นี่เป็นเรื่องราวปัญหาชีวิตของเพื่อนเราเอง เราอยากจะเล่าให้ฟัง เพราะเพื่อนเครียดมาก อยากรู้ว่าทุกคนที่เข้ามาอ่านคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้าง เอามาแบ่งปันกัน
คือเพื่อนเราคนนี้ ครอบครัวเค้ามีอยู่ 5 คน มีพ่อ แม่ พี่ชาย น้องสาว เพื่อนเราเป็นลูกคนกลาง
่อย่างที่รู้ กัน คนอยู่เยอะ ปัญหาครอบครัว ก็คงเยอะอยู่แล้ว
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เพื่อนเราคนนึ้ เคยเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง ถึงเพื่อนเราจะได้ทุนก็จริง แต่ค่าใช้จ่ายก็เยอะอยู่ดี เพื่อนเราต้องออกมา หางานทำ จนกระทั่ง เพื่อนเราได้ทำงานที่ซุปเปอร์มาเกตแห่งหนึ่ง(คงรู้กันเนอะ ว่าร้านอะไร)
แต่ด้วยความที่เจอความกดดัน และโดนอะไรหลายๆอย่าง จนต้องออกมาหางานอื่นทำ. ขอเรียกเพื่อนเราแบบนามสมมุติว่า"มาย"นะ
จนมายก็ได้ไปลงบูทขายของและเงินมาจำนวนหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก เพราะขายแค่ไม่กี่วัน และมายก็หางานทำต่อไป
แม่ของมายก็ทำงานเป็นแม่บ้านที่ห้างแห่งหนึ่ง และไม่ค่อยมีเวลาทำงานบ้าน ส่วนพ่อเพื่อนก็ขายของทุกวัน พี่ชายก็ทำงานพาทไทม์ที่ห้างส่งตัวเองเรียน ส่วนน้องก็เรียนชั้นประถมอยู่ ด้วยความที่มายก็ยังหางานไม่ได้ แต่ก็หาตามเว๊ปไปเรื่อยๆ พร้อมๆกับทำงานบ้านเกือบทุกอย่าง
หรือทุกอย่างเลย
ตอนแรกแม่มายก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เห็นว่ายังดีที่ยังหางานทำไปเรื่อยๆ แถมยังช่วยงานบ้านให้อีก แม่กลับบ้านมาดึกๆจะได้พักผ่อน มายก็ไม่ได้เครียดอะไร
จนกระทั่งไม่กี่วันที่ผ่านมามายก็มาเล่าให้เราฟังมา แม่มายน่ะ บอกมายว่า มีร้านเปิดใหม่ที่ห้างที่แม่ทำงานอยู่ และจะให้มายเนี่ยไปสมัครงาน มายก็ไปตามที่แม่บอก แต่.....ปรากฏว่า ร้านเนี่ยเค้าเปิดใหม่ก็จริง แต่เค้าเอาพนักงานจากสาขาอื่นมาลงคนก็เลยเต็ม เค้าเลยไม่รับเพิ่ม และที่เนี่ย
มายก็ลองเดินถามร้านอื่นๆเค้าก็บอกว่าไม่รับอีก จนมายเลยคิดว่า ลงทุนขายของดีกว่ามั้ย พวกเสื้อผ้าหรือของที่ไม่ได้ใช้แล้ว แต่สภาพยังใหม่ๆอยู่ คิดแบบนี้ แถมเพื่อนเรายังฝากเพื่อนที่รู้จักอีกคนที่ทำงานอยู่ให้ไปฝากถาม ว่าเค้ารับคนเพิ่มรึเปล่าด้วย มายก็เลยกลับบ้านไปบอกเรื่องทั้งหมด แต่ แม่มายไม่เข้าใจ แถมด่าว่าแรงๆ อย่างเช่น. ขออนุญาตหยาบคาบนะคะ ^^
"กูอุตส่าห์หางานให้ แต่กลับไม่ไปถามเค้า สันดานหมารึไง วันๆเอานั่งกินนอนกินไปวันๆ งานการไม่รู้จักหาทำ จะไปติดคุกหรือไปตายที่ไหนก็ไป กูไม่สนใจแล้ว จะไปก็ไป อยู่ไปก็รกโลก"
