คือเรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่บ้านเดียวกับแฟนค่ะ แฟนมีพี่สาว ซึ่งตอนแรกที่เราเข้ามาอยู่บ้านเขา เราก็เฉยๆ เพราะเขาก็พูดจาดี แต่ยิ่งอยู่ยิ่งเห็น สันดานของเขา เรียนก็ดี หน้าที่การงานก็ดี แต่เรื่องขี้เกียจ ปากไม่อยู่นิ่ง นี้ยอมใจเลยค่ะ กินข้าวก็ไม่ล้างจาน ดิฉันต้องมาตามล้าง ผ้าก็ต้องให้แม่ซัก บางครั้งฉันต้องมาตากกางเกงในให้อีกสงสารแม่ผัว บ้านนี้ไม่เคยจับไม้กวาดไม่ถู ตกเย็นก็จะออกไปกับแฟนหรือผัวของเขา กลับมาก็ดึกดื่น ชอบปากยื่นปากยาวสาระแนเรื่องส่วนตัวของคนอื่น ขี้ฟ้อง ขี้อิจฉา ทำตัวไร้เดียงสา แสนดี เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น ไม่มีความรับผิดชอบแม้แต่อย่างเดียว ดิฉันเบื่อค่ะ ไม่อยากจะมองหน้าด้วยซ้ำ เกลียดเข้าไส้เลยค่ะ พยายามจะไม่มอง แต่ทำไงได้อยู่บ้านหลังเดียวกัน มันตายยากมากค่ะ เวลาที่ดิฉันบ่นหรือสาปแช่งมันๆก็จะโผล่หน้ามาพอดี เบื่อค่ะ เกลียดด้วย ระบายให้ฟังหม่ได้สักคน รอปลูกบ้านใหม่อยู่ค่ะ จะได้ระเบิดหลังนี้พร้อมไปกับมัน