สวัสดีครับ เพื่อนๆชาวพันทิป เกริ่นต่อจากกระทู้เดิมที่ผมเริ่มคุยกับน้องมัธยม ณ ปัจจุบันนี้ผมก็ยังคงคุยกับน้องอยู่ ซึ่งทำให้ผมพบข้อแตกต่าง ทัศนะคติ
และความคิดของเราสองคนมากขึ้น ซึ่งในตอนแรก ผมไม่สนใจเลยว่าสิ่งพวกนี้จะทำให้เกิดปัญหาในความสัมพันธ์ของเรา
ซึ่งผมคิดผิด สิ่งพวกนี้แหละ ปัญหาตัวสำคัญ ขีดเส้นใต้คำว่า ปัญหาตัวสำคัญแบบทึบๆและไฮไลท์สีสะท้อนแสงเลย
ช่วงเวลาที่ผ่านมา เราทะเลาะกันบ่อยมาก แทบทุกเย็นซึ่งบางเรื่องสำหรับผมมันเล็กน้อยมาก แต่มันดันไปทำร้ายจิตใจน้องเค้ามาก
และในบางเรื่องที่มันเล็กน้อยสำหรับน้องเค้า แต่ผมโคตรไม่โอเคเลยในกรณีนั้นๆ สิ่งที่ทำได้คือยอม ผมยอมกลายเป็นคนผิดในทุกๆเรื่อง
ไม่ว่าผมจะทำผิดหรือไม่ได้ทำผิด เพื่อสิ่งเดียวคือ ให้น้องเค้าสบายใจ หายโกรธผม ซึ่งผมรู้ว่ามันไม่ดี เท่ากับว่าผมยิ่งสปอยล์น้องเค้าเข้าไปใหญ่
แต่ทำไงได้อ่ะครับ ผมพยายามปรับ และคอยบอกให้น้องเค้าพยายามปรับด้วย แต่มันเค้าดันมองว่าผมไปบังคับเค้า ด้วยความที่ วุฒิภาวะของผมมีมากกว่าผมจริงเป็นคนที่ใจเย็น และ ยอมตลอดมา บางครั้งที่ผมคิดว่าทำไมผมต้องมายอมอะไรแบบนี้ ในบางครั้งที่ผมคิดว่า ทำกับผมแบบนี้มันเกินไปหรือเปล่า
แต่สุดท้ายความรู้สึกของผม มันก็บอกให้ผมยอมๆไป เดี๋ยวก็ดีเองแหละ

ป.ล. เพื่อนในพันทิปไครมีแนวคิดที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของผมและน้องเค้าดีขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ช่วยแชร์ให้ผมด้วยนะครับ
ผมยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