บทนำ :
https://ppantip.com/topic/36488847
บทที่ 1 :
https://ppantip.com/topic/36488876
บทที่ 2 :
https://ppantip.com/topic/36488903
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
บทที่ 3
รูมเมท
เช้าวันอาทิตย์ที่ยินดีจะเกียจคร้าน อากาศหนาวค่อนรุ่งริมดอยดูจะใจร้ายเกินไปหน่อย เสียงลมพัดใบไม้ป่าวอยๆ ไก่หนุ่มเกาะรั้วไม้ไผ่ส่งเสียงจิ๊กจุ๊กกุ๊กกา ปล่อยภาระดูแลครอบครัวให้แม่ไก่ตัวอ้วน นำบรรดาลูกๆเขี่ยดินใต้โคนลิ้นจี่อย่างเพลิดเพลิน
เขายกถ้วยกาแฟอุ่นขึ้นดื่ม อันที่จริงเช้าวันอาทิตย์หลังส่งโปรเจคท์อาจารย์แบบนี้ เขาควรจะตื่นซักสิบเอ็ดโมง แต่เพื่อนร่วมห้องคนใหม่ไม่อนุญาตให้เค้าทำอย่างนั้น เธอตื่นก่อนแสงพระอาทิตย์มาเยือนเสียอีก เสียงกุกกักทำให้เขาหลับไม่ลง แทบจะหอบถุงนอนไปขอนอนห้องไอ้อ๋อง แต่ก็เกรงใจ
อากาศเย็นๆแบบนี้ทำให้เขานึกถึงปีนั้น หลายปีมาแล้วที่นนทบุรีบ้านเกิดเขาหนาวผิดปกติ ทั้งที่ฤดูหนาวนนทบุรีหรือแถวๆกรุงเทพฯมักมีไม่เกินสองสามวัน เขาจำได้ว่าเช้าวันนั้นห้องเช่าริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ครอบครัวเขาพักอยู่หนาวเกินจะหลับลง แม่ต้องกอดเขาแน่น อ้อมแขนแม่ช่างอุ่น แม่บอกให้นอนซะ แล้วเขาก็หลับยันเช้า
สีฝุ่นเรียนเก่งแม้จะเรียนโรงเรียนวัด วันที่สอบติดม.ช.ที่บ้านแทบจ้างลิเกปิดซอยฉลอง และหลังจากอยู่ที่นี่มาสองปีกว่าเขาพบว่าตัวเองหลงรักเชียงใหม่อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ชีวิตที่เรียบง่ายในวิถีแบบล้านนา ความสัมพันธ์ระหว่างคนที่ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยซึ่งต่างจากชีวิตแบบเมืองกรุงอย่างสิ้นเชิง
เสียงเปิดประตูห้องทำให้เขาตื่นจากภวังค์ ‘รูมเมท’คนใหม่ของเขาถือตะกร้าผ้าที่พึ่งซักเสร็จเดินออกมา หญิงสาวใส่กางเกงบอลเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาดูท่าทางน่าขัน เขาสังเกตเห็นว่าเช้านี้เธอไม่ได้ใส่ยกทรง
“นี่ ทำไมไม่ใส่ยกทรงอ่ะ เดี๋ยวก็มีคนเห็นหรอก”
“อะหยังก่เจ๊า?”
