ตุ๊กตา  แต่กับอีกคนกับซื้อนุ่นนี้มาให้ไม่บ่นสักคำ ฉันควรทำยังไงกับชีวิตของฉันดีค่ะ
ปล. ยืมพันธิปของเพื่อนมาโพสระบายนร้า ขอบคุณทุกคนที่เข้าใมาตอบ และให้กำลังใจค่ะ อาจมีเล่าต่อหากมีไครอยากอ่าน  ^^