และตอนนั้นเราก็อยู่ในเหตุการณ์ เพราะว่าบ้านเราค่อนข้างใกล้กับมาย เพราะว่าหลังบ้านหันหลังชนกัน เลยได้ยินชัดมาก (เราเป็นลูกคนเดียวนะ เลยอยู่บ้านคนเดียวตลอด แถมช่วยพ่อขายของ แต่หยุดอังคารและเสาร์ แลัวันที่เราได้ยิน คือวันที่เราหยุดพอดี)
ตอนนั้นพอเราได้ยินแม่มายด่ามายแบบนั้น มายก็หนีออกมาจากบ้าน เพราะเพื่อนเราโดนด่าแบบหนักมากๆ แต่เยอะกว่านี้อีก ตอนนี้มายก็อยู่บ้านเรา
บอกว่าเครียดมาก พูดอะไรออกไปแม่ก็ไม่เข้าใจ ทั้งที่งานบ้านก็ทำทุกอย่าง งานก็หาทำตลอด แต่แม่มายไม่เข้าใจมายเลย
ทุกคนคิดเห็นยังไงเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างค่ะ เพื่อนเราตอนนี้เรา ไม่มีกำลังใจอะไรเลย เหมือนถูกด่า และกระทบจิตใจหนักมากๆ แถมยังบอกเราว่า "ตอนแรกเคยคิดจะฆ่าตัวตายแล้วนะ แต่ไม่ทำ" คิดได้เลยมาหาเรา แทนและบายให้ฟัง
และคิดว่าการที่แม่มายสั่งสอนและพูดกับมายแบบนี้
เป็นเรื่องที่ดีรึเปล่าคะ. เพราะเรารู้สึกว่าเป็นการทำร้ายจิตใจเกินไปรึเปล่า
ิคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเพื่อนเราค่ะ และเพื่อนเราควรทำยังไงต่อ ถ้าทุกคนเคยเจออะไรแบบนี้ แนะนำกันได้นะคะ
ขอบคุณที่สละเวลา อ่านกระทู้เรื่องราวของเพื่อนเรานะคะ ^^ ขอบคุณค่ะ
ทุกคนเคยมั้ย ที่โดนพ่อแม่ด่าแรง ในขณะที่เราหางานทำแทบตาย แต่เค้าไม่เข้าใจ
คือเพื่อนเราคนนี้ ครอบครัวเค้ามีอยู่ 5 คน มีพ่อ แม่ พี่ชาย น้องสาว เพื่อนเราเป็นลูกคนกลาง
่อย่างที่รู้ กัน คนอยู่เยอะ ปัญหาครอบครัว ก็คงเยอะอยู่แล้ว
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เพื่อนเราคนนึ้ เคยเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง ถึงเพื่อนเราจะได้ทุนก็จริง แต่ค่าใช้จ่ายก็เยอะอยู่ดี เพื่อนเราต้องออกมา หางานทำ จนกระทั่ง เพื่อนเราได้ทำงานที่ซุปเปอร์มาเกตแห่งหนึ่ง(คงรู้กันเนอะ ว่าร้านอะไร)
แต่ด้วยความที่เจอความกดดัน และโดนอะไรหลายๆอย่าง จนต้องออกมาหางานอื่นทำ. ขอเรียกเพื่อนเราแบบนามสมมุติว่า"มาย"นะ
จนมายก็ได้ไปลงบูทขายของและเงินมาจำนวนหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เยอะอะไรมาก เพราะขายแค่ไม่กี่วัน และมายก็หางานทำต่อไป
แม่ของมายก็ทำงานเป็นแม่บ้านที่ห้างแห่งหนึ่ง และไม่ค่อยมีเวลาทำงานบ้าน ส่วนพ่อเพื่อนก็ขายของทุกวัน พี่ชายก็ทำงานพาทไทม์ที่ห้างส่งตัวเองเรียน ส่วนน้องก็เรียนชั้นประถมอยู่ ด้วยความที่มายก็ยังหางานไม่ได้ แต่ก็หาตามเว๊ปไปเรื่อยๆ พร้อมๆกับทำงานบ้านเกือบทุกอย่าง