แก้วปิมปาทำหน้าสงสัย เขาส่ายหน้าแล้วจึงชี้ไปที่หน้าอกของเธอ หญิงสาวมองตามพอนึกได้ว่าไม่ได้ใส่ยกทรง ทำให้เธออายจนหน้าแดง
“ผ้าแถบซักเจ๊า มีผืนเดียว” หญิงสาวตอบเขินๆ ก่อนที่เธอจะอายไปมากกว่านั้นเขาจึงบอกให้เธอไปตากผ้าที่ราวหลังกระท่อม
ฮักฮิมคือ : บทที่ 3
บทที่ 1 : https://ppantip.com/topic/36488876
บทที่ 2 : https://ppantip.com/topic/36488903
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
บทที่ 3
รูมเมท
เช้าวันอาทิตย์ที่ยินดีจะเกียจคร้าน อากาศหนาวค่อนรุ่งริมดอยดูจะใจร้ายเกินไปหน่อย เสียงลมพัดใบไม้ป่าวอยๆ ไก่หนุ่มเกาะรั้วไม้ไผ่ส่งเสียงจิ๊กจุ๊กกุ๊กกา ปล่อยภาระดูแลครอบครัวให้แม่ไก่ตัวอ้วน นำบรรดาลูกๆเขี่ยดินใต้โคนลิ้นจี่อย่างเพลิดเพลิน
เขายกถ้วยกาแฟอุ่นขึ้นดื่ม อันที่จริงเช้าวันอาทิตย์หลังส่งโปรเจคท์อาจารย์แบบนี้ เขาควรจะตื่นซักสิบเอ็ดโมง แต่เพื่อนร่วมห้องคนใหม่ไม่อนุญาตให้เค้าทำอย่างนั้น เธอตื่นก่อนแสงพระอาทิตย์มาเยือนเสียอีก เสียงกุกกักทำให้เขาหลับไม่ลง แทบจะหอบถุงนอนไปขอนอนห้องไอ้อ๋อง แต่ก็เกรงใจ
อากาศเย็นๆแบบนี้ทำให้เขานึกถึงปีนั้น หลายปีมาแล้วที่นนทบุรีบ้านเกิดเขาหนาวผิดปกติ ทั้งที่ฤดูหนาวนนทบุรีหรือแถวๆกรุงเทพฯมักมีไม่เกินสองสามวัน เขาจำได้ว่าเช้าวันนั้นห้องเช่าริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ครอบครัวเขาพักอยู่หนาวเกินจะหลับลง แม่ต้องกอดเขาแน่น อ้อมแขนแม่ช่างอุ่น แม่บอกให้นอนซะ แล้วเขาก็หลับยันเช้า
สีฝุ่นเรียนเก่งแม้จะเรียนโรงเรียนวัด วันที่สอบติดม.ช.ที่บ้านแทบจ้างลิเกปิดซอยฉลอง และหลังจากอยู่ที่นี่มาสองปีกว่าเขาพบว่าตัวเองหลงรักเชียงใหม่อย่างถอนตัวไม่ขึ้น ชีวิตที่เรียบง่ายในวิถีแบบล้านนา ความสัมพันธ์ระหว่างคนที่ต่างถ้อยทีถ้อยอาศัยซึ่งต่างจากชีวิตแบบเมืองกรุงอย่างสิ้นเชิง
เสียงเปิดประตูห้องทำให้เขาตื่นจากภวังค์ ‘รูมเมท’คนใหม่ของเขาถือตะกร้าผ้าที่พึ่งซักเสร็จเดินออกมา หญิงสาวใส่กางเกงบอลเสื้อยืดตัวใหญ่ของเขาดูท่าทางน่าขัน เขาสังเกตเห็นว่าเช้านี้เธอไม่ได้ใส่ยกทรง
“นี่ ทำไมไม่ใส่ยกทรงอ่ะ เดี๋ยวก็มีคนเห็นหรอก”
“อะหยังก่เจ๊า?”
แก้วปิมปาทำหน้าสงสัย เขาส่ายหน้าแล้วจึงชี้ไปที่หน้าอกของเธอ หญิงสาวมองตามพอนึกได้ว่าไม่ได้ใส่ยกทรง ทำให้เธออายจนหน้าแดง
“ผ้าแถบซักเจ๊า มีผืนเดียว” หญิงสาวตอบเขินๆ ก่อนที่เธอจะอายไปมากกว่านั้นเขาจึงบอกให้เธอไปตากผ้าที่ราวหลังกระท่อม