ปกติ กับเพื่อนชาย เราจะไม่ จงใจถูกเนื้อต้องตัวกันค่ะ ไม่ว่าจะสนิทมากขนาดไหนก็ตาม

แต่เคยมีครั้งหนึ่ง ... เพื่อนเราเจอเรื่องเศร้าในชีวิต (ที่สาหัสมาก)
เราเห็นใจอย่างที่สุด เขาร้องไห้ ... เราก็ดึงเขามากอด
กอดแบบ กอดปลอบน่ะค่ะ ลูบหัวลูบหลังด้วย (เขาอายุมากกว่าเราหลายปี)
ตอนนั้นรู้สึกว่า  ถ้าถ่ายทอดความเจ็บปวดออกมาจากตัวเขาสักครึ่งได้ ก็อยากทำ
(ฟีล มารดา โอ๋ บุตรชายตัวน้อยของตน)

อีกกรณี เราเห็นเขาเสียใจ เราก็จับมือเขา บีบเบาๆ แบบให้กำลังใจ

สรุป. ถ้าเรามองว่าเขาเศร้า และต้องการการปลอบโยนที่มากกว่าคำพูด
เราก็กอดได้นะคะ ขึ้นอยู่กับระดับความเศร้าของเขา ในขณะนั้นๆอ่ะค่ะ