สวัสดีค่ะ เราแอบชอบน้องคนนึงอยู่ น้องเขาอยู่ม.4 ส่วนเราอยู่ม.6 เราเริ่มคุยกับน้องเขาเพราะว่าน้องเขาทักมา จากที่เราไปเผลอกดไลค์ตัสของน้องเขา จริงๆเราตั้งใจ เพราะเราเห็นน้องเขาตั้งแต่วันมามอบตัวนร.ใหม่แล้วค่ะ น้องเขาย้ายมาจากกทม. พอได้คุยกันแล้วมันก็สนุกดีค่ะ ยิ่งรู้สึกดีเข้าไปอีก แต่เราว่าน่าจะเพราะเราที่รู้สึกแบบนั้นมากกว่า แต่ไม่กล้ามั่นใจกับตัวเองว่าชอบน้องเขา เพราะเราเสียใจกับการแอบชอบใครมาหลายครั้งแล้ว ทุกคนจบเหมือนกันตรงที่ต่อให้คุยนานแค่ไหนก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะเลือกเรา เราผิดหวังซ้ำซ้อนมาก เราคุยกับตัวเองมาตลอดว่าอย่าไปรักน้องเขาเลย อย่าไปรู้สึกเลยที่ผ่านมาก็เห็นแล้วไม่ใช่หรอว่ามันเจ็บแค่ไหน อีกอย่างเรื่องของเรากับน้องเขาคงเป็นไปไม่ได้ แต่เราก็ไม่อยากเลิกคุยกับน้องเขา วันเกิดน้องเขาเราก็ตั้งใจซื้อเค้กให้แต่เราฝากเพื่อนไปเพราะเราไม่กล้าพอ เวลาน้องเขาไม่ตอบแชทหรือตอบแชทช้าอะค่ะ เราก็คิดกับตัวเองว่าได้คุยแค่นี้ก็ดีแล้วมั้ง น้องเขาคงไม่อยากคุยต่อแล้ว น้องเขาคงมีคนคุยแล้ว น้องเขาคงเบื่อ เราก็พยายามตัดใจนะแต่พอน้องเขาตอบกลับมาหรือทักมาจากที่พยายามไม่สนใจมันก็ห้ามไม่ได้เลยทุกที เราพยายามสร้างกำแพงให้ตัวเองอยากปิดกั้นตัวเองไม่ให้รู้สึกแต่เราทำไม่ได้เลย หลายๆคนก็บอกกับเราว่าเรื่องของความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ เราว่ามันก็จริงค่ะแต่ว่าใครไม่เป็นเราก็ไม่รู้หรอก อยู่ในความรู้สึกแบบนี้มันทรมานมากนะ ผิดหวังซ้ำๆ จนไม่กล้ารักใครแล้ว T^T ก็แอบหวังนะว่าขอให้เป็นคนนี้ได้มั้ย สุดท้ายแล้วเราก็ยังไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าควรทำยังไง เราไม่อยากให้เป็นคนนี้เลยที่ทำให้เราผิดหวังอีกครั้ง..