เรารู้ว่ามันจะเป็นกอดสุดท้าย..เราบอกเค้าว่า ขอกอดหน่อย แล้วจะปล่อยให้ไปแล้ว..
เราตัดสินใจเดินออกมาจากชิวิตคนๆนึง เมื่อไม่กี่วันนี้ เพียงเพราะเราไม่อยากให้ความรักของเรา ไปเป็นภาระของใคร
ที่ผ่านมาเราขอร้องให้เค้าอยู่มาตลอด เพราะเรายังรู้สึกว่าเราคงอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีเค้า

แต่สุดท้ายวันนี้ เราก็เลือกที่จะเป็นฝ่านเดินออกมาสักที เพราะเหตุผลเดียวคือเค้าไม่ได้รักเรา
3 ปีที่ผ่านมา เราเคยชินกับการมีเค้า จนมาวันนี้ที่เรารู้สึกว่า  อืมมม ไม่มีแล้วนะ
ไม่มีจริงๆแล้ว มันหวิวๆ โล่งๆ น้ำในตามันชอบออกมาคลอเสลาที่นึกถึง..

ครั้งสุดท้ายที่เราอยู่กับเค้า เราพูดทุกอย่างที่เรารู้สึก ร้องไห้เหมือนคนไม่มีสติ,,
เรากอดเค้า กอดแน่นมากกกก และเราก็บอกเค้าว่า “ขอกอดอีกแปบนึง แล้วจะปล่อยให้ไปแล้ว”
หลังจากนั้น เราก็ปล่อยกอดที่แน่นๆของเราออกจากเค้า ในใจเราบอกตัวเองว่า พอแล้วนะ


เรายอมแพ้แล้วล่ะ สำหรับความรักครั้งนี้,,กลับมามีชีวิตในทางของเรา
ผ่านมาไม่กี่วัน ทุลักทุเลหน่อย ก่อนนอนร้องไห้ ตื่นมาร้องไห้ ขับรถก็ร้องไห้
แต่สุดท้ายมันก็คือความจริงที่เราไม่สามารถหนีมันไปได้

เราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ,, ทำไมหัวใจมันรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินTT