เรื่องที่เราจะเล่านี้ อยากจะบอกว่า เป็นความจริง100%ค่ะ
เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ

เราเป็นคนชอบอ่าน ชอบฟังเรื่องผีอยู่แล้ว เวลาอ่านหรือฟังเรื่องอะไรมา เราก็ชอบเล่าให้พี่เราฟัง เมื่อวานนี้ เราก็นั่งคุยเรื่องสัพเพเหระอยู่กับพี่เรา จนเราจำเรื่องๆนึงได้ เราจึงถามพี่ และให้พี่เล่าให้ฟัง
...ย้อนไปเมื่อประมาณ19-20ปีก่อน เราเป็นคนจังหวัดชุมพร ตอนนั้นเราอายุประมาณ2ขวบ เรามีพี่สาว2คน
คนแรกอายุแก่กว่าเรา8ปี คนกลางแก่กว่าเรา4ปี
ซึ่งเรื่องที่จะเล่านี้ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับพี่คนโตค่ะ

เมื่อ20ปีก่อนครอบครัวเราตายายและครอบครัวน้า อาศัยอยู่บ้านหลังเดียวกัน แต่แบ่งเป็น2หลัง คือตัวบ้านติดกันแต่แบ่งเป็น2ส่วน ซึ่งครอบครัวเราจะอาศัยอยู่ฝั่งด้านซ้าย
แม่เราเปิดร้านเสริมสวย ส่วนพ่อเราจะทำงานที่จ.ประจวบ ซึ่งไม่ได้อยู่บ้านทุกวัน แต่ก็กลับบ้านเกือบทุกอาทิตย์ เพราะ ชุมพร-ประจวบ ก็ไม่ไกลกันมากนัก
พี่สาวเราคนโต จะนอนที่ฝั่งบ้านยาย จะมีห้องนอนอยู่ฝั่งนี้
ตอนนั้นพี่สาวคนโต อายุประมาณ9-10ขวบ
สมัยนั้นตาเรายังแข็งแรง เลยออกไปกรีดยางตอนกลางคืนได้ ซึ่งจะมีตา มีน้าแล้วก็แฟนน้า ไปกรีดยาง
ปกติเวลาตาเราจะไปกรีดยาง พี่เราจะบอกเสมอว่า ''พ่อเฒ่า ถ้ากลับมาแล้วให้บอกด้วยนะ'' ซึ่งวันนั้นขณะที่ตากำลังกินข้าวพี่เราก็พูดแบบนี้เหมือนทุกๆวัน พี่เราก็เข้าห้องนอนตามปกติ คืนนั้นประมาณ2-3ทุ่ม พี่เราได้ยินเสียงเคาะรองเท้าบู้ดก็เลยนึกว่าตากลับมาแล้ว พี่เราเลยเรียก
ตาว่า "พ่อเฒ่าๆ กลับมาแล้วหรอ " แต่ก็ไม่มีคนตอบกลับ พี่เรารู้สึกแปลกๆ หางตามองเห็น สิ่งผิดปกติในห้อง ตรงช่องระบายอากาศ ที่เป็นไม้ (ห้องที่พี่เราอยู่ เป็นห้องที่ติดกับหลังบ้านเลย ซึ่งข้างหลังก็เป็นป่ายาง)  พี่เราเห็นว่ามีหน้าผู้ชาย หน้าใหญ่ๆ หัวล้านๆ กำลังยิ้มให้อยู่ ยิ้มแบบปากกว้างๆ พี่เราตกใจมาก ตอนแรกนึกว่าตา แต่ไม่ใช่ พี่เราเลยไม่กล้านอนในห้อง เลยออกมานอกห้อง ในใจพี่เราคิดไว้2จิต2ใจ ว่าเป็นตาหรือผี เลยตะโกนบอกแม่ที่อยู่อีกฝั่งนึงว่า "แม่ๆ ลูกเจอผี " แต่แม่เราก็ไม่อยากให้พี่กลัว เลยบอกว่า ไม่มีอะไรหรอก ไม่ใช่ผีหรอก พี่เราก็เลยปลุกน้องที่เป็นลูกน้า ให้มานอนที่หน้าทีวีเป็นเพื่อน ตอนนั้นลูกน้าอายุประมาณ3ขวบ ระหว่างที่พี่เรานอนดูทีวี ก็ได้ยินลูกน้าพูดว่า "พ่อเฒ่า มาหลอกทำไม " พอพูดจบลูกน้าก็หลับไปเลย พี่เราเลยหันไปดู
ภาพทึ่เห็นคือ ตรงหน้าต่าง มีผู้ชาย หน้าใหญ่ๆ หัวล้าน กำลังแนบหน้าชิดกระจก แล้วแลบลิ้นออกมา เลียกระจกแบบเมามันปนความน่าขนลุก พี่เราเห็นก็ตกใจ แล้วก็ตะโกนถามแม่ว่า แม่ๆ พ่ออยู่บ้านรึป่าว
แม่เราบอกว่า อยู่ๆ พี่เราก็นึกว่านั่นคือพ่อ ทั้งๆที่ไม่ใช่ เพราะว่าวันนั้นพ่อเราไม่ได้กลับบ้าน พี่เราหันไปมองกี่ทีๆ ก็ยังเห็นภาพนั้น   ทีวีสมัยก่อน จะตัดสัญญาณตอนเที่ยงคืน หลังจากเที่ยงคืนจะเป็นภาะขาวดำ เสียงดัง ซ่าาาซ่าา
ด้วยความที่กลัวพี่เราเลยยอมเปิดทีวีทิ้งไว้ จากนั้นพี่เราก็เผลอหลับ พอตื่นมา ก็ยังเห็นว่ามีผู้ชายกำลังทำแบบนั้นอยู่ พอหลับตื่นกี่รอบๆก็เห็นแบบนั้น พอตอนเช้าตรู่ ประมาณ6โมง ตอนฟ้าเริ่มสว่าง พี่เราก็ยังเห็นภาพนั้นอยู่ พอน้าเรากลับมา เปิดประตูบ้าน ภาพที่เห็นก็หายไปเลย หายแว้บไปเฟมือนในหนังเลย
พี่เราเล่าเหตุการณ์นี้ให้คนในบ้างฟัง ทุกคนก้บอกว่า ไม่มีอะไร ไม่ใช่ผี ตาก็บอกว่านั่นแหละคือตาเอง พี่เราก็เข้าใจว่านั่นคือตา
จนผ่านไปเป็นเดือน ครอบครัวเราได้มีโอกาสไปจ.ภูเก็ต ซึ่งมีน้าหลวง (คือน้าชายเราที่บวชเป็นพระ) ไปด้วย
ระยะทางไกล แน่นอนว่าเด็ก10ขวบอย่างพี่เราตอนนั้น จะต้องหลับระหว่างเดินทางแน่ๆ  พอพี่เราเริ่มสลึมสะลือจะตื่น พี่เราได้ยินยายพูดกับน้าหลวงว่า "วันนั้น...เจอผีนะ ต้องพาไปทำบุญเยอะๆแล้ว นี่...ยังไม่รู้เลยว่านั่นคือผี โกหกไปว่าคือตา" พี่เราเลยตกใจมาก มันบอกว่าขนลุกมาก แล้วก็กลัวมาก ยิ่งคิดถึงยิ่งขนลุก ภาพยังติดตา
สรุปวันนั้น ตาเราไม่ได้ไปกรีดยาง แต่ก็นอนอยู่ในบ้าน พ่อเราก็ไม่ได้กลับบ้าน แล้วที่พี่เราเจอคืออะไร
เป็นเรื่องในวัยเด็กของพี่ที่ไม่เคยลืมเลย ....
ตอนที่พี่เราเล่าเรื่องนี้ พี่เรายังดูตาแดงๆ แล้วก็ขนลุก มีอาการกลัวเรื่องๆนี้อยู่เลย