หรือทุกอย่างเลย
ตอนแรกแม่มายก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เห็นว่ายังดีที่ยังหางานทำไปเรื่อยๆ แถมยังช่วยงานบ้านให้อีก แม่กลับบ้านมาดึกๆจะได้พักผ่อน มายก็ไม่ได้เครียดอะไร
จนกระทั่งไม่กี่วันที่ผ่านมามายก็มาเล่าให้เราฟังมา แม่มายน่ะ บอกมายว่า มีร้านเปิดใหม่ที่ห้างที่แม่ทำงานอยู่ และจะให้มายเนี่ยไปสมัครงาน มายก็ไปตามที่แม่บอก แต่.....ปรากฏว่า ร้านเนี่ยเค้าเปิดใหม่ก็จริง แต่เค้าเอาพนักงานจากสาขาอื่นมาลงคนก็เลยเต็ม เค้าเลยไม่รับเพิ่ม และที่เนี่ย
มายก็ลองเดินถามร้านอื่นๆเค้าก็บอกว่าไม่รับอีก จนมายเลยคิดว่า ลงทุนขายของดีกว่ามั้ย พวกเสื้อผ้าหรือของที่ไม่ได้ใช้แล้ว แต่สภาพยังใหม่ๆอยู่ คิดแบบนี้ แถมเพื่อนเรายังฝากเพื่อนที่รู้จักอีกคนที่ทำงานอยู่ให้ไปฝากถาม ว่าเค้ารับคนเพิ่มรึเปล่าด้วย มายก็เลยกลับบ้านไปบอกเรื่องทั้งหมด แต่ แม่มายไม่เข้าใจ แถมด่าว่าแรงๆ อย่างเช่น. ขออนุญาตหยาบคาบนะคะ ^^
"กูอุตส่าห์หางานให้ แต่กลับไม่ไปถามเค้า สันดานหมารึไง วันๆเอานั่งกินนอนกินไปวันๆ งานการไม่รู้จักหาทำ จะไปติดคุกหรือไปตายที่ไหนก็ไป กูไม่สนใจแล้ว จะไปก็ไป อยู่ไปก็รกโลก"
และตอนนั้นเราก็อยู่ในเหตุการณ์ เพราะว่าบ้านเราค่อนข้างใกล้กับมาย เพราะว่าหลังบ้านหันหลังชนกัน เลยได้ยินชัดมาก (เราเป็นลูกคนเดียวนะ เลยอยู่บ้านคนเดียวตลอด แถมช่วยพ่อขายของ แต่หยุดอังคารและเสาร์ แลัวันที่เราได้ยิน คือวันที่เราหยุดพอดี)
ตอนนั้นพอเราได้ยินแม่มายด่ามายแบบนั้น มายก็หนีออกมาจากบ้าน เพราะเพื่อนเราโดนด่าแบบหนักมากๆ แต่เยอะกว่านี้อีก ตอนนี้มายก็อยู่บ้านเรา
บอกว่าเครียดมาก พูดอะไรออกไปแม่ก็ไม่เข้าใจ ทั้งที่งานบ้านก็ทำทุกอย่าง งานก็หาทำตลอด แต่แม่มายไม่เข้าใจมายเลย
ทุกคนคิดเห็นยังไงเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างค่ะ เพื่อนเราตอนนี้เรา ไม่มีกำลังใจอะไรเลย เหมือนถูกด่า และกระทบจิตใจหนักมากๆ แถมยังบอกเราว่า "ตอนแรกเคยคิดจะฆ่าตัวตายแล้วนะ แต่ไม่ทำ" คิดได้เลยมาหาเรา แทนและบายให้ฟัง
และคิดว่าการที่แม่มายสั่งสอนและพูดกับมายแบบนี้
เป็นเรื่องที่ดีรึเปล่าคะ. เพราะเรารู้สึกว่าเป็นการทำร้ายจิตใจเกินไปรึเปล่า
ิคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเพื่อนเราค่ะ และเพื่อนเราควรทำยังไงต่อ ถ้าทุกคนเคยเจออะไรแบบนี้ แนะนำกันได้นะคะ
ขอบคุณที่สละเวลา อ่านกระทู้เรื่องราวของเพื่อนเรานะคะ ^^ ขอบคุณค่ะ